Op 26 september 1945 verloor Arend Jan Heerma van Voss zijn zusje Dokie: zeven jaar oud, overreden door een motorrijder,voor het ouderlijk huis in Roosendaal. Hijzelf was toen drie. Ze waren onafscheidelijk in de oorlogsjaren, en toen was zij opeens verdwenen. Het gezin verhuisde snel; over Dokie werd vrijwel nooit meer gesproken. Heerma van Voss groeide op in het Westen, met een 'nieuw', vier jaar jonger zusje. Pas nadat hij zo'n twintig jaar later het spoor geheel bijster raakte, moest hij ...

David Koker heeft van 11 februari 1943 tot en met 8 februari 1944 in het kamp Vught een dagboek bijgehouden dat integraal bewaard gebleven is. De inleiding bij dit dagboek werd geschreven door Karel van het Reve, klasgenoot van Koker op het Vossiusgymnasium in Amsterdam: 'Wij deden eindexamen in 1939, en gingen beiden sociografie studeren. In mei 1940 hielden we daar mee op. We waren samen nog een avond bij onze leraar Nederlands, D.A.M. Binnendijk, die ons vertelde over Ter Braak, Du Perron,...

Uit het leven van een hond beslaat een dag uit het leven van Henk van Doorn, 56, ic-verpleegkundige, alleenstaand. Het is een doodgewone zaterdag totdat blijkt dat Henks hond ziek is en binnen afzienbare tijd zal sterven. Dat gegeven gaat als een sleepnet over de bodem van de dag en haalt de gebruikelijke gedachten boven: dat de tijd maar één richting kent; dat we zo kwetsbaar zijn; dat we zo eenzaam zijn, hoeveel liefde we ook vinden. Maar somber wordt het verhaal nergens dankzij Henks tal...

Als jong meisje was Lena ervan overtuigd dat het leven als ze het ouderlijk huis verlaten had, mooier, warmer, beter zou zijn; dat moest haast wel. Maar eenmaal op kamers komt haar nieuwe leven nauwelijks van de grond. Ook op de Toneelschool wil ze maar geen vleugels krijgen. Acteurs blijken niet leuker of beter dan gewone mensen, mensen zoals zij. Op het dieptepunt van haar teleurstelling maakt Dimitri zijn entree. Hij is alles wat zij niet is – flamboyant, onbekommerd, schaamteloos, bourg...

‘De Dorian’ loopt slecht en de kastelein besluit een keuken te maken in zijn opslaghok, een kok in dienst te nemen. Na een lovende recensie over het menu van chef Astrud lopen de zaken beter dan hij had durven dromen, en moet hij bedienend personeel aannemen.

In zijn derde roman, Café Dorian, brengt Gilles van der Loo een ode aan het café als hart van een stad en buurt, en aan de literaire fictie als meest waarheidsgetrouwe vertelvorm. Café Dorian, in handen van een Nederlandse kastel...

Na vijftien mislukte jaren als landverhuizer in Japan en Nieuw-Zeeland keert Heesto-san zonder zijn vrouw en met slechts een tas met schriften en vijf onderbroeken terug naar Nederland, waar hem een reeks tegenslagen wacht. Zijn zorgvuldig geboekstaafde tocht naar lager wal voert de lezer mee langs een zolderkamer in Arnhem, een opleiding telefonie in De Klomp, drie jammerlijke sollicitaties bij de parlementsfractie van de Partij voor de Dieren en een dramatisch verlopend leraarschap Duits in...

Hoofdpersoon in Een kamer in Rome is de dromerige student Dani

Velen bewonderen Hermans het meest om zijn verhalen en novellen omdat daarin het 'hermansiaanse' universum in verhevigde vorm zichtbaar wordt. En inderdaad, in deze de adem afsnijdende verhalen, die over het algemeen tot zijn beste werk gerekend worden, balt Hermans' hoofdthema zich samen: de wereld is een chaos en voor de mens in wezen onbevattelijk.

Paranoia bevat 'Preambule', 'Manuscript in een kliniek gevonden', 'Paranoia', 'Het behouden huis', 'Glas' en 'Lotti Fuehrscheim'

Nergens wordt zoveel gewandeld als in het werk van J.J. Voskuil (1926–2008).

Vanaf de jaren vijftig maakte de schrijver met zijn vrouw Lousje jaarlijkse wandeltochten in voornamelijk Frankrijk, en het liefst in de Auvergne. Van iedere vakantie werd een uitvoerig dagboek bijgehouden dat later werd gebundeld onder de titels Terloops, Buiten schot en Gaandeweg.

Maar ook in de romans Bij nader inzien en Het Bureau laat Voskuil zijn alter ego Maarten Koning veelvuldig wandelen. Eind jaren vijft...

In een open vlechtwerk van roman, essay en column verhaalt de Duitse, in Berlijn wonende schrijver J.H. over zijn kennismaking met de Nederlandse kunstenaar T.K, en gebruikt daarvoor hun correspondentie en zijn eigen fragmenten, een schrijfmethode die zijns inziens in overeenstemming is met de steeds veranderende werkelijkheid. De schrijver en de kunstenaar blijken meer met elkaar gemeen te hebben dan hun eerste ontmoeting suggereerde. Zij zoeken hun eigen taal- en beeldvormen om de veranderl...