"Wat is dementie? Medici twijfelen niet aan het antwoord op die vraag. Het is een ziekte van de hersenen. Hersencellen worden aangetast waardoor het denkproces van de mens wordt vernietigd. Dit boek, dat het dementieproces van mijn moeder schetst, laat zien dat aan dementie ook een heel andere betekenis gegeven kan worden. Dementie als de stem van de ziel.

Het is waar dat de ziekte de hersencellen aantast en dat ze zich terugtrekken uit 'onze werkelijkheid'. Maar naar welke werkelijkheid gaat...

Uit achttien oude schriften en enkele zwart-witfoto's tekende Baukelien Koopmans het verhaal op van haar betovergrootvader Jan Hoekman (1859-1949). Op heldere wijze plaatst zij in dit boek de verhalen in een historische context.

De schriften bevatten herinneringen van Jan Hoekman aan zijn jeugd in de polder Mastenbroek, verhalen over het boerenleven met Jentje en de kinderen en zijn ervaringen als raadslid en wethouder in IJsselmuiden. Hij vond het belangrijk om zijn memoires en verhalen op ...

Ik voel me erg verdrietig worden en moet m'n tranen bedwingen. Ik vertel dat dit niet de eerste keer was dat een man over mij heen loopt, zich aan mij opdringt en ik geen weerstand daartegen kan bieden. En de soep blijft overkoken. Uit m'n hoofd, m'n neus, m'n oren, m'n mond. Dan gaat het allemaal heel snel en ik weet niet wat me overkomt. Ik rol halsoverkop terug naar 1958 en ben weer dat jongetje van vijf dat van z'n paadje geplukt wordt. Dan schrik ik ervan dat ik dat jongetje alleen maar ...

'Zij is je zusje, dat maar negen maanden oud is geworden', zei mijn moeder toen ik naar de foto op het dressoir bleef staren. 'Ze is gestorven in de oorlog. Van de een op de andere dag werd ze heel ziek en de dokter kwam te laat.' Verder vragen durfde ik niet; mijn moeders stem viel weg en haar wangen werden nat. Ze moest veel van dat zusje gehouden hebben: ik had mijn moeder nog nooit zien huilen.

In deze overwegend autobiografische roman beschrijft de auteur hoe een gestorven zusje vlak voor...

Opgegroeid met een chronisch zieke moeder, is voor Babs het ziekenhuis al van jongs af aan bekend terrein. Wanneer zij geneeskunde gaat studeren, zijn er nog maar weinig vrouwen die dat doen en ze krijgt met diverse vooroordelen te maken.

De oncologie wordt haar specialiteit, waarbij ze zich met hart en ziel inzet voor patiënten en zich vol energie wijdt aan de wetenschap om te zoeken naar nieuwe mogelijkheden.

Een aantal ingrijpende gebeurtenissen in haar leven en haar grenzeloze inzet ve...

Na het overlijden van zijn moeder in 2008 krijgt Harry Vogels de beschikking over dozen vol documenten uit het verleden. Hij komt erachter dat zijn ouders veel hebben meegemaakt en dat over veel van deze zaken nooit is gesproken.

Zijn grootvader is in de jaren 1920 lid van de gemeenteraad van Wassenaar en voorzitter van de plaatselijke rooms-katholieke vakbond. Hij krijgt in de jaren daarna nazistische sympathieën en neemt twee van zijn zonen mee in zijn gedachtengoed. Harry’s grootvader w...

In dit boek beschrijft Monique van de Bor het bijzondere levensverhaal van Monica La Croix, gebaseerd op haar eigen leven. Een verhaal over veel teleurstellingen, trauma’s, verliezen en pijn. Ze vertelt hoe Monica, na een onveilige jeugd en een vreselijk ongeluk, meerdere keren in een relatie verzeild raakte waar ze werd uitgebuit. Hoe ze een zeer succesvol zakenvrouw werd, die rijkdommen verwierf, maar ze vervolgens ook weer kwijtraakte. Hoe ze, haar leven lang, vocht voor erkenning, verbi...

Wanneer Ciska met rugpijn bij een internist terecht komt, krijgt zij medicijnen voorgeschreven die eigenlijk voor mensen met een depressie zijn. Haar rugklachten lijken minder te worden, maar vanaf dat moment krijgt ze last van raadselachtige draaikolken in haar hoofd. Haar zoektocht naar een oplossing brengt haar langs tal van artsen. Uiteindelijk wordt ze met de diagnose ‘borderline-persoonlijkheidsstoornis’ opgenomen bij de GGZ. In Pilletje erbij beschrijft Ciska met warmte, humor en g...

Ik voel mij niet thuis op deze wereld en hoor hier niet. Alles is zo onwezenlijk. Ik voel mij eenzaam en alleen. Doodongelukkig. Ik kan het niet meer opbrengen en wil er niet meer voor knokken. Het levert meestal toch teleurstelling en pijn op.

Het spijt me zo dat het zo moet gaan. Mam, het spijt me zo. Maar elke dag is er een te veel. Deze dag, dit uur, deze seconde, het is een hel. Echt, het is een hel.

In dit boek vertelt Etty Kuiper het verhaal van haar dochter Corinne, die geen adequate ...

Nu ervaar ik die lange tijd op de gesloten afdeling als de slechtste tijd van mijn gehele opname. De verpleging vond ik wel oké. Maar mijn psycholoog kwam in mijn beleving ernstig tekort, met name omdat ik geen goed werkend antidepressivum had en geen gesprekken met een psychiater.

Op een dag werd ik dan toch een keer opgeroepen door de afdelingspsychiater van de gesloten afdeling. Maar helaas ..., ook hij experimenteerde niet met andere pillen. Hij zei alleen "dat ik de kans moest krijgen o...