Op 13 oktober 1961 vermoordt een Griek eerste minister Louis Rwagasore van Burundi. De populaire leider had tot consternatie van België, dat Burundi als voogdijgebied bestuurt, net de verkiezingen gewonnen. Enkele uren na de moord kruist topambtenaar Jean-Paul Harroy in het hospitaal waar Rwagasore ligt opgebaard de moeder van de premier. Ze geeft Harroy een klinkende oorveeg. In die mep zit de overtuiging vervat van veel Burundezen: de koloniale overheid heeft de misdaad georganiseerd. Maar...

Twee vrouwen verenigd door de gruwel. Twee krachtige stemmen over schaamte en pijn. Op het eerste gezicht hebben ze weinig gemeen, Sophie Pirson en Fatima Ezzarhouni. De eerste heeft een dochter die zwaargewond raakte bij de aanslagen van 22 maart 2016 in metrostation Maalbeek, de tweede een zoon die zich bij IS aansloot en vanuit Syrië met aanslagen dreigde. Op een dag ontmoeten ze elkaar op een bijeenkomst die families van geradicaliseerde jongeren rond de tafel brengt met slachtoffers van...

Spuwen Spanjaarden echt tot 210 woorden per minuut uit en wat betekent dat voor buitenlanders die zich in een discussie willen mengen? Waarom gebeurt alles in Spanje in bars? Klopt het dat er verenigingen bestaan die vrouwen met bussen naar uitstervende dorpen brengen om het platteland te herbevolken? Waarom verbood Catalonië stierengevechten terwijl stieren aan touwen door de straten jagen daar geen punt is? Hoe is het mogelijk dat Benidorm van een dorp van visvangst en koeienstront transfo...

Tijdens de coronacrisis stond zorg centraal. Zorg omvat echter meer dan louter het medische, het behelst alles wat we doen om de wereld te behouden en te herstellen. De globale toestand is zorgwekkend. Nu al lijden miljoenen mensen onnoemelijk leed door de plundering van het Globale Zuiden, de klimaatcrisis en het gebrek aan solidariteit terwijl we de habitats van planten en dieren blijven vernietigen. We kunnen alleen het tij keren als we de instrumentele kijk op de natuur en de mens als con...

Het is met samenlevingen zoals met vulkanen: als de druk te groot wordt, is het wachten op de uitbarsting. Van de bestorming van het Capitool na de Amerikaanse presidentsverkiezingen tot de antivaxers, en van de oproep om linkse leerkrachten te verklikken tot de massale steun voor de voortvluchtige beroepsmilitair Jürgen Conings: de druk op onze liberale democratieën ís immens groot aan het worden. Het groeiende onbehagen bedreigt onze democratische grondrechten en universele mensenrechten...

Elke cultuur en elke samenleving is gehecht aan de mythe over haar bestaan. De mythe van de westerse maatschappij is de economische groei. Het is waar dat die groei enorme rijkdom bracht - voor de ene weliswaar meer dan voor de andere. Maar de prijs van de overvloed bleek onbetaalbaar. De mythe die ons ondersteunde heeft ons tot aan de rand van de afgrond gebracht. Het kapitalisme is een doodlopend straatje. Het leidde tot een klimaatcatastrofe, sociale ongelijkheid en financiële instabilite...

Hoe kan het dat een handvol mensen meer bezit dan de helft van de wereldbevolking en waarom wordt die obscene concentratie van rijkdom niet weggehoond? Vragen die ertoe doen. Zeker in tijden van grote en kleine cultuuroorlogjes rond de roerselen van de nationale identiteit is kritisch onderzoek naar de pijlers van de ongelijkheid een must. Extreme ongelijkheid gaat immers over meer dan waanzinnige bankrekeningen. Het is een machine die haar territorium voortdurend uitbreidt, samenlevingen omw...

Op de dag dat je de diagnose jongdementie krijgt, verdwijnen alle zekerheden. Werk, sociaal leven, toekomstplannen, in een klap worden ze ingeruild voor angst, schaamte en isolement. Maar hoeft dat zo te zijn? Is het altijd een negatief verhaal?Drie mensen met jongdementie en hun partners namen de handschoen op en kozen voor het gezamenlijke avontuur van een bergtocht in de Nepalese Himalaya. Omdat ze het verhaal willen vertellen dat achter jongdementie schuilgaat. Omdat ze véél meer zijn d...

Het internet heeft een gigantische nieuwe ruimte geschapen waarin we constant spelen met normen, regeltjes en dingen die ‘normaal’ zijn. Maar we geven nog steeds gestalte aan onszelf aan de hand van oude formats. We leven op het snijpunt van de ‘echte’ en de ‘virtuele’ wereld. Frames, format en selfies is een prikkelend essay over schoonheidsidealen die viraal gaan in grote delen van de wereld, over de manier waarop we onszelf presenteren

op sociale media en over big data. Maar oo...