Ruim een halve eeuw later keert Paulien met haar broers terug naar hun ouderlijk huis, De Stalenburg, een ruime hoeve in de buurt van Zeist. Hoewel het pand grondig is verbouwd, hangt de geur van vroeger nog in alle vertrekken. Dwalend door de grote kamers haalt ze herinneringen op aan haar jeugd. Aan de extreem sobere, anti-materialistische levenswijze van haar ouders. Aan hun spirituele groei en hun werk voor de goede zaak. Aan de biologisch-dynamische maaltijden en de Vrije School. En aan ...

Mensen hebben altijd een paradoxale verhouding met wolven onderhouden. De wolf, kameraad in de oertijd en stamvader van alle honden, ontwikkelde zich na de oudheid tot de duivel in persoon. Eeuwenlang is hij met alle middelen bestreden.De kinderen van de nacht is het verslag van een zoektocht naar de wilde wolf, naar de wolf van Roodkapje én naar de wolf in de mens – met onverwacht resultaat. Behalve een zinnebeeld van wreedheid en vraatzucht blijkt de wolf het symbool van mystieke krachte...

Vrouwen stuiten voortdurend op maatschappelijke barrières: dit mag je wel doen, dat mag je juist niet. Alsof voor hen andere regels gelden dan voor mannen. Een rimpel moet bij de vrouw vakkundig worden weggepoetst, maar maakt de man karakteristiek, en verbaal moeten vrouwen niet te veel willen opvallen. Aristoteles zette al de toon toen hij stelde dat vrouwen een gebrek aan temperament hebben en mannen strijdlustiger zijn en dus beter toegerust voor het publieke leven. Een vruchtbare bodem v...

Na decennia waarin Nederland bloeide, braken omstreeks 1980 jaren aan waarin het opeens anders moest. De verzorgingsstaat was te groot: nutsbedrijven werden geprivatiseerd, de sociale vangnetten werden minder stevig. Niet iedereen deelde meer mee in de weelde. Het populisme bleek vervolgens een electoraal wondermiddel voor politieke avonturiers en bleef groeien. Na de verkiezingen van 2023 kwamen populisten zelfs in het middelpunt van de macht. De rechtsstaat, de cultuur, de wetenschap, de jo...

Het nucleaire tijdperk begon met de explosie van de eerste atoombom in de woestijn van New Mexico in juli 1945. De belangrijkste maker ervan, J. Robert Oppenheimer, citeerde bij die gelegenheid de Bhagavad Gita (‘het lied van de Heer’): ‘Nu ben ik de Dood geworden, de vernietiger van werelden.’ Daarmee legde hij de basis van de angst voor de bom – of beter gezegd, voor twee bommen: de atoombom en de waterstofbom. In Het atoomtijdperk analyseert de veelgeprezen historicus Serhii Plok...

Taal en identiteit zijn verstrengeld – wat blijft er van je over wanneer je maar een handvol woorden tot je beschikking hebt? Hoe geef je je kind het goede voorbeeld in een cultuur die je niet kent? Op een klimaat kun je je kleden, maar hoe verhoud je je tot de mensen?

Laura Broekhuysen, die enkele jaren geleden in IJsland ging wonen, reflecteert in haar veelgeprezen poëtische stijl op haar immigrant-zijn, op haar drietalige huishouden, op vliegers en vervoegingen. En op Syrische vluchteli...

Revolutionair pamflet waarin Gustaaf Peek decennia van kapitalistische indoctrinatie ondermijnt

Een kind van de Koude Oorlog kent het communisme alleen als de repressieve ideologie van totalitaire staten met geheime diensten die bepaalden wat mensen moesten denken en moesten doen. Na de val van de Berlijnse Muur had ‘onze’ manier van leven, het kapitalisme, gewonnen. Die triomf heeft een tijdperk ingeluid van groeiende ongelijkheid, van regeringen die markt boven rechtstaat stellen en van...

Downton Abbey in de eenentwintigste eeuw: het verhaal van een droombaan op een kasteel in Schotland

Als de Nederlandse Josephine Rombouts met haar gezin aan de Schotse westkust gaat wonen, grijpt ze de kans om housekeeper op het plaatselijke kasteel te worden met beide handen aan. Zonder enige kennis van huishouding of de Britse elite probeert ze zich staande te houden in haar nieuwe omgeving, waar ze te maken krijgt met Engelse landeigenaren, Franse koks, Schotse onafhankelijkheid, dakdekker...

Genadeloos legt Neske Beks de vinger op de zere plek. Waarom komt er een massale witte reactie op de politiemoord op George Floyd, maar zien we die nooit bij politiemoorden op Zwarte vrouwen? Niet alleen is de witte, suprematieve blik in onze samenleving nog steeds dominant, Zwarte vrouwen delven het onderspit, zeker intersectioneel gezien: ze zijn niet wit en ze zijn geen man. En als ze queer zijn, geboren in de arbeidersklasse, ziek en/of gehandicapt, hangen ze helemaal onderaan de totempaal.

Overtuigend laat Beks zien hoe systemisch en stelselmatig de ontkenning en het niet gezien en gehoord worden zijn. Bevlogen vertelt ze over het belang van het werk van Toni Morrison, vernoemt ze haar boek naar Echoes van Audre Lorde, en schrijft ze een brief aan Amanda Gorman – steeds met het doel een brug te slaan tussen zwart en wi...