Een land besturen is geen sinecure, laat staan een wereldrijk. Er komt nogal wat bij kijken en besluiten hebben vaak grote consequenties. Iemand die dat aan den lijve heeft ondervonden is de grote Romeinse staatsman, redenaar en filosoof Marcus Tullius Cicero. Hij maakte als bestuurder carrière in Rome en werd daar consul, geholpen door de waardevolle adviezen van zijn jongere broer Quintus die te vinden zijn in Hoe je verkiezingen wint.

Cicero kreeg als consul te maken met een staatsondermij...

De drijvende culturele kracht van het wereldbeeld dat wij ‘modern’ noemen, is het verlangen om de wereld beschikbaar te maken: wetenschappelijk kenbaar, juridisch berekenbaar, politiek beheersbaar en technisch controleerbaar. Maar een volledig gekende, geplande en beheerste wereld is een dode wereld: een wereld waarmee we niet in dialoog kunnen treden en waarvan we vervreemd raken. Vitaliteit, aanraking en echte ervaringen ontstaan juist in de ontmoeting met het onbeschikbare, het onkenba...

De toekomst wordt nog beter.

Nog nooit leefden we zo lang, zo welvarend en zo vreedzaam als vandaag. Kan dit mooie liedje blijven duren? Doemdenkers verkondigen dat we op de rand van de afgrond staan, cultuurpessimisten dat onze moderne samenleving aan een diepe malaise lijdt.

In Waarom de wereld niet naar de knoppen gaat breekt Maarten Boudry een lans voor het vooruitgangsdenken. Hij bestrijdt het wijdverbreide pessimisme en zoekt naar verklaringen voor de doembeelden over klimaat en islamis...

Timothy Williamson (1955) geldt als een der bekendste filosofen van onze tijd. Hij is hoogleraar Logica aan de Universiteit van Oxford en gasthoogleraar Filosofie aan de Yale universiteit. Hij publiceerde talrijke filosofische boeken en schrijft daarbij tevens voor «Times Literary Supplement» en «The New York Review of Books».

Met zijn even beknopte als spraakmakende «De filosofische methode» biedt Williamson een toegankelijk en ook verhelderend antwoord op vragen die al sinds mensenhe...

Deze bundel mini-essays en fragmenten van René Oto is het resultaat van een korte periode van filosofische hyperreflexie. Zuivere flux is een andere term voor vuur, en hyperreflexie is vuur. Vuur kan zich niet laten bezinken. Het startpunt is een essay over de nonconformiteit van het individu volgens Kierkegaard. De telos van dit boek was een zekere mate van filosofische precisie te bereiken zonder systematisch te worden. De onderwerpen zijn dan ook geheel contingent en derhalve is het een n...

De grens tussen feit en fictie is wazig. Democratische instellingen staan onder druk. En door het vele werk is er amper tijd om daarover na te denken, laat staan om er iets aan te doen. Het lijken hedendaagse zorgen, maar meer dan 50 jaar geleden schreef Hannah Arendt al uitvoerig over het gevaar van deze processen. Vandaag winnen de ideeën van Arendt alleen maar aan belang. Daarom leggen we dat gedachtegoed opnieuw op tafel.

In deze tweede lezingenreeks focussen we op een thema dat zowel ...

Over religie doen nogal wat clichés de ronde. Velen zijn van oordeel dat religie en wetenschap elkaar uitsluiten. Lange tijd meende men dat naarmate het wetenschappelijk wereldbeeld doordringt, de religieuze beleving van de werkelijkheid vanzelf zou verdwijnen. Niets is minder waar. De onwetendheid waar het in religie ten diepste om gaat, resulteert in onmacht en vijandigheid. Maar ook vanuit religieuze hoek blijkt onbegrip en wantrouwen te heersen ten aanzien van wetenschap en vooruitgang.

...

Kom jij financieel niet vooruit en blijf je hangen in het leven? Ben jij in strijd met geld en heb je altijd geldgebrek? Heb je schulden en leef jij steeds van salaris naar salaris? Heb je steeds hetzelfde probleem en je weet niet waarom? Anderen verdienen wel geld, maar jij hebt altijd te weinig geld of je bent zelfs helemaal blut?

En jij weet niet waaraan het ligt en wat je eraan moet doen?

Dan gaat dit boek jouw leven veranderen.

In dit boek behandel ik op begrijpbare manier hoe geld voor jo...

De kosmopolitische politieke traditie in het westerse denken begint met de Griekse cynicus Diogenes, die op de vraag waar hij vandaan kwam antwoordde dat hij een wereldburger was. In plaats van zijn stamboom, stad, sociale klasse of geslacht te noemen, definieerde hij zichzelf als mens.

Martha C. Nussbaum volgt deze ‘nobele maar onvolkomen’ visie op het wereldburgerschap zoals die tot uiting komt bij denkers in de Grieks-Romeinse oudheid, bij Hugo de Groot in de zeventiende eeuw, Adam Smit...