Op het schilderij De elf staat het Grand Comité de Salut Public afgebeeld, het Comité tot Heil van het Algemeen, dat tussen april 1793 en juli 1794 in Frankrijk een waar schrikbewind voerde. Wie was de opdrachtgever van dat schilderij? En onder welke omstandigheden en met welk doel bracht de schilder, François-Élie Corentin, zijn werk tot stand?

In een mengeling van fictie en historische feiten laat Pierre Michon, met het ongekende beeldende vermogen dat hem eigen is, de personages van di...

J.W. Bezemer (1921-2000), bij leven hoogleraar Ruslandkunde aan de Universiteit van Amsterdam, publiceerde Een geschiedenis van Rusland in 1988. Het boek werd verplichte kost voor wie zich in dit opmerkelijke land wil verdiepen.

In 2010 voegde Marc Jansen, de auteur van Grensland, twee omvangrijke hoofdstukken aan het werk van zijn leermeester toe: over de periode Jeltsin en de eerste ambtstermijnen van Poetin. Ook stelde Jansen alle voorgaande hoofdstukken bij aan de hand van nieuw materiaal...

In Jij bent de verkeerde en alle andere gedichten tot nu toe zijn drie bundels van Ester Naomi Perquin verzameld. Een drietal waarmee ze de afgelopen jaren een ongeëvenaarde hoeveelheid poëzieprijzen verzamelde - voor de toon, de manier van observeren en haar aanstekelijke formuleringen. Sinds haar debuut Servetten halfstok in 2007 is de stem van Perquin niet meer weg te denken uit de Nederlandse poëzie. Deze gedichten balanceren tussen de diepzinnige beschouwing en de schaterlach. Ze omva...

De eerste druk van Judith Herzbergs vijfde bundel Dagrest verscheen in 1984. Hij bevat onder meer de gedichten: Meeuwen, Als slakjes, Je hoopt, In die dag, Optilt, Reiger, Na de slag, Hard groeiden zij, Er heen, Katten houden niet van koffers, Au, Rooster, Draai-jaar, Spelletjes, Openbare les, Bril, The Grizzly, Dochters, Minnaars minnaars, Tegoed, Losse stukken, Hoera, Blijf bij, Wachten, Liedje, Elke ochtend en Bijna nooit.

Liedje

Lieg alsjeblieft niet tegen me

niet over iets groots niet over ...

In Pizza en de Dood overziet Jan Vanriet het teruggetrokken leven in quarantaine. De stad even een oorlogsgebied, het huis een vaste burcht. Als ‘gedwongen deelnemer’ bekijkt hij het theater van het moderne leven, geen opbeurend spektakel, opeens ‘de wereld uit zijn as’. In ironische afstandelijkheid vindt hij verweer en tegelijk die bijzondere poëtische toon.

Doos ovenhapjes gekocht

plus een bundel gedichten

waarin de Dood waait

Voor zestien kleine pizza’s

betaalde ik even veel...

Nooit zou ze de stad verlaten, dacht Annejet van der Zijl toen ze nog in hartje Amsterdam woonde. Toch is het glooiende duinlandschap rond Bergen al sinds een aantal jaar de plek waar ze ronddwaalt met haar hond Toby en altijd weer, zoals ze schrijft ‘het tegenovergestelde van heimwee’ voelt.

Het sneeuwklokjesbos is een ode aan de schoonheid van de duinen, de helende kracht van wandelen en het hebben van een hond. Maar het is ook een kleine streekgeschiedenis aan de hand van de levensver...

Al jarenlang maakt Thomas Rosenboom elke dag een wandeling door Amsterdam. Hij stapt de deur uit, wandelt naar het IJ, waar hij zich verwondert over de weidsheid van het water, en loopt dan, via de Prinsengracht, in een brede boog weer terug naar huis.

Onderweg komt hij de vreemdste vogels tegen, zoals de naaktlezer, die geen mogelijkheid onbenut laat de argeloze voorbijganger zijn pindakaaskleurige huid te tonen, of de bellenvrouw, die met zalvende, zegenende gebaren haar zeepbellen oplaat...

De ouders van Jannetje Koelewijn zijn op sterven na dood als ze hun intrek nemen in het Bartholomeus Gasthuis, bij haar om de hoek. Maar daar bloeien ze weer op en zes jaar lang ziet ze hen bijna dagelijks. Ze bezoekt hun oude dominee, vergezelt hen naar de dokter, rijdt met ze naar Friesland om een opvouwbare scootmobiel te kopen en boekt tickets voor de trein naar Parijs. Ondertussen blijft ze naar hen kijken. Gaat er achter de tragedie van hun mislukte huwelijk een liefdesgeschiedenis schu...

Een groep herders leidt de koeien van het dorp voor de zomermaanden naar Sasseneire, een alpenweide vlak onder de gletsjer, waar zich twintig jaar eerder vreemde ongelukken hebben voorgedaan. Volgens de oudere dorpelingen is die weide vervloekt. Als de koeien er besmet raken met ‘de ziekte’ zijn vee en herders gedwongen daarboven in quarantaine te blijven. De bange, bijgelovige, van de buitenwereld afgezonderde herders verliezen gaandeweg hun menselijkheid. Dan slaat alles om – de grote...