Het Huis waarin Piranesi woont is geen gewoon gebouw: de kamers hebben geen begrenzingen, de gangenstelsels zijn oneindig, binnen het labyrint van zalen wordt een oceaan gevangengehouden. Maar Piranesi is niet bang. Zijn leven is gewijd aan het verkennen van het Huis. Af en toe ziet hij zijn vriend, de Ander. Dan beginnen er boodschappen te verschijnen. Een vreselijke waarheid komt aan het licht als de bewijzen zich opstapelen dat er nog iemand anders bestaat, en wellicht een andere wereld.

In een appartement wordt een lichaam gevonden, samengesteld uit zes verschillende lijken en in elkaar genaaid tot een gruwelijke lappenpop. Wie doet zoiets, en waarom? Terwijl rechercheur Wolf met zijn collega's achter de identiteit van de slachtoffers probeert te komen, krijgen ze van de uitdagende moordenaar een lijst toegestuurd met zes nieuwe namen en de data waarop deze mensen zullen worden vermoord. Zal het Wolf lukken om, terwijl de

wereld toekijkt, de moordenaar tijdig te pakken?

Het wordt de hoogste tijd om onze diepgewortelde overtuigingen over persoonlijke ontwikkeling, macht, relaties en authenticiteit eens te herzien, aldus Michaell Puett. Hij legt uit wat zes oude Chinese filosofen, waaronder Confucius en Lao Tzi, over deze thema’s te vertellen hebben en biedt een nieuwe kijk op (bijna) alles. Daarbij gebruikt hij voorbeelden van mensen uit de 21e eeuw die worstelen met zichzelf, werk, opvoeding en relaties.

Nazi-Duitsland, 1939. Liesel is negen jaar oud wanneer zij en haar broertje Werner naar een pleeggezin worden gebracht. Werner sterft onderweg. Als ze bij het graf van haar broer een zwart boekje vindt, het zogenaamde Doodgravershandboek, begint haar liefdesaffaire met boeken en woorden. Liesel leert met hulp van haar pleegvader lezen en al spoedig steelt ze boeken uit de boekverbrandingen van de nazi's, uit bibliotheken; overal waar er ook maar boeken te vinden zijn. Maar dit zijn gevaarlijk...

In Nederland krijgt ongeveer een op de vijf vrouwen geen kinderen, om verschillende en zeer persoonlijke redenen. Niet-moeder Liesbeth Smit beschrijft hoe het is om als vrouw anno nu geen kinderen te hebben. Hoe ga je om met (impliciete) verwachtingen van jezelf en je omgeving? Waarom vinden we het moederschap zo vanzelfsprekend, en zijn ‘vrouwelijkheid’ en ‘moederschap’ zo onlosmakelijk met elkaar verbonden? En hoe kun je als vrouw zonder kinderen wel degelijk een rijk leven leiden?

Maria probeert een verklaring te vinden voor de verdwijning van Ismaël, een vluchteling uit Sierra Leone die als krantenjongen bij haar aan de deur kwam en zeven jaar bleef. Hij is als een zoon voor haar. Vincent is psycholoog. Ooit hadden hij en Maria een allesomvattende verhouding, maar sinds hun breuk leeft hij in een soort waas. Op een dag vraagt Maria om zijn hulp. In de ontmoetingen die volgen, wordt Ismaël naar de achtergrond geduwd door de heropflakkerende liefde tussen Vincent en M...