12 juli 1989

Ik reed naar Pretoria en had een intens gesprek met Theo Albrecht in Burocadia. "I may be a junior diplomat," zei hij, "but I studied Anthropology. I do place myself into the shoes of blacks. I saw how my parents treated them. I think, you are basically a conservative, Willem, that is the generation gap between us." Hij toonde me een memo van drie pagina's, afkomstig van "an outside source" waarin opmerkelijke dingen over mijn komende boek werden gezegd. De source was kennelijk d...

23 januari 1990

Ik bedankte de president voor de gastvrijheid die ik thans vier jaar in zijn land had genoten. Ik legde uit hoe een verkeerd beeld ik me van Zuid-Afrika had gevormd voor ik hier arriveerde. Ook vertelde ik over mijn ervaringen in townships en hoe ik gesprekken had geregeld tussen Samuel Kolisang en Ephraim Tshabalala.

Geleidelijk aan stuurde ik het gesprek in de richting van hoe clandestiene operaties dikwijls in het geheim het succes van hervormingen probeerden te verstieren....

27 oktober 1994

Rechter B.C. Punt liet zich zelfs ontvallen: „Het gaat nu dus nog slechts om het bepalen van de hoogte van het schadebedrag.” Daar sprong Den Hertog bovenop. Ik had de Staat al zeer veel geld gekost.

Dat haal je de koekoek! Dat was het gevolg van de oekaze van de Staat, uitgevaardigd door Luns. Den Hertog keek steeds valser en liet zich ontvallen dat ik slechts theater aan het maken was. Dit heb ik fel bestreden. Ik sloeg terug en noemde Den Hertog en Van Velzen van Buiten...

‘Een einde aan de komedie. (...) Eindelijk weer kunnen denken

en zeggen wat je wil, geen rol hoeven spelen, jezelf niet groter

hoeven voordoen dan je bent.’

Zo omschrijft Abraham Roos hoe hij zich voelt als Nederland

eindelijk is bevrijd. Bijna anderhalf jaar lang kon Ab, ondergedoken,

zichzelf niet zijn. Hij wás Theo van Leur, de vertegenwoordiger van

de Ortskommandant van Amerongen. Als de facto burgemeester

van het Utrechtse dorp onderhield hij tegelijkertijd nauwe banden

met het loka...

De Nederlandse Stoomboot Maatschappij te Fijenoord (Rotterdam) bouwde in 1876/77, voor rekening van het departement van Marine, het schroefstoomschip 4e klasse Zr.Ms. Bonaire ten behoeve van de Koninklijke Nederlandsche Zeemagt (Koninklijke Marine). Anno 2012 is dezelfde Bonaire het oudste nog bestaande zeeschip, dat op een Nederlandse werf is gebouwd. De uitzonderlijk lange levensduur van het schip berust op een speling van het lot, die evenwel mogelijk is gemaakt door de degelijkheid van he...

Introductie

Vroege oorlogsscheepsbouw in de Republiek

Werner Ulrich / vertaling Ab Hoving

Zeventiende-eeuwse Hollandse ontwerptekeningen

Echt of namaak?

Ab Hoving

Canons & Sail (boekrecensie)

Redactie

'Aldus is de Roompot vergaan...'

Alice Overmeer

Fotoschilderijen (posters)

Henk van der Biezen

Vroege instrumenten voor breedte- en tijdbepaling

Siebren van der Werf

Bastaard van Oranje (boekrecensie)

Henk van der Biezen

Gerard Callenburgh

Kroniek van een maritieme carrière

Jeroen van Zuidland

...

De Hollandse galei

Peter Sigmond en Ab Hoving

Houthalen met schepen uit de Nederlanden

in een Noorse baai

Ron Brand en Cees Paul

1687: Algerijnse kapers op de Noordzee

Gerard van Krieken

De Allerheiligenbaai,

overwinningsroes en eeuwige glorie

Graddy Boven

Nederlands icoon uit de 17de eeuw op de Oostzeebodem

Benno van Tilburg

Signalement: de maritieme woordenboeken van David Franco Mendes

Jeroen ter Brugge

Een jonge kroonprins reist per schip door Europa

Vera Funke

Een Javaanse landverkennin...

Kees Boeke (1884-1966) wilde de wereld veranderen, maar stichtte een school: de Werkplaats Kindergemeenschap.

Getrouwd met de Engelse miljonairsdochter Betty Cadbury, probeerde hij als vredesactivist in het villadorp Bilthoven aanvankelijk een bezit- en hiërarchieloze gemeenschap te stichten.

Daartoe zwoer hij bezit en gebruik van geld af.

Door zijn compromisloze streven in conflict gekomen met de staat, woonde hij met zijn gezin in tenten. Vervolgens richtte Boeke de Werkplaats Kindergem...