Geheugen, spreek is de autobiografie die Nabokov schreef van de eerste eenenveertig jaar van zijn leven (1899-1977). Hij beschrijft zijn herinneringen aan zijn comfortabele, aristocratische jeugd in Rusland tot de exiljaren in Europa en de uiteindelijke vlucht naar Amerika.

‘Op haar veertigste besefte doctor Weiss dat de literatuur haar leven had verwoest.’

Literatuurwetenschapster Ruth Weiss is mooi, intelligent en eenzaam. Ze doet onderzoek naar de heldinnen van Balzac om opgehelderd te krijgen waar het in haar jeugd en in haar volwassenheid mis is gegaan. Terwijl ze terugdenkt aan haar kindertijd, aan haar vriendschappen en tot mislukken gedoemde affaires vraagt ze zich echter af of er misschien toch nog een kans is op een frisse start in het leven…

‘Het is kiezen of delen: of de vooruitgang of je gemoedsrust.

Wij hebben voor onze gemoedsrust gekozen.’

'De trotse bedelaars' speelt zich af in de broeierige schaduw van de steegjes, straten en pleinen in een grote Egyptische stad, vermoedelijk Caïro, in het milieu van hele en halve intellectuelen, anarchisten, dichters en revolutionairen, die uit overtuiging bedelaars zijn geworden.

Voor hen betekent de gewelddadige moord op de jonge prostituee ­Arnaba eigenlijk niet zoveel. Natuurli...