Cariben – Een gebied waar culturele veelkleurigheid de regel is, vraagt om een nummer waarin verscheidenheid de boventoon voert. Aan die eis geeft de redactie met dit nummer gehoor. Het bevat werk van hedendaagse schrijvers uit het Caribisch gebied, die in Nederland hooguit incidenteel op aandacht kunnen rekenen, zoals de Dominicaanse Rita Indiana, de Cubaanse Nara Mansur, de Haïtiaanse Jean Dany Joachim, en de uit St. Lucia afkomstige jonge dichter Vladimir Lucien. Tegelijk bevat het numm...

Een heuse prinses, een spraakzame papegaai, een man die een draailier bespeelt, een meertalig bos: dat zijn de ingrediënten dit keer. Het heeft er alle schijn van dat we in een sprookjeswereld zijn aanbeland. Maar dat is allerminst het geval: hier worden eigenzinnige vertalers geportretteerd en bijzondere beelden voor het vertalen gepresenteerd.

Realistische ontwerpen voor een reële wereld die gebaat is bij verstandhouding, vertaling en overleg. Een wereld dus die niet uitsluit, geen mensen...

Hoe gaat het met je? Zijn er nog roddels? Wat is je poëtica? Als er iets is waar dichters van houden, dan is het wel praten over poëzie. Toch wordt er nog maar zelden een poëtica gepubliceerd. Dat was in de jaren zeventig, de begindagen van De Revisor, wel anders. Het tijdschrift stond vijftig jaar geleden vooral bekend om zijn Revisor-proza, #39 MAAR HET RIJMT NIET is de inhaalslag. We vroegen veertien uiteenlopende dichters naar hun poëtica. Wat is poëzie, wat mag of moet het zijn? We ...

Een nummer met veel italiana!

Giacomo Antonini (1901-1983) was een Italiaans journalist van half Nederlandse afkomst. Hij schreef in het interbellum artikelen over Italiaanse en Franse literatuur voor Nederlandse tijdschriften en dagbladen en was bevriend met de schrijvers van de Forum-generatie. Na de oorlog verdween hij geruisloos uit onze letteren. Wie was deze raadselachtige figuur, die voor de oorlog in Parijs voor Mussolini spioneerde?

Dichter/vertaler Jan van der Haar maakt de balan...

Jaargang 6, nummer 10.0 bevat deze keer een kritisch essay van Hans Plomp, een reflectie daarop, twee reflecties op hetzelfde boek (Annie, van Daniël Otten), een essay van Sarah Morton, vier korte verhalen en een parabel die je non-dualistisch zou kunnen noemen.

6 Auteurs, 10.0 stukken.

Wat krijg je als je schrijvers carte blanche geeft, zo tussen crises in? Welke lijn is er te zien in zo'n variëteit? Herijking. Vrijwel alle verhalen, essays en gedichten in dit nummer lijken daarmee bezig te zijn: die sfeer van na iets stormachtigs om je heen kijken, de brokstukken opruimen, en alles een nieuwe plek en betekenis geven. We wachten op het telefoontje na het eindexamen, op het uitvallen van een pacemaker, het invallen van een lockdown, het wegvallen van de stilte. Waar staan w...