Het nummer 'Theater' verschijnt vijftig jaar na de roemruchte Aktie Tomaat, maar de blik van de redactie was afgestemd op andere gebieden die nog maar ten dele in kaart gebracht zijn. Wat doet het met een tekst als je hem in het theater brengt? Wat kun je doen met een tekst om er theater van te maken? Wat gebeurt er als een toneeltekst niet in een theater maar in een literair tijdschrift verschijnt? Zoals elk nummer van Terras is ook ‘Theater’ een grensverkenning geworden. Zo onderzoekt E...

Water wordt verkend in al zijn toestanden. Apocalyptische overstromingen komen aan bod, zoals in de roman Malacqua (1977) van de Italiaan Nicola Pugliese, die dagenlange regenbuien over de straten van Napels uitstort, en de Amerikaanse dichter Rickey Laurentiis greep de recente overstromingen in New Orleans aan om een poëzie van de vloed te schrijven.

In het proza van Inger Bråtveit zien we meer woest natuurgeweld, van hoge golven die tegen de fjorden slaan, terwijl de schoonheid van water...

Allemaal nieuw! Twee sprankelende columns, een hyperscherp schotschrift, een caleidoscopisch bezien vertaaljaar, zes in het licht gezette vertalingen en een noodzakelijk geachte hervertaling van een klassiek gedicht. En ook nog eens in een nieuwe uitgeversjas. Ga er maar aanstaan, beste lezer. U wordt naar Siberië geleid, u wordt herstript en kunt u mengen in een verwoede strijd met vermeende persklaarversmurfers.

Desgewenst kunt u zich beschermen door net als Filter van gedaante te verwiss...

Hoe zacht is de overreding van de woestijn die haar fijne rekeningen voor je uitrolt. Wat zoek je in deze woestijn, zei de stem in de woestijn waar niets te horen is. Waarom ben ik zo verlaten. Waarom is de Rode Zee zo vol haaien, vol met de wreedste dieren? En de stem antwoordt niet, want het is stil in de woestijn. Iemand heeft zich deze woestijn voorbehouden en die iemand was geen hotelbedrijf en geen oliemaatschappij.

Ingeborg Bachmann, vertaald door Paul Beers (1935-2024)

Dunne enkels en...