Mathieu Vaesen (1937) beleefde zijn kinderjaren tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hoewel hij toen niet altijd begreep wat er gebeurde, besefte hij dat het bijzondere tijden waren en dat zijn vader een eigen, belangrijke rol speelde. Vanuit een diep respect voor zijn vader belicht Mathieu in dit verhalenboek een aantal herinneringen aan gebeurtenissen uit die vervlogen jaren.

Gilberte Vandrise (1955) studeerde Germaanse talen en werkte vele jaren als lerares Nederlands en Engels. Zij p...

Eind 18e eeuw kwam Nathan Josephus, de stamvader van de familie Josephus Jitta, vanuit Bamberg naar de Nederlanden. In 1812 nam hij in Amsterdam de huidige achternaam aan. De schrijfster is de vijfde generatie die in Amsterdam geboren werd.

Degenen met wie Nathans nageslacht trouwde, droegen namen als Wertheim, Salomonson en Polak Daniels. Verschillende leden van de familie bekleedden belangrijke maatschappelijke functies en droegen daarmee bij aan de Nederlandse samenleving. Ondanks hun ma...

Hoe kom je eigenlijk tot heldendaden? Zijn die het gevolg van persoonlijke keuzes die je maakt in extreme situaties? Die vraag hield me bezig op een mooie zomerdag toen ik samen met mijn vader, die inmiddels op hoge leeftijd was, een veteranen dag in Hilversum bezocht. Waren het keuzes gemaakt uit zelfbehoud, of uit zelfopofferingsbereidheid? Ik sprak met meerdere, net als mijn vader hoog onderscheiden veteranen over hun heldendaden. Vrijwel alle veteranen vertelden dat ze tijdens een samenlo...

Jaap Riemens (Rijssen 1946) was van 1978-1980 stadsarchivaris van Rijssen. In die jaren werkte hij aan diverse boeken over zijn stad. In één van die boeken wijdde hij, net als Belcampo, een hoofdstuk aan Adam Langenberg, maar anders en zonder fabels of fantasie. Eenmaal met pensioen ging hij op zoek naar de ware Adam Langenberg (Rheden 1755). De man kwam in 1788 in Rijssen als schoolmeester, voorzanger en koster te Rijssen. Daar kwam hij in 1789 in conflict met de kerk, beter gezegd: met de...

De Julianaschool in Fijnaart is een ode aan een lagere school die in al zijn gewoonheid toch heel bijzonder was. Tussen 1975-1979 was Leendert van de Merbel er leerling. Het oude gebouw staat er nu vervallen bij en is rijp voor de sloop, maar de auteur neemt je in zijn herinnering mee het schoolplein op, de klas in en laat je de lessen meebeleven. Door zijn gedetailleerde beschrijvingen ga je even helemaal terug in de tijd en komen je eigen herinneringen als vanzelf weer boven.

Het boekje is ...

Meer dan 40 jaar werk ik bij de politie. Vele bijzondere gebeurtenissen hebben mij gevormd tot de mens wie ik nu ben. Leuke verhalen, vrolijke verhalen, ontroerende verhalen en ook verdrietige verhalen. En alle verhalen zijn autobiografisch.

Op 12 mei 2012 kwam dit dagboek tevoorschijn. Niemand wist van het bestaan ervan. Op deze dag verdeelden de kinderen de laatste spullen van hun moeder omdat ze op 11 april 2012, vanwege toenemende dementie, verhuisd was naar een verpleeghuis in Venray.

Vanaf februari 2007 verbleef zij, toen nog samen met haar man (overleden op 1 jan. 2008), in een verzorgingshuis in Venray. Inmiddels verblijft ze in een kleinschalig woonproject in Venray, waar ze goed verzorgd haar laatste jaren slijt.

Ze wa...

In dit werk worden de gebeurtenissen beschreven die plaatsvinden nadat Napoleon op 24 juni 1812 de grens met Rusland overschrijdt met de bedoeling om één van de twee laatste grote tegenspelers; Tsaar Alexander van Rusland, te verslaan.

Er wordt verteld hoe Remi om zijn eten moet sjacheren, wil hij niet verhongeren, en moet vechten voor zijn armzalig leven.

En dat hij merkt, wanneer hij gewond raakt, dat áls er al enige vorm van medische zorg is, deze voornamelijk is voorbehouden aan de off...

Een gereformeerde zendeling op klompen die het niet kan laten zich te roeren op de terreinen van kerk, staat en maatschappij. Jac. Hogeweg is en blijft een fenomeen, al is hij de tachtig inmiddels ruim gepasseerd. Schrijver en journalist Margriet Hogeweg reisde samen met haar vader door Nederland op zoek naar sporen uit zijn verleden. Ze las meer dan 500 brieven die hij tussen 1956 en 1970 vanuit Nieuw-Guinea en Curaçao aan familie in Nederland schreef. Ze bladerde door zijn lijvige archief ...

Deze Handleiding is bedoeld voor degenen die orde willen scheppen in een berg familiepapieren. Je wilt er voor zorgen dat je opgeborgen documenten ook weer terug kunt vinden. Zo kan je de informatie doorgeven aan volgende generaties.

Het familiearchief is een onderdeel van de identiteit van je familie. Je geeft erfgoed een plaats door niet alleen naar het verleden te kijken, maar vooral ook naar de toekomst… Kortom, je wilt verhalen delen en informatie toegankelijk maken voor familieleden, ...