Door middel van dit boek wil ik het onzichtbare (leed) zichtbaar maken. Van ME wordt namelijk nog altijd ten onrechte gedacht dat het tussen de oren zit of dat het slechts chronische moeheid is. De WHO heeft ME al in 1969 als ziekte erkend maar toch is sinds een aantal jaar de naam ME vervangen door en/of gekoppeld  aan CVS, het chronisch vermoeidheidssyndroom.

Hierdoor zitten wij patiënten in een hokje waar we niet in horen. Met alle gevolgen van dien. ME is een neurologische aandoening di...

"Scherp, pijnlijk maar ook vaak grappig !"

"Soms erg bot en dan weer super-gevoelig !"

"Af en toe vulgaire maar tegelijk zinnelijke sex !"

"Tederheid in contrast tot bruut geweld !"

"Niet bepaald politiek correct, maar wel eerlijk !"

Bovenstaande quotes vatten de verhaaltrant

van J.P. Marcante samen, die in zijn eerste boek

een selectie uit de belevenissen van Knuisje

beschrijft in de periode vanaf eind 2000 tot

halverwege 2004.

J.P. Marcante kotst af en toe gal en lever uit

wanneer hij...

Op 22-jarige leeftijd maakte mijn broer een einde aan zijn leven.

Onverwacht.

Zonder reden.

Na zijn dood veranderde mijn leven en mijn kijk op zijn leven.

Was hij hoogbegaafd? Lag daar een reden?

Op jacht is het verslag van mijn zoektocht naar Henk J. van Schaik, mijn vader die ik nooit heb gekend.

Aan de hand van gesprekken, brieven, archiefmateriaal en oude dagboekbladen van mezelf, ga ik naar hem op zoek.

Als een detective, soms als zelftherapeut, maar vooral als zijn zoon.

Wie was hij? En wat is er, bijna veertig jaar na zijn dood, van hem overgebleven?

met het coronavirus op de achtergrond, die nu ook bezit neemt over Nederland, ziet Sylvia hoe Jay weer steeds verder afglijdt in de afgrond van zijn verslaving. Sylvia is een sterke vrouw, maar gaat zij dit wéér overwinnen? ook bij Sylvia sluipt langzaam de depressie weer binnen. hoe gaat zij dit aanpakken? blijft ze vechten voor datgene waar zij zoveel van houdt of beslist zij dit keer toch om haar eigen weg te gaan..

Om het leven optimaal op waarde te schatten moet je soms even de grote dingen op een rijtje zetten en de kleine dingen uitvergroten. Deze principes lopen als een rode draad door het werk van Joost van Gisbergen.

In dit boek schrijft hij over serieuze zaken als werkloosheid en het overlijden van zijn grootouders. Over spannende dingen zoals optreden op een rockfestival in Polen en met een rugzak door Nicaragua en El Salvador trekken. En over kleinigheden, zoals een versleten gitaar die al jare...

De ouders van Betje nemen in 1925 een kruidenierszaak over in Koudekerke. Betje beschrijft het dorpsleven door kinderogen. Ze is de zevende in een gereformeerd gezin met tien kinderen. Als de Duitsers Walcheren aanvallen en er vluchtelingen uit Vlissingen door de dorpsstraten trekken, komen de eerste barsten in Betjes onschuldige leventje. In 1944 volgt rampspoed op rampspoed. Betjes vader en broer worden door NSB'ers opgepakt. Kort daarna wordt Walcheren gebombardeerd en vanaf zee beschoten....

Ruines, gewonde slachtoffers, doden, geen eten of water

doden gaan geborgen worden maar wel later

slachtoffers krijgen eerste hulp van het rode kruis

en worden weggebracht , als het kan, naar het ziekenhuis

mariniers doen hun best om alles in goede banen te leiden

proberen kogels te vermijden

bommen , granaten vliegen om hun oren

maar nog is de strijd niet verloren

ze gaan door zolang ze kunnen

om de vijand uit te dunnen

de vijand komt dichterbij

het is hij of jij

dan het moment waar je niet ...

Romy Montessori beschrijft in deze fictieve biografie het leven van een bekende Italiaanse schrijver. Ze doet dat door zowel vriend als vijand aan het woord te laten over het hoofdpersonage. Op het einde wordt de schrijver in een Tv-interview geconfronteerd met al hun opvattingen en opinies.

Montessori toont op een inlevende manier hoe mensen vaak perfecte plannen, waarden en normen hebben, maar hoe het leven zelf hen helaas verplicht een andere koers te varen.

Romy Montessori toonde zich tev...

‘De Limburger, de Zuid- en Midden-Limburger tenminste, mag wel tot de primaire, emotioneele naturen gerekend worden. Hij is ’n man van temperament.’ Dr. Win. Roukens, 'De Nederlandsche volkskarakters' (1938)

In 1938 was dit de waarheid. Maar zoals wij allen weten liggen waarheid en werkelijkheid soms mijlenver bij elkaar vandaan. Of toch niet? Tijdens het bewogen leven van Twan gebeuren bizarre doch menselijke dingen. Wat te denken van zijn geboortenis, of zijn zussen met hun allergieë...