Overheden en huishoudens steken zich massaal in de schulden. Ruim 2 miljoen huishoudens hebben een betalingsachterstand. Het aantal aanmeldingen voor schuldhulpverlening verdubbelde vorig jaar sinds het begin van de crisis tot 89.000. Steeds meer mensen komen er niet meer uit.

We zijn gewend door een financiële bril naar schulden te kijken en zien dan: de 3-procentsnorm, het toepassen van renteregels, de protocollen van de schuldhulpverlening. De schuldproblematiek is er niet minder om gewor...

MET EEN VOORWOORD VAN MONIKA SIE DHIAN HODe megacrisis heeft onder economen net zo huisgehouden als onder bankiers. Liberale economen raakten in het defensief en zagen zich gedwongen tot bezinning. Kritische economen kregen de wind in de zeilen. Uiteindelijk heeft de crisis tot een explosie van creativiteit geleid, waarvan het zeer de moeite waard is kennis te nemen. Journalist Hans Wansink stelt u voor aan acht eigenzinnige topeconomen: Ha-Joon Chang, Tyler Cowen, Chrystia Freeland, Mariana ...

Over the past 60 years high-income countries have invested over 4000 billion euros in development aid. With varying degrees of success, these investments in low-income countries contributed to tackling structural problems such as access to water, health care, and education. Today, however, international development cooperation is no longer restricted to helping by giving. Instead, it is rather about opportunities, mutual interests, risk taking, and an inclusive societal approach. With the arr...

In 1976 schopte Anja Meulenbelt De schaamte voorbij de wereld in, een autobiografisch verhaal over liefde, seks en de beginjaren van de Amsterdamse vrouwenbeweging. Het boek werd in elf talen vertaald, ging meer dan een half miljoen keer over de toonbank en joeg een schokgolf door Vlaanderen en Nederland. Minder geweten is dat Meulenbelt in datzelfde jaar ook Feminisme en socialisme publiceerde, een pamflet waarin ze uitlegt dat het feminisme socialistisch zal zijn of niet zal zijn. En omgeke...

‘Haar huid valt bijna naast haar botten. Als ik zou willen zou ik ze kunnen plooien, vouwen en binnenstebuiten keren. Ik zou er een afdak van kunnen maken of mezelf ermee omwikkelen als een soort dubbele huid. Mijn moeder trekt en pulkt aan het loshangend vel van haar borsten, kijkt naar me en zegt dat die vroeger vol melk zaten en dat ik dan aan haar tepel zoog. Ik word er misselijk van. Ik vraag me af hoe ver ik haar huid zou kunnen rekken, hoeveel tijd er nog tussen haar huid en organen ...

Alleen al in België slikken meer dan een miljoen mensen antidepressiva. En dan zijn er nog de pillen om je vruchtbaarheid te regelen, wakker te worden, harder te werken, te feesten en de slaap te kunnen vatten. Wat doet die eindeloze cyclus met ons en wat zegt hij over onze maatschappij?

In Narcokapitalisme trekt Laurent de Sutter een rechte lijn van het patenteren van anesthesie halfweg de negentiende eeuw (‘het schonk chirurgen rust: een verdoofd lichaam veroorzaakt geen last’) en de a...

In Vlaanderen is PFOS zoals god: overal. Dit is het verhaal achter ons grootste naoorlogse milieuschandaal. Het is een historie van geheime dadingen, milieuvergunningen à la carte, lozingen in de Schelde en een bovengronds stort dat weer opduikt als beveiligingsberm voor Oosterweel. Een relaas dwars doorheen milieubewegingen, milieuadministratie, onderzoeksinstituten, betonboeren en justitie. Er komt een multinational in voor, een stoet van moreel corrupte gezagdragers, een toxicoloog die sp...

Zijn we slaapwandelend op weg naar de Derde Wereldoorlog? De auteurs van dit boek heten niet Madame Soleil. Maar dat hoeft ook niet. Want wie zijn ogen opent, merkt hoe sinds de invasie van Rusland in Oekraïne elk kritisch vermogen in de koelkast is gestopt. Zo van: ‘Wàt, u plaatst kanttekeningen bij de extra miljarden voor vernietigingswapens? Vriendje van Poetin!’ Met dit boek proberen Christophe Callewaert en Ludo De Brabander ons wakker te schudden. Een ontnuchterende analyse over d...

Wie het nieuws over het klimaat volgt, is gewend aan verslagen van deprimerende COP’s, wanhoopskreten van wetenschappers en kiekjes van sip kijkende ijsberen. Dit verhaal is anders. Decor is Cuba. Iedereen heeft een mening over het eiland van salsa en socialisme. Maar vriend en vijand erkennen: het is de enige plek op deze planeet waar men een eeuw vooruitblikt. Tarea Vida, zo heet het Cubaanse plan. Vertaald: Levenstaak. Die naam zegt alles. Tegen 2050 slokt de Caraïbische Zee vijf zuidel...