Said El Haji (Marokko, 1976) debuteerde in 2000 met De dagen van Sjaitan, dat enthousiast werd onthaald. In 2006 stelde hij met Annelies Verbeke 25 onder de 35 samen, een bloemlezing van nieuwe Vlaams-Nederlandse schrijvers. In dat jaar verscheen ook Goddelijke duivel, zijn tweede roman en in 2011 De aankondiging, een roman over voorislamitisch Arabi

‘Natuurlijk ben ik een mens,' schrijft Chimamanda Ngozi in 'We moeten allemaal feminist zijn', ‘maar in deze wereld overkomen mij bepaalde dingen omdat ik een vrouw ben.’

Vorig jaar ontbrandde de #MeToo-beweging en wakkerde een revolutionair vuur aan dat waarschijnlijk niet meer geblust gaat worden. Dankzij decennialange feministische massage kan geweld tegen vrouwen niet langer worden afgedaan als een reeks persoonlijke inciden...

Audre Lorde, een van de belangrijkste denkers van de twintigste eeuw, betoogt in 'Sister Outsider' dat vrouwen het gesprek met elkaar moeten aangaan, omdat zij lijden onder de onzichtbaarheid van hun verhalen. Ze had een uitzonderlijk talent om haar hoop en dromen om te zetten in heldere taal. Ze geloofde in het benadrukken van verschillen als drijvende kracht voor de vrouwenbeweging. Door de barrières die vrouwen tegenkomen te ontleden, laat Lorde ons zien dat de enige manier waarop de femi...

In Eh zoekt Onno Schilstra antwoorden op de vraag wat kunst vermag. Een tentoonstelling van Bijbelse zandsculpturen in Elburg is het vertrekpunt voor een dwaaltocht door zijn geheugen die voert van een volksopera in Ransdorp naar de Biënnale van Venetië, van Bunschoten-Spakenburg naar het geboortehuis van Elvis Presley, van patjepejerstijl naar katholieke kunstgeschiedschrijving en van protestantisme in Staphorst naar de protestsongs van Bob Dylan. Wat heeft de kunst nog te bieden in een we...

'Een kunstig, onderhoudend en vaak tegendraads werk van de verbeelding’

Van mysterieuze gaten via duistere grotten, muzikale mijnwerkers en kanariekwekers naar inktzwarte utopische onderwerelden. Op zoek naar de ‘huiverbron’ van zijn eigen claustrofobie daalt Jongstra af en rapporteert. Bloemrijk, geestig als altijd. Net als in zijn vorige essaybundels, De ontgroende mens (2018) en Ecologieën (2020) gaan ook hier tekst en beeld hand in hand. Gravend en verstrooiend, maar ernstig in een...

A landmark volume that revolutionized our understanding of the power and significance of Native stories and storytellers in North America, "In vain I tried to tell you" showcases the methodology and theory of ethnopoetics. Focusing on the rich Native storytelling traditions of the Pacific Northwest, Hymes investigates what particular stylistic and linguistic devices and patterns in oral tales reveal about rhythm and order in the cultures creating them. A breathtaking series of analyses of par...

De biografie van schrijver George Orwell leest haast als een korte samenvatting van de twintigste eeuw. In Birma leerde hij als ambtenaar de dagelijkse praktijk van het Britse imperialisme kennen, hij leefde als vagebond in de straten van Londen en Parijs en vocht in Spanje tegen de troepen van Franco tijdens de Burgeroorlog. Hij ondervond aan den lijve wat de belangrijkste stromingen van zijn tijd inhielden. Kolonialisme, imperialisme, fascisme, communisme, socialisme en nationalisme kenden ...

Je ziet ze soms nog liggen in de supermarkt: de Bouquetreeks-boekjes, damesromannetjes, pulpboekjes, of hoe je ze wilt noemen. Met mooie, jonge mannen en vrouwen op het omslag. En titels als Gekust door de dokter, Haar liefste wens en Nog altijd de zijne. Kees ’t Hart leest ze nog steeds en voelt zich solidair met de schrijvers; ze zijn collega’s. Sommigen schreven meer dan vijfhonderd romans en verkochten er miljoenen. Wat bezielt ze om maar door te schrijven? Hoe houden ze hun schrijfve...

In de publicaties uit Mandarijnen op zwavelzuur bestudeerde Hermans naar eigen zeggen 'mislukkelingen' die 'met elkaar de mislukking van de Nederlandse literatuur uitmaken'. Hij zette daarmee de 'mandarijnen', schrijvers die ook critici, juryleden en redacteuren van literaire tijdschriften waren, op zuur. De stukken veroorzaakten heftige reacties. 'Heeft een schrijver het recht een gruwelkamer in te richten voor zijn medemensen?'

vroeg een recensent zich af. Hermans zelf vond het wel meevalle...

In zeven delen, die relatief los van elkaar staan maar toch één essay vormen, geeft Milan Kundera in De kunst van de roman zijn persoonlijke opvattingen over de Europese roman. Is de geschiedenis van de roman bijna voltooid? Is het zo dat in onze tijd van 'terminale paradoxen' de roman niet langer in vrede kan leven met de geest van onze tijd? Als hij nog voort wil gaan met het ontdekken van het nog niet ontdekte, als hij als roman nog 'vooruitgang wil boeken', dan kan hij dat slechts doen ...