It jier hat bylden boud en wiske;

wij stoarje troch it keamersrút -

it krúspunt smeult, der twirret jiske,

in pylk set noch de himel út.

As it fehikel fan de foarútgong in bokkewein is, dan hiene we der leafst in wize sik foar hân. Mei fêst in idee om ergens hinne. Mar 2016 wie it jier fan de aap, net allinnich fan de Sinezen. Dichter Eppie Dam folge tsien moannen lang de tiid op 'e foet. De oanslaggen, it klimaat, de swalkjende polityk, ferlies oan gearhing en de iensumens fan God: it ...

Abdelkader Benali spriek yn de Martinitsjerke oer de poezy fan Brodsky en fan Tsjêbbe Hettinga en hy kaam ta de folgjende konklúzje: "Gedichten brengen een beetje licht. Meer hoeft poezie niet te doen."

Yn de gedichten yn Aurora Bossa Nova wurdt net sasear socht om it ljocht, mar dochs wurdt it hjir en dêr fûn. Mar is it ljocht of is it skyn?

De lêzer wurdt in weach dy't yn tûzen drippen te lider spat en in voyeur dy't in widdo en har hûn besjocht fan achter in gerdyn of in bern dat w...

Pier en Marieke wenje neistelkoar. Se binne beide acht jier en dikke maatsjes. Ferfele dogge se harren noait. Se ha fantasy genôch en fine alle kearen wer wat nijs út. Op in dei sette se sels in hiele sirkusfoarstelling op tou - al giet net alles sa't se it bedoeld ha. Dy goeie bedoelings pakke wol faker ferkeard út by harren brike aventoeren. Mar al hoe mâl oft it soms ek giet, meastal rint it dochs noch goed ôf. Teminsten .... Foar Pier en Marieke.

Fyftjin fleurige ferhalen foar jong e...

Dizze bondel fan Edwin de Groot is in hommaazje oan twa rigels fan de Poalske dichteres Wislawa Szymborska:

Je bent - je moet voorbijgaan.

Je gaat voorbij - en alles is oké.

By wat der sa op syn wei komt, spilet by Edwin de Groot it besef fan it tydlik-wêzen fan de dingen in grutte rol. Mei wikseljende konklúzjejes jout hy dat besef foarm yn taal. Al wie it mar om foar te kommen dat jo sprakeleas tusken siiep tenûndergean.

Edwin de Groot (1963) wûn al meardere kearen in Rely Jorritsma-pr...

De moaiste (opsis) ferskes en sykplaten út de Tomke-boekjes fan de ôfrûne 20 jier. Tomke hat se sels foar dy útsocht! Mei prachtige yllustraasjes fan Linda de Haan

Rommele bom, rommele bom!

Rommele bom bom bom!

Yn elke hân in stokje.

Ik slach op de trom.

Retteketet retteketet!

Retteke tet tet tet!

Fingers op de knopkes:

Ik spylje trompet.

Tutetdetút tuterdetút!

Tuterde tút tút tút!

Ik blaas op it fluitsje.

No is it ferske út.