De PvdA is sinds haar oprichting in 1946 het sociaaldemocratisch gezicht van de Nederlandse politiek, en lange tijd veruit de grootste progres¬sieve partij. Zij speelde een belangrijke rol bij de vormgeving van de verzorgingsstaat, liep voorop in de hervormingspolitiek van de jaren zeventig en was een van de spelbepalers van de paarse politiek in de jaren negentig. Maar met het schuiven van de politieke krachtsverhoudingen in Nederland staat de positie van de PvdA als volkspartij en haar dom...

In plaats van patiënten beter te maken leek het voor Joodse artsen ten tijde van de Tweede Wereldoorlog soms zinniger om ze zieker te maken, om daarmee deportatie te voorkomen. Dit boek toont de lotgevallen van deze Nederlandse artsen ten tijde van toenemende terreur. Morele dilemma's en persoonlijke ervaringen komen aan bod, en ook vragen als: in hoeverre konden artsen vasthouden aan hun artsenidentiteit, en in hoeverre bleven zij trouw aan zichzelf en de eed van Hippocrates?

Hannah van den...

De kabinetsformatie van 2010 leidde tot verontruste opmerkingen: om politieke redenen zouden de spelregels bewust zijn overtreden. Op zijn minst zou sprake zijn geweest van 'spelverruwing'. Voor het formeren van een nieuw kabinet bestaan echter nauwelijks regels. In de Grondwet is slechts bepaald dat de Koning de ministers en staatssecretarissen benoemt. Politici beschikken daardoor in formatietijd over veel bewegingsruimte. Toch kent het formatieproces een groot aantal (ongeschreven) convent...

Vijf dagen had het Duitse leger nodig om het Nederlandse leger op de knieën te krijgen. Waarom duurden de gevechten in mei 1940 niet langer? Mei 1940 kan met recht een standaardwerk worden genoemd over de belangrijkste strijd uit de geschiedenis van het Nederlandse leger.

Voor de snelle nederlaag van het Nederlandse leger na de Duitse inval waren altijd plausibel klinkende verklaringen voorhanden: de bondgenoten hadden het erbij laten zitten, het zou een ongelijk gevecht zijn geweest met een...

Geen tijdvak roept zulke tegenstrijdige beelden op als de jaren zeventig van de vorige eeuw. Het waren de jaren van Joop den Uyl, Dolle Mina en de Rode Jeugd, maar ook van Hans Wiegel en de Tros. Nederland en de jaren zeventig is een boek over een samenleving op drift.

Bij de jaren zeventig denkt bijna iedereen aan actiegroepen, radicale hervormingsplannen en natuurlijk aan het kabinet-Den Uyl. De periode had echter ook een ander gezicht: de onstuitbare opmars van Hans Wiegels VVD en CDA-leid...

Dertigers waren ze, de componisten die op 17 november 1969 een uitvoering van het Concertgebouworkest verstoorden: Reinbert de Leeuw, Louis Andriessen, Peter Schat, Misha Mengelberg en Jan van Vlijmen. Volgens De Leeuw was het een heel ludieke actie, al die geluidjes overal vandaan. Het was adembenemend, een van de beste stukken die ik in tijden heb gehoord.’

Dit boek beschrijft de Aktie Notenkraker in geuren en kleuren, tegen de achtergrond van de jaren zestig: de tijd van de studentenrevo...

Het klassieke beeld van academische vrijheid is dat van een rivier die af en toe buiten zijn oevers treedt. De overstroming brengt soms forse schade toe, maar het nieuwe laagje slib dat zich dan afzet is op den duur belangrijker voor de vruchtbaarheid van het land dan de tijdelijke schade die is toegebracht. In het rivierenland dat Nederland is, kan het niet treffender worden uitgedrukt.

De academische vrijheid staat tegenwoordig steeds meer onder druk: autoritaire regimes dulden geen kritisc...

Sigrid Kaag, Thom Hoffman, Ernst Jansz, Roxane van Iperen, Jaime de Bourbon, Isa Hoes, Paul van Vliet, Arnon Grunberg, Sonja Barend en vele andere Bekende Nederlanders vertellen welke invloed de Tweede Wereldoorlog op hun familie en op hun leven heeft gehad. Zij geven een onverwacht inkijkje in hun jeugd en spreken over getormenteerde ouders, ‘halve’ familieverhalen en vaders die plots verdwenen, en waar nooit meer over gesproken werd. Journalisten Leonard Ornstein en Larissa Pans maakten...

Benevelde bezoekers, banketten, zakkenrollerij, gokzucht en ontucht. Liederlijk gedrag in Amsterdamse herbergen is kleurrijk vastgelegd op vele genreschilderijen en beschreven in kluchten. Maar burgers en reizigers regelden er ook hun zaken, hielden er kantoor en onthaalden er hoogwaardigheidsbekleders. Ze hoorden er nieuws, dansten, speelden, scholden, zongen, vochten en vreeën of wijdden zich aan instandhouding of juist de omverwerping van het regime. Vanwege al deze maatschappelijke funct...