‘Opa, wat zit er op je gezicht?’

‘Mijn gezicht?’ vraagt opa. ‘Er zit niets op mijn gezicht, alleen een bril.’

‘Je hebt rimpels,’ zegt Yotam.

‘O,’ zegt opa, ‘mijn rimpels... Die heb je al eens gezien, Yotam.’

‘Maar hoe heb je ze gekregen? Dat heb je me nooit verteld.’

Het is dinsdag en opa Amnon haalt Yotam zoals elke week op van de kleuterschool. In het café op de hoek zitten grootvader en kleinkind bij elkaar, en daar vraagt Yotam voor het eerst hoe zijn opa aan ...

Het is een enorm schandaal: prof. dr. Saraswati, dé professor voor postkoloniale theorie, gender- en identiteitstheorie, beweerde altijd dat zij van Indiase afkomst is. Maar ze heeft haar huid laten kleuren en komt gewoon uit een Duitse familie.

Hoe moet haar studente en grote bewonderaar Nivedita de mediahype en shitstorm rond de fake-kleur op haar populaire identiteitsblog ‘Identitti’ becommentariëren? Moet ze haar geliefde docente nu aanvallen of verdedigen? Waarom deed Saraswati dit...

Een psychologisch geraffineerde roman; een boek over de lange schaduwen van onze afkomst en het feit dat vaak diegenen die wij denken het beste te kennen, het grootste raadsel voor ons blijven: onze kinderen.

Lilach Schuster heeft alles: een huis met zwembad in het hart van Silicon Valley, een slimme echtgenoot en het gevoel gearriveerd te zijn in een land waar je – anders dan thuis in Israël – niet voortdurend aan gevaar denkt, op je hoede moet zijn of je moet verantwoorden tegenover fa...

Uri, een Israëlische soldaat, zit in de cel omdat hij bij de oude Palestijn Hilmi was. Onder een citroenboom luisterde hij naar de ‘fantastische’ verhalen uit diens Arabische dorp, over de vrouwen met wie Hilmi een gedwongen huwelijk moest aangaan, over de koppige zoon, de nog koppiger dorpsezel en de onbarmhartige bezetters.

Toen Uri’s commandant zei dat al het contact met Palestijnen verboden is, ook al zijn ze zoals Hilmi halfblind en mesjogge, kieperde Uri de soep over diens broek ...

Samuel leidt een geïsoleerd bestaan als vuurtorenwachter op een klein eiland midden in de oceaan. Al drieëntwintig jaar werkt hij behalve in de vuurtoren ook in zijn moestuin, bakt hij brood en voedert hij zijn kippen. Samuel belichaamt het eiland. Maar dat verandert wanneer hij op een morgen ontdekt dat de zee hem iemand heeft gebracht: eindelijk gezelschap, of een ruw einde aan zijn regelmatige leven?

Samuel verzorgt de vluchteling plichtmatig. Als die op krachten komt, voelt Samuel zich ...

Een dorpskroeg in Pommeren, Midden-Duitsland, kerstnacht 1933. Een jonge Joodse student zit over een vel papier gebogen en schrijft zijn vriendin. Ilse, gisterenmorgen zijn we ’m gesmeerd uit Berlijn. Ongewassen, ongekamd, als uitgespuugd. Een halve maand later weer een brief: Lieve moeder, schrijft hij, ik ben in Holland, wordt me verzekerd. Ik sta in een vreemd land.

Hij slaapt eerst stiekem in een pension onder het bed van een kennis in Amsterdam, en vindt uiteindelijk een slaapplek op e...

Micha woont in de Sonnenallee in Berlijn, maar in het

korte, oostelijke stuk van de door de muur in tweeën

gehakte straat. Hij en zijn vrienden zijn iets jonger dan

de studenten in Good Bye, Lenin!, maar ze hebben dezelfde inventieve humor en delen hetzelfde verlangen

naar een minder bekrompen leven. Meer seks, jeans

en rock-’n-roll! Voor een Stones-elpee uit het Westen

zijn ze overal toe bereid. Bovendien zijn ze allemaal

verliefd op de beeldschone Miriam, maar ze leggen het

af te...

Arc de Triomphe was Remarques tweede wereldsucces na Van het westelijk front geen nieuws. De roman behoort tot zijn drie grote, in ballingschap in de Verenigde Staten geschreven exile-novels (De nacht in Lissabon, Arc de Triomphe, De zwarte obelisk). Deze drie romans worden door velen als het hoogtepunt van Remarques oeuvre beschouwd.

Arc de Triomphe vertelt het verhaal van de vrouwenarts Ravic die in 1941 uit de Gestapo-gevangenis is ontsnapt en in Parijs in dubieuze hotels en nachtclubs is ...

Op een eiland verdwijnt op mysterieuze wijze steeds meer: hoeden, vogels, boeken, rozen... En de verdwijningen blijven serieuzere proporties aannemen. Telkens wordt het straatbeeld weer wat leger en vertoont het geheugen van de inwoners grotere gaten. De enkelen die blijven herinneren, vrezen voor hun leven. Ze zijn bang voor de draconische geheugenpolitie die de taak heeft over deze collectieve vergetelheid te waken en te zorgen dat wat verdwenen is, vergeten blijft. Vervolgingen zijn aan de...

Wat is ‘een betere toekomst’, als je aan de verkeerde kant van de rivier bent geboren?

Rome wordt almaar duurder, en de familie is arm. Dus verhuizen zij naar een dorpje in de buurt van de hoofdstad, aan het meer van Bracciano. Maar een ding is zeker: dochter Gaia moet in Rome naar een goede school, anders is er weinig kans op een beter leven.

Op school wordt ze gepest: het meisje met de flaporen en het rode haar, de verkeerde kleren. Alessandro is de ergste. Als hij haar tennisracket...