omdat ze mensen heeft gekend die geen stofwolk

veroorzaken maar eruit bestaan

Lucas Rijneveld zoekt in zijn gedichten de ruimte van een weiland of de zee - maar ook die van een flat of dodemanshoek. Alles krijgt de breedte van haar dichterlijke blikveld, en zo krijgen de gewoonste dingen de ongewoonste proporties. De grote thema's zijn aanwezig in de kleine woorden, en de beeldenrijkdom waarmee fantasie en werkelijkheid elkaar raken zorgt dat zijn gedichten niet zijn te vangen. Wat grappig is...

In 'Mondruimtes & matroesjka’s' biedt Ton Naaijkens een eigen, actuele blik op de hedendaagse Duitstalige poëzie – niet door erover te vertellen maar door haar via vertaling te tonen. Het gaat om nieuw of recent werk van 34 dichters, achttien vrouwen en zestien mannen, verzameld uit evenzovele bundels die bepalend waren voor hun stem – en voor de poëzie zelf, ook internationaal.

Hun werk wordt niet via een zogenaamd representatieve selectie voorgesteld, maar met een substantieel onde...

Do I contradict myself?Very well then I contradict myself. (I am large, I contain multitudes.)Abundant, ecstatic, generous, courageous - this is the first American epic poem, a celebration of selfhood and a catalogue of nineteenth-century American life of all ages and races.

Citaat uit een recensie van Eline van der Boog:

'Onze wereld is niet altijd een fijne plek, maar in het vrij associëren ligt een kracht verscholen om de realiteit behapbaar en wellicht zelfs dragelijk te maken. Beleving of creëren van poëzie spelen een sleutelrol in het 'onthaasten'. Je hart openen voor een engel op je schouder. Dat kan immers ook in het hart van de stad, middenin de drukte van je leven. Maar wat als je engel een duivel blijkt te zijn? Neem je dan het heft in eigen handen?'