Op 21 december 1988 ontplofte een bom in een Boeing 747 boven het Schotse dorp Lockerbie. Een van de slachtoffers was de Zweedse VN-diplomaat Bernt Carlsson, die op weg was naar New York voor de ondertekening van het verdrag dat Namibië onafhankelijkheid zou geven. Aanvankelijk viel de verdenking op Palestijnse terroristen, maar uiteindelijk werd een Libiër veroordeeld voor de misdaad - een veroordeling die in de loop der jaren steeds meer in twijfel is getrokken. Maar als Libië niet achte...

In haar indrukwekkende 4-meilezing uit 2021 schrijft Roxane van Iperen over onze collectieve herdenking en het gevaar om in een oppervlakkig verhaal te blijven steken. Als je echt stil wil staan bij oorlogsleed, zonder valse nostalgie, moet je het complete verhaal willen kennen.

Van Iperen laat zien dat oorlog niet onbeschrijflijk of onvoorstelbaar is. Zo ook in haar reconstructie van de nachtelijke ontruiming van de joods-psychiatrische inrichting Het Apeldoornsche Bosch in 1943. Decennialan...

Wat hebben prins Bernhard, de ceo van Heineken en de minister van Financiën met elkaar gemeen? Ze ontmoeten elkaar in informele genootschappen met namen als De Pijp en De Tafelronde. Daar komt de economische, politieke en culturele elite van Nederland bijeen om te netwerken en om ‘onder gelijken’ te zijn. Alleen op uitnodiging mogen leden aanschuiven bij de etentjes. ‘Onschuldig,’ zeggen ze zelf, maar hoever reikt de invloed van deze maandelijkse onderonsjes?

Onder ons vertelt het v...

Hoe ver ga je als moeder om je kind niet te verliezen?

Roofmoeder van Anna Backerra is het aangrijpende verhaal over de strijd van een

moeder die door de ontspoorde relatie met haar moeder, en een incompetente

jeugdzorgverlener, de voogdij over haar kind verliest. Ze geeft niet op, maar als ze

probeert om meer contact met hem te krijgen, stuit ze op stilte, achterdocht en

afwijzing.

In een emotioneel geladen innerlijke monoloog worden thema's als moederliefde,

schuld, waarheid en verzoeni...

De wereld wordt almaar grimmiger en onherbergzamer. Onder het mom van zelfzorg kiezen steeds meer mensen ervoor om helemaal geen nieuws meer te volgen. Maar wat als we juist het omgekeerde doen, en de pijn echt dichtbij laten komen? Kunnen we zorgen voor de ander, en zou dat geen betere manier zijn om de wanhoop buiten de deur te houden?

Een jaar lang bekeek Caro Van Thuyne het wereldnieuws alsof het haar of jou persoonlijk overkwam. Een jaar vol geweld lang neemt ze je bij de hand en trekt j...

In december 2009 begon Kate Zambreno een blog met de naam Frances Farmer Is My Sister, waarop hen de vrouwen van het modernisme op een radicaal nieuwe manier onderzocht. 

Vivienne Eliot, Jane Bowles, Jean Rhys en Zelda Fitzgerald stonden bekend als muzen van mannelijke schrijvers; hun eigen werk – en de vaak substantiële bijdragen aan het werk van de mannen om hen heen – belandde in de marge, werd verdoezeld en vergeten, en niet zelden werden zijzelf uiteindelijk ondergebracht in psychi...

In augustus 1917 kreeg Franz Kafka, als schrijver toen nog volstrekt onbekend, zijn eerste grote tbc-aanval. Om te herstellen verbleef hij acht maanden lang op de boerderij van zijn lievelingszus Ottla in het Boheemse dorp Zürau. In die idyllische omgeving schreef hij twee schriften vol met losse filosofische en religieuze gedachten, waaruit hij later zelf een selectie maakte.

Een kooi ging eens een vogel zoeken, vers vertaald door meestervertaler Martin de Haan, toont Kafka op zijn krachtig...

Standaardwerk over de opkomst van de provincieclubs. Voor iedereen die de geschiedenis van het Nederlands voetbal wil kennen. Eind jaren zestig, begin jaren zeventig maken twee voetbalclubs de dienst uit in de eredivisie: Ajax en Feyenoord zijn oppermachtig. Al tien seizoenen lang eindigt de strijd om het landskampioenschap in het voordeel van Feyenoord óf van Ajax.

Maar er zijn grote veranderingen op komst… Drie uitdagers uit de provincie zijn vastberaden de hegemonie van Ajax en Feyenoo...

De vrouwelijke Kluun.’

Je staat op de brandstapel. Je gaat sterven. Daarvan is iedereen overtuigd. ‘Nu zullen mijn kinderen niet weten wie ik écht ben…’

Wanneer Patricia hoort dat ze acute leukemie heeft, lijkt haar einde nabij. Maar zij kiest iets anders: leven. Ongecensureerd. Rauw. Op haar voorwaarden. Voor haar dochters. Voor zichzelf. Voor het vuur dat al die tijd smeulde.

De Vuurvrouw is een nietsontziende ode aan leven, waarheid, verlangen en wedergeboort...