Ze was graag alleen en hoopte dan ook dat ze geen andere wandelaars tegen het lijf liep. Want alleen wanneer ze in haar eentje was, gaf het bos pas zijn geheimen prijs. Soms kon ze urenlang stilzitten met haar rug tegen een grote beuk, die beschermend zijn takken over haar uitstrekte. Wanneer ze dan haar ogen dichtdeed, kon ze de aanwezigheid van de bomen en de dieren om haar heen voelen. Op dat soort momenten kwamen er weleens dieren naar haar toe. Elise maakte dan contact met de dieren en p...

Pleasen was mijn tweede naam. Me in andere mensen verplaatsen, ze redden. Het leek de voorwaarde voor mijn bestaan. Titia Hennemann droomt haar hele jeugd van helden en ridders te paard. De magiër Merlijn, koning Arthur en Morgan le Fey zijn voor haar levensechte metgezellen. Ridder Tiuri met zijn paard Ardanwen, dat is ze eigenlijk zelf. In haar fantasiewereld is alles mogelijk. Mens, dier, natuur en toverkracht staan op gelijke voet met elkaar. Met hen samen beleeft ze prachtige avonturen ...

Langzaam lopen we zijn kant op. Zijn ogen staan groot en hij heeft een heel afwachtende, bijna angstige blik in zijn ogen. Hij weet het. Ik zie aan zijn ogen dat hij weet wat er gaande is. Hij kijkt alleen maar. De leidster laat hem de bloemen geven door met haar hand zijn hand met de bloemen naar mij te bewegen. 'Mama,' zegt ze. Ik duw mijn tranen weg door met mijn ogen te knipperen. Ik lach naar hem en raak hem heel voorzichtig even aan. Wat is hij lief. Wat is hij schattig. Ik geef hem de ...

Ieder verhaal heeft zo z'n eigen specifieke punten en in dit boek leest u het verhaal en het gevecht van de schrijfster. Ze schrijft meedogenloos eerlijk, zonder terughoudendheid. Dat maakt dat het zo nu en dan dwars door je ziel snijdt. Ik heb enorm respect voor haar zoektocht naar geluk en voor haar rotsvaste vertrouwen dat dat geluk ooit komt. Respect ook voor hoe ze het in dit boek heeft durven formuleren, tegen alle schaamte in. Want schaamte is een gemeen gif, een monster waartegen je b...

Een beschrijving van brughoofden en onoverbrugbare elementen tussen vroeger en nu, tussen Nederlanders en Antillianen. Herinneringen aan Curaçao in de periode 1950 - 1970. Episodes opgehaald tijdens een nostalgische rondgang een halve eeuw later. Langs historische monumenten, overheidsgebouwen, landhuizen, krotten en kerken. Gesprekken met leeftijdsgenoten uit de zandbak die daar zijn blijven wonen. Terugblik en reflecties van hoogbejaarde ouders op een cruciale periode in hun leven.

Over S...