‘Ik heb vrij veel gelezen. Dat is niks om prat op te gaan, want ik lees alleen maar voor mijn plezier. Dat moeten jullie ook eens proberen. Het gaat zo: je slaat een boek open, je leest er een paar bladzijden in, en als je het niets vindt, sla je dat boek weer dicht.’Tien jaar lang schreef Sylvia Witteman over boeken in de Volkskrant. Jeugdsentiment (Red jezelf. Een handboek voor wie jong is en heel wil blijven), curiosa (ussr. 100 vragen en antwoorden uit 1983), oud goud als Emants en Co...

Op het bord heb ik de ijzeren wet van elk verhaal geschreven: Iemand Wil iets, dat gaat Mis en dan gebeurt er iets Anders. Twaalf volwassenen zitten zwijgend onder de tl-buizen. De eerste is een geleerde in de Middelnederlandse letterkunde, de tweede loodgieter, de derde woedend.

Al jaren geeft Nicolien Mizee les in verhalen schrijven, zowel aan de Volksuniversiteit als aan de Schrijversvakschool. Ze onderwijst haar leerlingen aan de hand van een aantal onbetwistbare regels en met geestige voo...

Ze woont alleen, samen met haar twaalf katten. Ze draagt grijze, vorme¬loze kleding. Naar moeders werpt ze woedende blikken. En aan kinderen heeft ze al helemáál een grondige hekel. Ontmoet ‘de kinderloze vrouw’. Of: zoals veel mensen haar nog altijd zien.

In Nederland krijgt ongeveer 1 op de 5 vrouwen geen kinderen. Dat heeft verschillende en zeer persoonlijke oorzaken, van gewenst tot on-gewenst, tot iets daartussenin. De stilte rondom hen is oorverdovend, omdat de meerderheid nu een...

‘7 December 1953

Maandagochtend. Stil, mild weer, nevelig, niet koud. Met de bus van 10 uur 13 naar Loenersloot. Buiten was de nevel dan eens wat dikker dan weer werd het zicht iets ruimer. Boven de nevels was een bleek blauwe lucht. Ergens omtrent Duivendrecht was een stuk breede sloot zoo geheel glad en zacht blauw als een lief en intelligent oog. In het dorpje (Abcou) geen mist maar schaduw en stilte.’

Bij de verschijning van Nescio’s Verzameld werk in 1996 was het Natuurdagboek voo...

Opa kon wonderen verrichten, maar je kon beter niet over hem praten, leerde Lieke Noorman al op jonge leeftijd. Het had iets met geld te maken. Alleen haar moeder raakte nooit over hem uitgepraat en zo werd ‘Opa uit ’s-Gravenhage’ iemand die ze zelden mocht zien, maar die altijd aanwezig was. Noorman duikt in de geschiedenis van haar grootvader en zijn wonderlijke omgang met geld, van haar moeder die riep ‘bezit is diefstal’ en van haar vader die de visite advies gaf over belegginge...

Biefstuk, een gehaktbal, leverworst, eendenbout, spareribs, jamón ibérico, lamskoteletten: vlees, in alle vormen en gedaanten. In de jaren ’60 van de vorige eeuw begon de decadentie van de voorverpakte en voorgesneden stukken vlees die niemand meer herkende als onderdeel van een dier. We wilden graag vlees eten, maar niet steeds erop gewezen worden dat we daarmee dieren aten.

In interviews, reportages en verhalen schetsen Ronald Giphart en Jacques Hermus de geschiedenis, het heden en de t...

Roberto Payer kwam eind jaren zestig als jonge Italiaanse immigrant min of meer per ongeluk terecht in Amsterdam om zijn droom waar te maken: de baas worden van een groot hotel. Hij vond in Amsterdam vrijheid, zijn grote liefde en een baan in de keuken van het Hilton in Amsterdam – het begin van een tweeënvijftig jaar durende loopbaan waarin Payer uitgroeide tot de beste hotelbaas van de wereld. In Welkom vertelt Payer over een leven tussen twee culturen, het belang van goede manieren en h...

Hosselen, hosselen, hosselen: je bent immers maar één keer jong. Je moet carrière maken, spaargeld hebben, een verre reis maken en een grote liefde vinden. Ondertussen heerst er angst voor oorlog, zijn koophuizen onbetaalbaar, sociale media een verslaving. Het wereldbeeld verschuift. Nu iedereen naar perfectie streeft durft niemand meer echt te zijn. Toch zijn jongeren tegenwoordig onverschrokken en ongekend creatief. Ze zijn opgegroeid met het internet, maar romantiseren meer dan ooit het...

In 2006 begon Arnon Grunberg de reportagereeks ‘Onder de mensen’, gebaseerd op Maxim Gorki’s advies aan Isaak Babel om de schrijftafel te verlaten en zich onder de mensen te begeven. Deze literair-journalistieke stukken zijn verzameld in dit boek.

Grunberg werkte onder meer undercover als kamerjongen, onder het pseudoniem Anton Morsink, in een hotel in Beieren. Als een gast zijn hotelkamer verliet, stapte Morsink zijn leven binnen.

In andere reportages belicht Grunberg de politieke act...

‘Je bent een volwassen vrouw.’ Marja Pruis zegt het drie keer per dag tegen zichzelf.

Je zou denken dat het leven overzichtelijker wordt, met de jaren. Dat sommige antwoorden na verloop van tijd gewoon wel voor in de mond liggen. Hoe oud je bent. Wat je hebt geschreven, en waar het over gaat. Van wie je houdt, van wie minder. Dat het duidelijk is hoe je je moet voortbewegen. Hoe je orde schept in de chaos. Weet wat weg moet, en wat blijft. Dat je in staat bent korte metten te maken met je...