In deze roman wordt de natuur beschreven van de mens in zijn vele facetten en ook de troost die de natuur te bieden heeft. Het gaat over nachtvissen, raven houden, pierensteken. Over varen en vliegen, fuchsia's kweken, het zeilmeisje Laura, prinses Paulientje, en de vrouwelijke rozenkruisers. Over pubers, bijen houden, opvoeden en gezondheid.Over levensvreugde en liefde voor alles terwijl je intussen je eigen gang gaat.

Ik ben een Godin. Jij ook

De weg naar jouw innerlijke Godin.

De ware vrouwenkracht ligt in ons bekken: het vrouwelijke vuur.

Vernietigend. Verslindend. Verwarmend. Verbindend. Voedend.

De vrouwelijke seksuele energie is eeuwenlang gekaderd, geknecht en verbannen geweest. Die tijd is voorbij. Zij is terug. En hoe!

Zij komt tot ons door het verhaal van de Godin Sophia, die je uitnodigt jouw innerlijk vuur te laten ontvlammen, om nooit meer te laten doven.

Breng de Godin in jou tot leven.

Wannee...

‘Onmisbaar voor wie weleens cijfers tegenkomt − voor iedereen dus.’

Ionica Smeets, hoogleraar wetenschapscommunicatie

‘Lekker geschreven. Essentieel leesvoer in tijden van big data.’

Rosanne Hertzberger, microbioloog en columnist

Of het nu je schoolrapport is of je salarisstrookje, de verkiezingsuitslagen of het aantal virusbesmettingen tijdens een pandemie – cijfers zijn overal en ze beïnvloeden hoe jouw leven eruitziet.

Maar het grootste misverstand over cijfers? Dat ze objecti...

Nergens ga je zo prettig dood als in Nederland.

Behalve als je dement bent.

Want ook al mag het van de wet, geen arts helpt je bij het sterven als je niet meer begrijpt wat er gebeurt.

Waarom is euthanasie bij dementie zo moeilijk? En hoe kan het wél?

In dit openhartige boek laat Henk Blanken zien hoe belangrijk het is om op tijd te beginnen over het einde. Met je naasten en met je arts. Zodat je niet te vroeg dood gaat, maar ook niet te laat.

Reacties:

‘Fantastisch scherp geschreven.’

-Matthijs van Nieuwker...

Martha leeft als de dochter van een klokkenmaker bij de tijd, maar waarom stopte in 2003 haar levensklok?

Martha en Geert leefden volgens het kerkelijke ideaal: trouwen en kinderen krijgen, hij kostwinnaar, zij huisvrouw. Beiden groeien op in een orthodox gereformeerd middenstandsgezin op het Hogeland. Als kinderen van de verzuiling twijfelen ze nooit aan de aangeleerde normen en vormen.

Alles leek ‘gewoon’, maar wanneer rond 1990 de ontzuiling ook op het Hogeland inzet, wordt het ideaal ...

Edith Leerkes maakt

in dit boekje en op de bijgesloten cd

een inspirerend ommetje

door de straten

van haar muzikale wereld.

Hoe ver ga je als moeder om je kind niet te verliezen?

Roofmoeder van Anna Backerra is het aangrijpende verhaal over de strijd van een

moeder die door de ontspoorde relatie met haar moeder, en een incompetente

jeugdzorgverlener, de voogdij over haar kind verliest. Ze geeft niet op, maar als ze

probeert om meer contact met hem te krijgen, stuit ze op stilte, achterdocht en

afwijzing.

In een emotioneel geladen innerlijke monoloog worden thema's als moederliefde,

schuld, waarheid en verzoeni...

De wereld wordt almaar grimmiger en onherbergzamer. Onder het mom van zelfzorg kiezen steeds meer mensen ervoor om helemaal geen nieuws meer te volgen. Maar wat als we juist het omgekeerde doen, en de pijn echt dichtbij laten komen? Kunnen we zorgen voor de ander, en zou dat geen betere manier zijn om de wanhoop buiten de deur te houden?

Een jaar lang bekeek Caro Van Thuyne het wereldnieuws alsof het haar of jou persoonlijk overkwam. Een jaar vol geweld lang neemt ze je bij de hand en trekt j...

In december 2009 begon Kate Zambreno een blog met de naam Frances Farmer Is My Sister, waarop hen de vrouwen van het modernisme op een radicaal nieuwe manier onderzocht. 

Vivienne Eliot, Jane Bowles, Jean Rhys en Zelda Fitzgerald stonden bekend als muzen van mannelijke schrijvers; hun eigen werk – en de vaak substantiële bijdragen aan het werk van de mannen om hen heen – belandde in de marge, werd verdoezeld en vergeten, en niet zelden werden zijzelf uiteindelijk ondergebracht in psychi...

In augustus 1917 kreeg Franz Kafka, als schrijver toen nog volstrekt onbekend, zijn eerste grote tbc-aanval. Om te herstellen verbleef hij acht maanden lang op de boerderij van zijn lievelingszus Ottla in het Boheemse dorp Zürau. In die idyllische omgeving schreef hij twee schriften vol met losse filosofische en religieuze gedachten, waaruit hij later zelf een selectie maakte.

Een kooi ging eens een vogel zoeken, vers vertaald door meestervertaler Martin de Haan, toont Kafka op zijn krachtig...