Kyte is een hond uit Spanje en dit is haar tweede boek in de Otsjo-reeks voor kinderen van 10-90 jaar.

In dit deel: OTSJO en het WINDEKIND komen we er achter dat Moeder Aarde ziek is.

De dieren weten dit, maar mensen blijkbaar nog niet! Mensen schijnen helemaal niet zo slim zijn, want geen respect hebben voor Moeder Aarde is heel erg dom.

Zoals Mini de mier zegt: "en wat ze niet snappen is, dat als ze Moeder Aarde vergiftigen, dat ze dan zelf ook geen plek meer hebben om te leven."

Er gebeur...

flarden over afscheid, rouwverwerking

Ik hoop dat deze bundel u veel troost zal geven, dat u misschien een tekst wilt gebruiken als herinnering, het mag, daarvoor is deze bundel.

Als het hek sluit

ik moet gaan

mag niet langer

hier blijven staan

de toegang

wordt achter

een hek gezet

de nacht komt er aan

ik moet nu echt gaan

het liefste zou ik

deze nacht

met je delen

nog bij je blijven staan

het leven

sluit de dood op

in de nacht

buiten het gezichtsveld

niemand mag dan blijven staren

naar de plek

die de liefste

de l...

Hans Wynants (1941) bezocht in 60 jaar tijd tal-rijke plaatsen in

binnen- en buitenland, veelal om radio- en televisieprogramma’s

te maken. Maar daarbij noteerde hij dat wat de camera niet zag en

de microfoon niet hoorde. Zo ontstond deze bundel reisverhalen

en tijdsbeelden zoals die zich aan hem voordeden. Verhalen van

ver en dichtbij, herkenbaar en amusant, genoteerd door een

verbaasde buitenstaander.

Hans Wynants was regisseur en producent voor radio en tv.

Hij maakte programma’...

Lydia Muijen has worked and lived both in the US and the Netherlands. In 2000 she acted in her first theatrical performance in Florida, where she was casted as Syra in the Merchant by Plautus. After having moved back to the Netherlands in 2001 she and six other friends set up a student based theatre group called ToCo. After having completed her MA and MSc she moved to Los Angeles. Theatrical productions include The Taming of the Shrew, Not to be the Shakespearean Death Project and the Pillow ...

De gedichten in deze bundel zijn geschreven tussen 1979 en 1984, tussen het 25e en 30e levensjaar van de schrijfster. De meeste ervan doen klassiek aan, vanwege het strakke rijmschema en ritme. Elisabeth Janssen raakte tijdens het bestuderen van de Nederlandse Letterkunde onder andere geïnspireerd door de gedichten van Constantijn Huygens en P.C. Hooft. De sonnetten van Shakespeare, die ze tijdens haar studie Engels bestudeerde, hadden haar al eerder bekoord. Ook de Engelse dichters uit de R...

Het hondje Zippie en het poesje Prutske gaan dood.Alle andere dieren nemen afscheid en zingen een liedje.Dan worden ze opgehaald door de Windekinderen en gaan ze op weg naar De Regenboogbrug.Daar komen ze nog vriendjes tegen om mee te spelen.In het bos is Mini de mier toch nog wel een beetje verdrietig.Gelukkig is er Wompie de worm waar ze mee kan praten...Een boekje voor jonge kinderen om te leren omgaan met het begrip "dood".Inclusief een toneelstukje en liedjes

Massahysterie lijkt actueler dan ooit. Via de moderne media staan we altijd en overal met elkaar in verbinding. Angsten, hypes en geruchten kunnen zich razendsnel verspreiden en grote groepen mensen mobiliseren. Maar wie meent dat massahysterie alleen in onze hedendaagse westerse wereld voorkomt, heeft het mis. Het is van alle tijden en culturen. Dit boek beschrijft tien klassieke gevallen van massahysterie uit de geschiedenis. Het zijn even bizarre als spectaculaire voorbeelden van op hol ge...

In 'Van Crisis naar crisis' staan een groot aantal boeiende, aangrijpende, historische, maar ook veel grappige verhalen, die stuk voor stuk allemaal waar gebeurd zijn. Ze slepen je met een brede glimlach samen met ons door bijna tachtig turbulente jaren. We hebben dit boek recht vanuit ons hart geschreven, niets is bewust aangedikt of mooier voorgesteld dan de werkelijkheid is of was. Tip: lees er af en toe een paar voor het slapen gaan.

Uit het boek

In de Govert Flinckstraat op nummer 120 sc...

"We hebben wat gevonden" waren de letterlijke woorden van de toegesnelde dokter die ochtend. Het was donderdag 20 februari 2003 en wat een MRI had moeten zijn om "alles uit te sluiten" werd het begin van een strijd om een van de meest agressieve en kwaadaardige hersentumoren, een glioblastoom graad 4, te overleven.

Na jarenlang waarschijnlijk iets te fanatiek naar light-producten te hebben gegrepen en na duizenden liters Pepsi-light ontstond er in 2002 een hoofdpijntje. Maar dat hoofdpijntje ...