Hoe komt het dat de grote media in de VS zich vrijwel altijd als spreekbuis van de macht gedragen terwijl niemand hun journalisten influistert wat ze moeten schrijven? Over die kwestie publiceerden Noam Chomsky en Edward S. Herman 'Manufacturing Consent'. Het boek, dat voor het eerst verscheen in 1988, zette destijds alle mediakritiek op zijn kop, ook ver buiten de VS. Tot dan waren onkunde, amateurisme of tijdsgebrek van journalisten de gangbare verklaringen voor blunders in het nieuws. Chom...

'Dit boek is er voor alle mensen die nooit het recht genoten hebben om het debat te bepalen. Alle mensen die onderdrukt, misbruikt, uitgespuugd en tegen elkaar opgezet werden. Alle mensen die niet de norm zijn in deze maatschappij. Geloof me, we zijn met velen. Ik zie jullie in lange rijen aanschuivend bij de werkloosheidsdienst, 's morgens op de trein met kleine ogen pendelend naar het muffe kantoor, 's avonds uitgeput op de metro de handen wit van het stof op de bouwwerf. Ik zie jullie aan ...

Bijna vijftig jaar geleden schreef Noam Chomsky zijn eerste essay over de buitenlandpolitiek van de Verenigde Staten. Wat is er sindsdien veranderd? In De Chomsky Papers brengt hij alle draden van een half leven analyseren en studeren samen. Over het Amerikaanse primaat van de militaire interventie en de dwang om de enige wereldmacht te blijven. Over het eigenaardige zelfbeeld van de yankees ('de good guys van de wereld!') dat zelfs in het post-Obamatijdperk ongewijzigd zal blijven. Over leve...

Maart 2017. Onder massale belangstelling wint de familie Jonckheere het allereerste asbestproces in België. Het verdict is duidelijk: de vroegere bouwonderneming Eternit wist dat asbest dodelijk was maar ging jarenlang door met productie en verkoop. 'Dan ben je een klootzak', vatte presentator Thomas Vanderveken, die zelf zijn vader aan longvlieskanker verloor, de situatie samen op tv.

Zoals half Kapelle-op-den-Bos ademde de familie Jonckheere een half leven op het ritme van Eternit. Vader w...

Met een voorwoord van Bruno Vanobbergen.

Er is iets vreemds aan de hand met het debat over racisme. We discuteren over arbeidsmarkt, onderwijs en huisvesting. We voeren pennentwisten over geschiedenisboeken. We klagen het racisme van de politie aan. Dat is allemaal meer dan terecht en we moeten dat vooral blijven doen. Maar het valt op dat we het nooit over de ondersteuning van de slachtoffers hebben. Alsof je je op een levensgevaarlijk kruispunt zou beperken tot het stellen van structurele e...

Als priesters hun pensioen aanvragen blijft het doorgaans stil. Na een poosje volgt dan het verzoek van de bisschop die plannen nog een paar jaar uit te stellen. Toen Rik Devillé in 2009 zijn aanvraag deed, kreeg hij na een week het bericht: ‘’t Is in orde!’ Het zegt alles over zijn populariteit bij de toenmalige kerktop. Want Devillé was en is de man die met zijn werkgroep Mensenrechten in de Kerk het seksueel en ander misbruik aanklaagde. Toen in 2010 de affaire-Vangheluwe uitbarstt...

Er is iets vreemds aan de hand. Terwijl alle ernstige wetenschappers luid aan de alarmbel trekken, sussen onze politici en bedrijfsleiders: de klimaatverandering wordt aangepakt. Veel mensen in de milieu- en arbeidersbeweging stappen daarin mee. Ze geloven dat technologische innovatie, hernieuwbare energie en een ‘slimme’ fiscaliteit voor een transitie naar een duurzame samenleving kunnen zorgen. Als ze al niet beginnen over vegetarisme, dikketruiendagen of fietsen naar het werk. Publicis...

De laatste vrijdag van augustus 2019. Dirk Van Duppen krijgt een keiharde diagnose: uitgezaaide pancreaskanker. Eerst is er het onwezenlijke verdriet. Dan groeit de verbondenheid. Verbondenheid in verdriet, verdriet in verbondenheid.

Bertolt Brecht wist al: het mooiste geschenk dat je kan geven is het voorbeeld van je eigen leven. In Zo verliep de tijd die me toegemeten was blikt Dirk Van Duppen terug op een compleet leven. Hij werkt in een leerlooierij. Is dokter in Palestijnse vluchtelingen...