Leeft een lichaam nog als het alleen maar naar een beeldscherm

staart? Wat glinstert er tussen de ruïnes van de eenentwintigste

eeuw? Dat onderzoekt Maxime Garcia Diaz in deze spetterende

debuutbundel. Haar associatieve gedichten kronkelen, bedwelmen,

ontregelen, en wortelen diep in het digitale, het feminiene

en het hedendaagse. Flarden van nieuwsberichten vermengen

zich met academische theorie en uitgestorven webpagina’s uit

de jaren nul. In haar poëzie worden grenzen poreus – tussen

...

Op de ijskoude oceaanbodem

werkt een wrakbaars een kleine

haai levend naar binnen.

Even dag in zijn eeuwige nacht.

Voor haai is de wrakbaars een eetbare woning,

een huisje van koek, een sprookje.

Tonnus Oosterhoff speelt met de oneindige mogelijkheden van de taal en het toeval. Motieven, hele tekstfragmenten soms, komen terug in allerlei schikkingen, alsof elk gedicht een nieuwe worp met dezelfde dobbelstenen is. Zo beproeft Oosterhoff voortdurend de aandacht van de lezer, probeert hem te verleide...

Taal is een machtig wapen voor verandering – vooral in de vorm van poëzie, waar de taal op haar buigzaamst is. Voor deze bloemlezing verzamelde niemand minder dan Antjie Krog gedichten rondom het thema verzet in al zijn verschijningsvormen. Van politieke strijdkreet tot persoonlijke bevrijding en van klimaatcrisis tot lhbtiq+-rechten: Krogs selectie laat zien dat poëzie de manier kan zijn om thema’s te agenderen, verbonden te sluiten, en zelfs revoluties te ontketenen. In haar keuze is ...

Na Zon en 2050 zet Verhelst met Zabriskie de kroon op zijn poëtische verbeelding van waar we als mensheid op afstevenen.

Wie of wat zullen we vinden

als we ’s nachts plankgas over de zoutvlakte scheuren

onder de onmetelijke sterrenhemel –

wat zal er in het licht van de koplampen springen?

Heeft het fosforescerende ogen?

Zal het ons tijdens die ene seconde willen aankijken?

In Zabriskie wordt de ene na de andere reis ondernomen – een droom achterna. Tijdens die voyages zijn er rituelen, geza...

We leven in een verwarrende tijd. Alt-right probeert online zijn extreme ideeën wit te wassen, om op die manier meer gehoor te vinden. Links zoekt naar een nieuwe adem, lijkt zichzelf kwijt te zijn en neemt soms rechtse standpunten in bij de zoektocht zichzelf terug te vinden. Een impasse, terwijl zich ondertussen rampen voltrekken die hun weerga niet kennen. Het klimaat warmt op en het recht van de mens op zelfbeschikking staat op gespannen voet met de afbladderende privacy. We kijken weg t...

Soms humoristisch, soms zakelijk, maar altijd in een volstrekt

eigen vorm. De poëzie van Alfred Schaffer wordt alom geroemd

om haar meerstemmigheid en schakelt moeiteloos tussen engagement

en absurditeit. Schaffer ontving de P.C. Hooft-prijs

2021 en is daarmee een van de jongste laureaten ooit van Nederlands

belangrijkste literaire oeuvreprijs. Sinds zijn debuutbundel

Zijn opkomst in de voorstad (2000), die werd bekroond

met de eerste Jo Peters Poëzieprijs, weet Schaffer zich constant

te ve...

Aandacht. Alle personages die Jan Baeke opvoert in Het verkeerde hart zoeken naar aandacht, leven bij aandacht, vragen of eisen aandacht. Zo ook de moeder, die een van de centrale figuren is: ‘Mijn moeder was op straat om god te spreken./ Het was warm, de stad was uitgelopen en/ de vuilniszakken, de verkeersopstoppingen/ en het bedelen langs de terrassen groeiden aan.’ De personages kiezen niet zelden voor aandacht van de verkeerde soort, uit onderdanigheid, uit een zwak zelfbeeld. De fig...

Het oeuvre van F. Harmsen van Beek is bescheiden, en toch wordt ze

nog altijd tot de grootste dichters van Nederland gerekend. Veel van

haar collega’s, onder wie A. Roland Holst, Remco Campert, J. Bernlef

en Hugo Claus, waren in de ban van haar talent. Vanaf de jaren zeventig

leefde ze teruggetrokken, schuw geworden van te veel ongewenste aandacht.

Ze stond niet toe dat de boeken of losse tijdschriftpublicaties bij

haar leven werden herdrukt. In In goed en kwaad is haar literaire werk

bijee...

L’enfer, c’est les autres, zo luidt de indringende conclusie van Sartres

toneelstuk Huis clos. Maar wat als niet de ander, maar de

mens zichzelf tot hel is? Wat als de mens opgaat in de vlammen

van zijn eigen gedachten?

Met haar eerste dichtbundel trekt Gescinska een nieuw register

van haar schrijverschap open. Daarin buigt ze zich over de

breekbaarheid van de menselijke persoon, de fragiliteit van het

eigen ik. Alle gedichten gaan over de grensgebieden van de

geest, waarin de mens op de ...