Weinig dichters zijn door het Russische volk zo in het hart gesloten als Sergej

Jesenin (1895-1925) – de liederlijke en levensverliefde plattelandsdichter die

de koeien en de berken bezong, de modder en de vogelkers. Uit Roman zonder leugens komt een andere Jesenin tevoorschijn

– de hooligan en dronkenlap, die de Sovjet-autoriteiten epateerde door in

kostuum en hoge hoed te flaneren in het met burgeroorlog, hongersnood geslagen en van communistische heilsideologie kolkende Moskou, in geze...

Boetedoening begint in de laatste uren van 31 december 1945 in een kleine stad in Oekraïne. Sasjenka, een 16-jarig pubermeisje dat geïndoctrineerd is door de Sovjetpropaganda en dat niets anders heeft gezien dan armoede, honger en luizen, gaat op een boosaardig wezen lijken dat bereid is om vanwege haar grijze leven op iedereen wraak te nemen. Ze droomt echter over een ander, mooier, ‘kleurrijker’ leven zoals ze gezien heeft in films die de Duitsers na hun nederlaag hebben achtergelaten...

Twee verhalen van Bohumil Hrabal uit de jaren 60 van de vorige eeuw. In beide verhalen lopen verschillende verhaallijnen door elkaar.

Het eerste verhaal 'Gietsels en gietseltjes' is onder andere geinspireerd op Hrabals werkzaamheden bij de Poldi-ijzergieterij in Kladno, niet ver van Praag. Zijn werkzaamheden bestonden voornamelijk uit het sorteren van schroot op metalen onderdelen, die vervolgens in de smeltoven omgevormd werden tot gietsels (ingots). De periode dat Hrabal bij Poldi werkte, d...

Drie brieven van Bohumil Hrabal aan 'Miss April', vertaald door Kees Mercks.

uit het nawoord van Kees Mercks:

Een genre binnen het prozawerk van Hrabal is de briefvorm, zoals hiervan een drietal is vertaald. Ze zijn gericht aan een zekere 'Dubenka' of 'miss April'. Zij, voluit April Gifford, was in 1988 als Amerikaanse studente Tsjechisch van de Stanford universiteit voor een zomercursus naar Praag gekomen en had daar Hrabal opgezocht in de Gouden Tijger. Daar werd ze aan Hrabals stamtafel o...

Vertaling Wanda Bruining, Ineke Grondel en Eva van Santen

Inleiding Willem G. Weststeijn

Tweetalige uitgave: Nederlands-Russisch

Zinaïda Hippius (1969-1945), dichteres, prozaïste en critica, was een van de leidende figuren in de Russische literaire wereld aan het eind van de negentiende, begin twintigste eeuw. Uit het omvangrijke, maar bij ons nog weinig bekende oeuvre van deze in alle opzichten bijzondere vrouw zijn vier verhalen gekozen uit verschillende perioden van haar schrijverschap.

Aleksandr Veltman (1800-1870), zoon van een gerussificeerde Zweed, was een tijdgenoot van Poesjkin en Gogol. Nu nauwelijks meer bekend speelde hij toch een niet onbelangrijke rol in de Russische literatuur van de jaren twintig en dertig van de negentiende eeuw. Zijn 'Razende Roland'(1834) was een inspiratiebron voor Gogols 'Revisor'.

In de Slavische Cahiers verschijnen minder bekende werken, soms in tweetalige uitgave, uit de Slavische literaturen.

Zeven brieven van Bohumil Hrabal aan zijn beste vriend, de schrijver en musicus Karel Marysko, vertaald en van een nawoord voorzien door Kees Mercks. Deze uitgave verscheen in een oplage van 500 exemplaren.

'Beste Karel' werd gedrukt op 120 grams Clairefontaine Trophée bleu vif. Voor het omslag werd 160 grams Clairefontaine Trophée bleu vif gebruikt. Bibliofiele uitgave.

Velimir Chlebnikov (1885-1922) vormde samen met Vladimir Majakovski (1893-1930) en Aleksej Kroetsjonych (1886-1968) de kern van het Russische futurisme. Als ‘dichter van de Revolutie’ kreeg Majakovski internationaal de meeste bekendheid. Samen met Kroetsjonych ontwikkelde Chlebnikov de ‘zaoem’, de bovenverstandelijke taal, vol neologismen, zelfgemaakte en soms geheel onbegrijpelijke woorden. De poëtische wereld die hij schiep was echter aanzienlijk rijker dan enkel deze ‘woordschep...

Sergej Stepnjak-Kravtsjinski (1851-1895) was een revolutionair en terrorist. In 1878 vermoordde hij de chef van de Russische gendarmerie. Hij slaagde erin Rusland te ontvluchten en kwam terecht in Engeland, waar hij zich wijdde aan het schrijven van boeken gericht tegen het tsaristische bewind.

In de Slavische Cahiers verschijnen minder bekende werken, soms in tweetalige uitgave, uit de Slavische literaturen.

Een dood die niets bewijst (1931) is het verhaal van de liefde tussen Sandu en Irina, die niet zonder elkaar kunnen, al lijkt er te weinig te zijn wat hen werkelijk bindt. Aan de ene kant wil Sandu dat Irina er voor hem is, maar aan de andere kant bevredigt haar aanwezigheid hem niet. Als gevolg van zijn besluiteloosheid kan hij eigenlijk alleen van Irina af als zij een ander kiest of komt te overlijden. Deze beide gedachten, Irina met een ander en Irina dood, zijn funest voor Sandu’s gemoe...