Na Er zijn zoete appels zat is dit de oogst van nog eens twee jaar bloggen op Nooit niks (zomer 2019 - zomer 2021). Naar aanleiding van een columnwedstrijd was ik tijdelijk overgestapt op verhaaltjes van 250 woorden. Dat beviel zo goed dat ik die bleef schrijven. Het was vaak puzzelen om precies uit te komen. Dat is gelukt. Tel maar na. En wie weet bieden deze puzzelstukjes samen ook nog een blik op een groter geheel.

Toen mijn moeder pas overleden was mochten we haar door Corona niet begraven zoals zij zou gewild hebben. Ze was zo populair in ons geboortedorp Walem dat er in de kerk zeker plaats te kort zou geweest. Wij, mijn zus en ik besloten met de begrafenis te wachten tot Covid voorbij was. Daar Corona na een tijdje alleen maar erger werd hebben we na lang twijfelen en afwachten haar toch moeten begraven met het "Maximum 20 personen toegelaten" concept. Tijdens dat wachten besloot ik en ook op vraag ...

Dus mijn Chihuahua heeft een beer bereden. Neem me niet kwalijk, een gigantische, beerachtige hond.

Nu zit de zinderend lekkere eigenaar van die beer achter me aan en eist een SOA-test... voor mijn huisdier.

Een ander probleem met deze aanranding van hond-op-hond? De mysterieuze eigenaar van de beer kan de sleutel zijn om mijn nieuwe onderneming te financieren en mijn bedrijf in speeltjes naar een hoger niveau te tillen. En met “speeltjes” bedoel ik het leuke soort, het soort dat elke vro...

De totstandkoming van Caïro, een wereldstad in Egypte, met beschrijvingen van de vele moskeeën, mausoleums, kerken en andere overblijfselen uit het roerige verleden van deze stad.

Fantasie en werkelijkheid ontlopen elkaar niet veel in deze verhalen

en vaak is het - zelfs voor de schrijver - niet duidelijk of iets al dan niet gebeurd is.

Maar dat maakt niet uit.

'Laat mij u het verhaal vertellen van Iris,

het populairste meisje van het dorp, de school.

Wat zeg ik? Van de klas!

In het kerststuk was zij Maria.

Ik de achterkant van de ezel.'

Uit: Ik mis haar

'Ooit hadden zij samengewerkt,

maar als zij toen gekleed was gegaan als nu

was zij waarschijnlijk ontslagen.'

Uit: ...

Puck heeft op de luchthaven op het laatste moment besloten om toch niet naar Nederland terug te gaan, maar bij Aña in Brazaliada een nieuw bestaan op te bouwen. Ze realiseert zich dat ze door deze beslissing alles in haar leven heeft opgegeven, maar dit geeft haar juist een gevoel van vrijheid. De volgende dag gaat ze op weg om haar eerste spulletjes te kopen: een lichte motorfiets en een laptop om haar zaken in Nederland te kunnen regelen.

Op zoek naar waar ze een cursus Spaans zou kunnen d...

Meer als 30 jaar heb ik over de wereld gezworven, werkend en wonend in ontwikkelingslanden. Soms levend in luxe, maar meestal onder erbarmelijke omstandigheden. Soms lang op 1 plek (6 jaar in Mali, 5 jaar in Indonesië), soms ergens maar een paar weken voor een projectevaluatie, om een training te verzorgen of om namens een donor deel te nemen aan projectoverleg.

In die jaren schreef ik voor mijn plezier verhalen. Na de scheiding van de moeder van mijn zonen werd dat schrijven een nauwelijks ...

Leven in het licht is leven in relatie met het innerlijke licht van je ziel. Dan herken je al haar signalen van weemoed en heimwee als haar stem, die je roept om dichter bij haar te komen en haar helende licht nog diepgaander in je toe te laten. Al deze bewegingen als gevolg van innerlijk licht maken een diepe liefde in je ervaarbaar. Wie door al deze bereidheid en haar vervullende openbaringen steeds inniger met het licht gaat leven, is niet meer bang voor de vergankelijkheid van zijn mens-z...

Als de vriendinnen Rebecca en Jo Anne tijdens hun maandelijkse avondje uit de mannen Dragos en Bogdi ontmoeten wordt Jo Anne al snel verliefd op Bogdi. Na enkele ontmoetingen met de mannen doet Rebecca op een avond huilend haar beklag bij Jo Anne over een van de vele ruzies met haar man Bob. Dragos troost haar en neemt haar in zijn armen. Algauw wordt ze verliefd op hem en hij draagt haar op handen. Hij lijkt smoorverliefd. Maar als hij haar op een avond meeneemt naar de nachtclub ‘In de ...

Hundreds of books on motorcycle racing have been published. Usually provided with beautiful photos. They are often sublime action photos, taken by professional photographers. Images from the paddocks are often in the minority. The booklet “With the camera in the paddock” fills this gap by presenting pictures of a pur sang enthusiast about the period 1961 until 1975. The photographer in question, Klaas Tjassens, has knowledge and a love for motorcycles, plus a nose for beautiful technology...