Momentopnames van groeien,

omdat het groei-geheugen een zeef is.

25 columns over Job tussen zijn achtste en achttiende jaar.

Een nieuwe bundel ‘Verhalen uit Marokko’. Na ‘Openstaander’ (2015) nu ‘Vertrouwde beelden’ (2016), een bundel waarin nog beter de eigenzinnige en gedetailleerde kijk van Thijs Kolster op het alledaagse leven in Marokko tot uitdrukking komt. De bundel is een drieluik van verhalen. De eerste twaalf verhalen zijn geschreven rond plaatsen of historische gebeurtenissen in Marokko. Dan volgt ‘Onze snelweg’, een langer verhaal waarin Thijs aan de hand van de renovatie van de snelweg ...

Opgroeien in een veilig, warm liberaal-gereformeerd gezin en dan de wijde wereld in. Dat valt niet mee, het gaat met heel wat ellende gepaard, soms is er vreugde, een enkele keer geluk. De afstand tot kerk en geloof groeit, wordt zelfs onoverbrugbaar. Toch is een gelukkige jeugd de basis waarop de schrijver(1945) terug kan vallen.

Hij probeert de wereld kritisch te beschouwen en als het hem niet bevalt, spreekt hij God aan om verhaal te halen. Niet dat hij daarin gelooft, maar tegen wie ande...

Het leven is een potpourri van gebeurtenissen. Zeker voor homo sapiens, oftewel wij. Bert Overbeek spreekt niet meer van mensen, hij spreekt van sapiens. Een soort die tot van alles in staat is, is zijn optiek. Zowel tot koesteren en liefhebben, als tot onderdrukken en kwellen of zelfs moorden. In dit boek zien we een reeks korte, vaak hilarisch beschreven waarnemingen die de schrijver over zijn soortgenoten deed. Geniet ervan!

De auteur neemt dagelijkse gebeurtenissen op de korrel die gewoon lijken te zijn, maar die uiteindelijk de dag met een gouden randje kunnen sieren. ‘Het kind in mij’ vormt de rode draad in het boek. Door dit kind de ruimte te geven en in het licht te plaatsen, kan zij ruimschoots genieten van gebeurtenissen. Humor speelt een belangrijke rol: het werkt relativerend en genezend. Veel verhalen zijn dan ook met een vette knipoog geschreven. Ook komen onderwerpen aan de orde waar w...

Reacties op eerder verschenen werk van Martin de Jong (Den Haag, 1958):

"In dit eerste deel van wat een heuse cyclus moet worden over de fake gemeente Buisdorp weet de schrijver, die volkomen onterecht vergeleken wordt met Ronald Giphart (De Jong is veel grappiger) een buitengewoon amusant beeld te geven van het studentenmilieu in een middelgrote plaats." (De Limburger)

"Een voorbeeld van een humoristische roman met een goede (hier duidelijk door Reve en Carmiggelt beïnvloede) stijl." (N...

Mannen die de tas van hun vrouw dragen, de zin die de blik van Mette Marije op de wereld samenvat. In drie maanden tijd schreef ze zo'n dertigduizend woorden aan columns, verhalen, gedichten en interviews. Ze sprak haar favoriete schrijfster - Bregje Hofstede -, interviewde seksuoloog Wim Slabbinck en filmmakers. Daarnaast ontwikkelde ze haar eigen schrijfstijl in columns en opiniestukken.

Ward Wijndelts: 'Mette combineert in haar schrijven een beheerst poëtisch taalgebruik met een overtuig...

mengelwerk.

Bij iedereen gebeurt wel eens iets geks., iets bijzonders. je hoort een flard van een gesprek en vraagt je af hoe het verder gaat.

Je kat kijkt je aan met een snoet van 'vertel mij wat'

Je staat in de rij bij de supermarkt en ziet iets geks. als je dichterbij komt blijkt het heel iets anders te zijn, je ogen hebben je voor de gek gehouden. Dagelijks leven is een rubriek waar heel wat onder valt wat we allemaal wel eens mee maken.

Je zou er iets over kunnen schrijven, dat is precie...

Mocht de nieuwsgierigheid gewekt zijn en de koop van 'De rug van mijn droom' wordt overwogen, dan heb je een boek in handen dat bol staat van belevenissen, bespiegelingen, gedichten en gedachten van een nogal theatraal ingestelde man.

De verhalen zijn waargebeurd, overtrokken en vol dramatiek.

Het zijn verhalen die opgeschreven moesten worden, al was het alleen al voor zijn drie dochters.

Met dit boek hoop ik hen nog meer inkijk te verschaffen in de chaotische wereld van hun vader.

In zijn dagelijkse columns bekijkt Roland Smulders de wereld met een verbaasde en vaak humoristische blik. Achter elkaar gezet leveren de columns een soms ontluisterend beeld op van een zich naar de eindstreep voortslepende formatie, van de zoveelste variant van een virus dat het ritme van het leven dicteert, van een samenleving die steeds meer met zichzelf op gespannen voet komt te staan. Gezond verstand en goede manieren lijken nog slechts herinneringen uit het verleden en gevierde helden v...