‘Het abonneeaantal is precies 26,’ schrijft J. Bernlef op 17 november 1959 aan G. Brands. De twee waren samen met hun vriend K. Schippers een jaar daarvoor met het blad Barbarber begonnen, een tijdschrift dat humor en dada in de Nederlandse letteren bracht. De drie kenden elkaar van de middelbare school en schreven brieven toen ze na elkaar in militaire dienst moesten of in het buitenland woonden. Waar, wat en wie er ook in de weg stond, de nummers bleven verschijnen en trokken de aandach...

In dit nieuwe boek zijn alleen de evenhoevigen welkom. Evenhoevigen: dat zijn dieren met twee of vier tenen, zoals de dikdik, de Kaapse buffel en de giraffe die hebben. Helaas wordt de tapir en de zebra daarom de toegang geweigerd.

Bibi Dumon Tak bedient zich van een nieuw genre om haar kennis met de lezer te delen. Ze schrijft in deze bundel niet langer de waarheid in verhalen, maar de waarheid in gedichten. En Annemarie van Haeringen maakte er prachtige illustraties bij die ervoor zorgen ...

Ze overleefden alles. De crisisjaren, de oorlog waarin ze vochten, onderdoken. Ze groeiden op in het interbellum, maakten de Watersnoodramp mee, de opkomende welvaart, emancipatiegolven. Ze traden – vijfentachtig jaar geleden – het klooster in, of trouwden met de handschoen. Ze zijn baron, of droegen kleding van de armenzorg en werden uitgefloten. Ze zijn honderd, en ouder, en ze weten (bijna) alles nog: de nieuwe generatie eeuwelingen.

Steffie van den Oord vroeg vijftien honderdjarigen h...

Josephine Rombouts en haar man raken op een dood spoor als blijkt dat hun zoons niet goed gedijen in het Nederlandse onderwijssysteem. Daarom besluiten ze te reageren op een advertentie die een nieuw bestaan in een ecogemeenschap in Schotland belooft. Maar in de Schotse Hooglanden blijkt de realiteit rauwer dan de ecologische droom die hun was voorgespiegeld. Als Josephine hoort dat op een naburig landgoed, Cliffrock Castle, een huishoudster wordt gezocht, grijpt ze deze onwaarschijnlijke str...

Waar ter wereld we ook geboren worden, onze jeugd volgt overal dezelfde sporen. Eerst de cocon van het ouderlijk huis, later trekken we erop uit. De wereld zien we langzaam uitdijen door ontmoetingen in de omgeving rondom ons, en in klaslokalen en bij verenigingen waar we onze talenten leren ontdekken. Dan komt onvermijdelijk het moment dat we het gezin verlaten. We gaan werken, op onszelf wonen – en leren de liefde kennen. We broeden op plannen om het bestaan naar onze eigen hand te zetten...

Helemaal gezond zijn en toch continu leven met de angst

om een ziekte te hebben — hoe komt het toch dat meer dan een

half miljoen Nederlanders en Vlamingen zo bang zijn om ziek te

worden dat ze hun leven er grotendeels door laten bepalen?

In Hypochonders laat Paloma Bourgonje hypochonders,

artsen en filosofen aan het woord over de wonderlijke

verhouding tussen lichaam en geest. Ook spreekt ze met mensen

die helemaal niet bang zijn voor ziektes en de dood. ‘Ik wilde

weten wat gezondheid voor...

Strafpleiter Inez Weski, bekend van haar werk in grote en grensoverschrijdende strafzaken, beschrijft met scherpe pen én in geheel eigen, humoristische stijl haar trektochten door het woud van de hedendaagse strafprocedures, waar de nietsvermoedende passant in verdwijnt.

Serieus is zij in De jacht op het recht over de grote belangen die vaak op het spel staan, en de rol van de overheid, die soms meer als roofdier dan als beschermende hoeder optreedt. Bevlogen vertelt ze over de pracht van h...

Om het leven Elizabeth Stuart hangen veel mythes: ze zou een verkwister zijn geweest, iemand die meer gaf om haar aapjes dan om haar kinderen. En dan werd ze ook nog eeuwenlang spottend ‘winterkoningin’ genoemd, omdat ze maar één winter koningin van Bohemen was.

De hartenkoningin laat een heel andere vrouw zien: Elizabeth was slim, geestig en excentriek, en beschikte over een ijzersterk geheugen. Ze was een Schotse koningsdochter, die trouwde met de keurvorst van de Palts, Frederik. Ze w...

‘Goessie heet hij,’ zegt Nathan (6), terwijl de branding over zijn voeten spoelt. Alles is water, zand en zout. Nathans vrienden snellen toe. Goessies melkwitte rubberachtige lichaam gaat van hand tot hand. Wanneer de schaduwen langer worden en het tijd is om te gaan, neemt Nathan Goessie mee naar huis. Hij houdt hem de hele fietstocht op een plastic schep in de lucht, hoog boven het knerpende schelpenpad. Bij iedere hobbel stroomt er wat zeewater van de schep af. Hij spreekt zijn kwal zo...

Margriet van der Linden, die de Amerikaanse politiek en samenleving al bijna haar hele leven op de voet volgt, beschrijft de opkomst van Kamala Harris in een politiek landschap dat nog steeds worstelt met kwesties als gender en diversiteit. Harris belichaamt een nieuwe vorm van leiderschap die de hoop en aspiraties van velen vertegenwoordigt. Haar strijdkreet: ‘Fighting for the people’. De historische kandidatuur voor het presidentschap van Harris als Afro-Amerikaanse vrouw is niet alleen...