Dit boek beschrijft oorlog en bevrijding in Den Haag, gezien door de ogen van een kind, een meisje dat drie jaar was toen de oorlog uitbrak. Ze is open en argeloos, ze aanvaardt dingen zoals die zijn. Ze kijkt en luistert. Als ze woorden niet kent (onderduiken, moffenmeid) vraagt ze naar de betekenis, maar de reikwijdte van die begrippen beseft ze niet. De herinneringen zijn helder, beeldend en licht. De historische foto’s geven het boek een bijzondere waarde.

Marijke Harberts (1936) studee...