Na Dichterbij Susanne en Vrolijke versjes vliegen voorbij komt Susanne opnieuw met een sprankelende bundel vol vrolijke fantasierijke versjes en nostalgische gedichten.

In haar herkenbare stijl weet ze lichtheid en diepgang moeiteloos te combineren. Soms laat ze je lachen, soms even stil worden — maar altijd tovert ze een glimlach op je gezicht.

Een boek om in te bladeren, in te verdwijnen of gewoon even op te pakken wanneer je een beetje kleur aan je dag wilt geven.

Schuchter en aan de schaduwrand van het dichtersrumoer schreef Radna Fabias al jaren gedichten. Nu ze ermee naar buiten treedt blijkt het bepaald geen verstilde poëzie te zijn. In deze bij vlagen donkere, wezenlijk (maar verre van vreugdeloos) feministische en onverschrokken existentialistische bundel vraagt een vrouw zich af wat ‘thuis’ is. Die plaatsbepaling – misschien tegelijk een coming-out – voltrekt zich op meedogenloze wijze. Habitus is een bundel vol zinderende en zintuiglij...

Ons leven is niet altijd simpel, maar in het opschrijven ervan ligt een kracht verscholen

om de realiteit behapbaar en wellicht zelfs dragelijk te maken.

De nieuwe dichtbundel van Gerrit Kouwenaar opent met de reeks een glas om te breken, die ter gelegenheid van zijn vijfenzeventigste verjaardag als extra fraaie leparello verscheen. Hij sluit een indrukwekkende reeks gedichten van rouw, die hun aanleiding hebben in de dood van Kouwenaars vrouw Paula, maar op de lezer in de eerste plaats een algemeen geldige, ja nu al klassieke indruk maken. Tussen die twee afdelingen in staan gelegenheidsgedichten in engere zin, maar als het waar is dat alle g...

omdat ze mensen heeft gekend die geen stofwolk

veroorzaken maar eruit bestaan

Lucas Rijneveld zoekt in zijn gedichten de ruimte van een weiland of de zee - maar ook die van een flat of dodemanshoek. Alles krijgt de breedte van haar dichterlijke blikveld, en zo krijgen de gewoonste dingen de ongewoonste proporties. De grote thema's zijn aanwezig in de kleine woorden, en de beeldenrijkdom waarmee fantasie en werkelijkheid elkaar raken zorgt dat zijn gedichten niet zijn te vangen. Wat grappig is...

Citaat uit een recensie van Eline van der Boog:

'Onze wereld is niet altijd een fijne plek, maar in het vrij associëren ligt een kracht verscholen om de realiteit behapbaar en wellicht zelfs dragelijk te maken. Beleving of creëren van poëzie spelen een sleutelrol in het 'onthaasten'. Je hart openen voor een engel op je schouder. Dat kan immers ook in het hart van de stad, middenin de drukte van je leven. Maar wat als je engel een duivel blijkt te zijn? Neem je dan het heft in eigen handen?'