In deze roman wordt de natuur beschreven van de mens in zijn vele facetten en ook de troost die de natuur te bieden heeft. Het gaat over nachtvissen, raven houden, pierensteken. Over varen en vliegen, fuchsia's kweken, het zeilmeisje Laura, prinses Paulientje, en de vrouwelijke rozenkruisers. Over pubers, bijen houden, opvoeden en gezondheid.Over levensvreugde en liefde voor alles terwijl je intussen je eigen gang gaat.

Ik ben een Godin. Jij ook

De weg naar jouw innerlijke Godin.

De ware vrouwenkracht ligt in ons bekken: het vrouwelijke vuur.

Vernietigend. Verslindend. Verwarmend. Verbindend. Voedend.

De vrouwelijke seksuele energie is eeuwenlang gekaderd, geknecht en verbannen geweest. Die tijd is voorbij. Zij is terug. En hoe!

Zij komt tot ons door het verhaal van de Godin Sophia, die je uitnodigt jouw innerlijk vuur te laten ontvlammen, om nooit meer te laten doven.

Breng de Godin in jou tot leven.

Wannee...

Draait alles in het leven om geld en economie? Waar is in de inrichting van onze samenleving de overtuiging gebleven dat de mens een sociaal wezen is?

Het mag al wel duidelijk zijn dat de oplossingen voor de problemen uit de jaren tachtig de problemen van vandaag zijn geworden. Het verzamelen van economische macht is een doel geworden. Het “Als ik rijker wordt, wordt iedereen rijker” is geen natuurwet, maar een politieke keuze die een onrechtvaardige samenleving creëert.

&lsq...

Europese politici en ambtenaren komen met verbijsterend gemak weg met blunders, machtsmisbruik en zelfs corruptie. Hoe kan dat? En hoe houden we ‘Brussel’ in toom?

Deze vragen zijn cruciaal voor de prille democratie die de Europese Unie is. Vooral nu in steeds meer lidstaten leiders aan de macht komen die weinig ophebben met democratische waarden. En de kloof tussen Europese burgers en de Brusselse bureaucratie is enorm.

Wie zijn de waakhonden die de EU controleren? En hoe bieden zij tege...

Wat hebben prins Bernhard, de ceo van Heineken en de minister van Financiën met elkaar gemeen? Ze ontmoeten elkaar in informele genootschappen met namen als De Pijp en De Tafelronde. Daar komt de economische, politieke en culturele elite van Nederland bijeen om te netwerken en om ‘onder gelijken’ te zijn. Alleen op uitnodiging mogen leden aanschuiven bij de etentjes. ‘Onschuldig,’ zeggen ze zelf, maar hoever reikt de invloed van deze maandelijkse onderonsjes?

Onder ons vertelt het v...

Gefeliciteerd, jouw kind mag naar het VMBO! Ode aan het VMBO is een lofdicht gericht aan iedereen die die hoort te ontvangen, geschreven door docent en schrijver Talitha Kuchler. De bundel bevat korte verhalen, gedichten en herinneringen over leerlingen, leraren, ouders en collega’s. De rode draad is positiviteit, door middel van Talitha’s beeldende taalgebruik eist ze het respect en de waardering die VMBO-leerlingen al jaren verdienen eindelijk op.

Van docenten die Talitha vertelden dat...

Nergens ga je zo prettig dood als in Nederland.

Behalve als je dement bent.

Want ook al mag het van de wet, geen arts helpt je bij het sterven als je niet meer begrijpt wat er gebeurt.

Waarom is euthanasie bij dementie zo moeilijk? En hoe kan het wél?

In dit openhartige boek laat Henk Blanken zien hoe belangrijk het is om op tijd te beginnen over het einde. Met je naasten en met je arts. Zodat je niet te vroeg dood gaat, maar ook niet te laat.

Reacties:

‘Fantastisch scherp geschreven.’

-Matthijs van Nieuwker...

Hoe ver ga je als moeder om je kind niet te verliezen?

Roofmoeder van Anna Backerra is het aangrijpende verhaal over de strijd van een

moeder die door de ontspoorde relatie met haar moeder, en een incompetente

jeugdzorgverlener, de voogdij over haar kind verliest. Ze geeft niet op, maar als ze

probeert om meer contact met hem te krijgen, stuit ze op stilte, achterdocht en

afwijzing.

In een emotioneel geladen innerlijke monoloog worden thema's als moederliefde,

schuld, waarheid en verzoeni...

De wereld wordt almaar grimmiger en onherbergzamer. Onder het mom van zelfzorg kiezen steeds meer mensen ervoor om helemaal geen nieuws meer te volgen. Maar wat als we juist het omgekeerde doen, en de pijn echt dichtbij laten komen? Kunnen we zorgen voor de ander, en zou dat geen betere manier zijn om de wanhoop buiten de deur te houden?

Een jaar lang bekeek Caro Van Thuyne het wereldnieuws alsof het haar of jou persoonlijk overkwam. Een jaar vol geweld lang neemt ze je bij de hand en trekt j...