Ter gelegenheid van het 100e geboortejaar van Buddingh' brengen we een een gebonden versie uit van "De blaubilgorgel. Ik knoester met mijn knezidon".

Dit is een eerbetoon aan C.Buddingh' en zijn gorgelrijmen. De oudste gorgelrijm, De Blauwbilgorgel, is 65 jaar geleden geschreven en leeft nog steeds voort.

De volgende dichters, geïnspireerd door Kees Buddingh', maakten hun eigen gorgelrijmen en laten zien dat dit genre na al die jaren nog steeds bestaansrecht heeft. Alle rijmen zijn geïllust...

Onvermoeibaar, en als het moet ‘door alle honderd harten wit te kalken’, baant Henk van der Waal zich in de tien meanderende gedichten van deze bundel – zijn het klaagzangen, zijn het liefdesliederen? – een weg naar licht. Hoe je dat licht moet karakteriseren? ‘Je kunt dat zijn noemen, of geluk, of doordesemde aanwezigheid / het is in ieder geval iets wat van buiten komt, maar / gek genoeg diep van binnen in je brandt / iets wat je gekregen hebt / iets wat je te zijn hebt / iets wat...

Een gedichtenbundel waarin het geluid van een typemachine voor het zoontje het troostende geluid van zijn vaders denken wordt. Dat kan niet anders dan een bijzondere gedichtenbundel zijn. Het geluid van denken bevat gedichten van een grote verhalende kracht. Poëzie over het verlies van een vriend, de nachtelijke leegte van een stad, angst voor een mes, een kind in halfslaap dat boze stappen op de trap hoort, emoties die direct raken aan ons bestaan. Een poëtische autobiografie waarbij de le...

De Surinaams-Nederlandse schrijfster Karin Lachmising, geboren in Nederland, emigreerde met haar ouders naar Suriname in 1976. In 1983 kwam ze terug naar Nederland voor studie om zich vervolgens vanaf 1997 tot 2018 in te zetten voor duurzame ontwikkeling, inclusie en programma's voor literatuur, kunst en cultuur in Suriname. Ze was ruim 12 jaar actief voor natuurbescherming en gaf vorm aan participatieprocessen met Inheemse en Marrongemeenschappen in het binnenland van Suriname.

Zij was de ee...

'This lecture premiered at The Louvre auditorium as part of FIAC’s public programs in October, 2017. To give it, I loaded the talk into a teleprompter program on my laptop. The linebreaks in the piece are a result of the way the teleprompter program broke them up in order to facilitate the reading of the work. Although I have never written lineated verse, I love the idea that a computer lineated the verse for me. This lecture, then, reads an awful lot like the way I talk, but it is truly no...

Dit is de tweede bundel van deze auteur en deze bundel is veel lichter dan de eerste.

In deze bundel worden alledaagse dingen behandeld evenals gebruiksobjecten en zo af en toe een wat zwaarder stuk tussendoor.

En of het poëzie of proza is?

Dat mag u zelf beslissen...

Deze debuutbundel markeert een belangrijk punt in het leven van Ilse Beckers: 50 worden en nog niet groot zijn. Het leven terugkijkend een beetje kunnen overzien, maar niet klaar genoeg om jezelf als 'groot' te bestempelen. Nog genoeg te groeien dus.

In 50 gedichten en teksten geeft zij betekenis aan herinneringen, gebeurtenissen, mensen en levenslessen en inspireert zij de lezer haar gedachtegang te volgen.

Eerlijk, zoekend, intiem en rauw soms. En verrassend herkenbaar.

Ilse Beckers is geb...

In mijn eerste gedichtenbundel heb ik een aantal gedichten van vroeger en nu gestoken; opgedeeld in thema's: verdriet, verwondering en liefde.

Voor ieder wat wils.

Deze verzamelde gedichten vormen een beknopt beeld van hoe ik het leven ervaarde, en dat wil ik graag met u delen.

Over de auteur:

Carla Katharina schrijft steeds vanuit het hart waardoor elk gedicht een bepaalde emotie teweegbrengt.

Ze tracht haar woorden zorgvuldig te kiezen en pent ze één voor één neer hopend dat haar gedich...

Er zijn van die ogenschijnlijke toevalligheden die onverwacht in onze herinnering kunnen opduiken. ‘Lichtmomenten’ noemt Hans Dekkers ze, herinneringen met een verhoogde realiteit, herbelevingen waarin iets stolt wat zich in de tijdelijkheid heeft voltrokken. We kijken om naar deze momenten, beelden, voorwerpen of visioenen, zoals Orpheus omkeek naar zijn Eurydice. We beschouwen ze als het fotoalbum van onze ziel. Zijn ze ons houvast, onze redding? Of zijn ze uiteindelijk onze ondergang, ...