In 1976 schopte Anja Meulenbelt De schaamte voorbij de wereld in, een autobiografisch verhaal over liefde, seks en de beginjaren van de Amsterdamse vrouwenbeweging. Het boek werd in elf talen vertaald, ging meer dan een half miljoen keer over de toonbank en joeg een schokgolf door Vlaanderen en Nederland. Minder geweten is dat Meulenbelt in datzelfde jaar ook Feminisme en socialisme publiceerde, een pamflet waarin ze uitlegt dat het feminisme socialistisch zal zijn of niet zal zijn. En omgeke...

Wist u dat 30 procent van de private huurders na het betalen van hun huur te weinig overhoudt om menswaardig te leven? Dat 84 procent van alle woonsubsidies naar eigendomsondersteuning vloeit, 14 procent naar sociaal huren en 2 procent naar privaat huren? Dat … We kunnen zo nog een tijdje doorgaan. Van experts tot middenveld, van de Vlaamse Woonraad tot economen en sociologen: al jaren zwaaien ze met die cijfers om uit te leggen dat het Vlaams woonbeleid achterhaald is. In De onzichtbare wo...

Dat tijdens de Eerste Wereldoorlog miljoenen soldaten streden aan het front bij Ieper is geweten. Veel minder bekend is dat er daar ook honderdduizenden uit de kolonies bijzaten. Liefst 140.000 kwamen uit China en evenzoveel uit India. Ze vochten vooral in dienst van de Fransen en de Britten. Waarom belandden ze daar? Hoe beleefden ze de loopgraven? Welke invloed had hun verblijf op henzelf en op de samenlevingen waar ze, in het beste geval, naar terugkeerden? In De vergeten soldaten van de E...

Stel dat ik zeg dat er wel hoop is.

Dat een ander verhaal mogelijk is.

Misschien krijgt ge dan goesting om mee te schrijven aan dat verhaal.

Om nieuwe rollen, alternatieven voor uw eigen script te gaan verzinnen?

Misschien willen jullie dan wel meespelen?

De voorbije decennia raakte het vermogen ons een hoopvollere wereld voor te stellen ondergesneeuwd. Machthebbers boycotten het geloof in alternatieven. Maar toch. Bij steeds meer jongeren groeit het bewustzijn dat mens en planeet stilaan bez...

Alleen al in België slikken meer dan een miljoen mensen antidepressiva. En dan zijn er nog de pillen om je vruchtbaarheid te regelen, wakker te worden, harder te werken, te feesten en de slaap te kunnen vatten. Wat doet die eindeloze cyclus met ons en wat zegt hij over onze maatschappij?

In Narcokapitalisme trekt Laurent de Sutter een rechte lijn van het patenteren van anesthesie halfweg de negentiende eeuw (‘het schonk chirurgen rust: een verdoofd lichaam veroorzaakt geen last’) en de a...

In Vlaanderen is PFOS zoals god: overal. Dit is het verhaal achter ons grootste naoorlogse milieuschandaal. Het is een historie van geheime dadingen, milieuvergunningen à la carte, lozingen in de Schelde en een bovengronds stort dat weer opduikt als beveiligingsberm voor Oosterweel. Een relaas dwars doorheen milieubewegingen, milieuadministratie, onderzoeksinstituten, betonboeren en justitie. Er komt een multinational in voor, een stoet van moreel corrupte gezagdragers, een toxicoloog die sp...

Wie het nieuws over het klimaat volgt, is gewend aan verslagen van deprimerende COP’s, wanhoopskreten van wetenschappers en kiekjes van sip kijkende ijsberen. Dit verhaal is anders. Decor is Cuba. Iedereen heeft een mening over het eiland van salsa en socialisme. Maar vriend en vijand erkennen: het is de enige plek op deze planeet waar men een eeuw vooruitblikt. Tarea Vida, zo heet het Cubaanse plan. Vertaald: Levenstaak. Die naam zegt alles. Tegen 2050 slokt de Caraïbische Zee vijf zuidel...

Op alle vlakken stapelen de problemen zich op: werk, woning, pensioen, school, klimaat, oorlog, migraties. Mensen

voelen zich buitenspel gezet, zijn boos op de politiek, die niet snapt waar zij van wakker liggen.

Politici als Tom Van Grieken, en Wilders, Meloni, Le Pen en Orbán in het buitenland, proberen er munt uit te slaan. Maar in wiens belang? Wie wint en wie verliest als zij het voor het zeggen hebben? Marijke Persoone zocht het uit.

Ellen De Soete getuigt over het verzet van haar moe...

‘Onlangs wierp mijn buurman de handdoek in de ring. We waren de laatste Belgo-Belgen in mijn straat in Anderlecht. Hij kon al de “vreemden” niet meer aan en trok weg naar Ninove. Ik wens hem moed, want binnen afzienbare tijd zal toenemende hyperdiversiteit hem ook daar bijbenen.’ Woorden van Hans Vandecandelaere.

Drie jaar lang onderzocht hij het samenleven in Brussel, zijn thuisstad met een slechte naam. In Vlaanderen wordt Brussel vaak afgeschilderd als een hellhole. Maar wat vinden...

Vlaanderen, Wallonië, Brussel: een ménage à trois

Niet het verschil in taal maar de aan- of afwezigheid van delfstoffen in de ondergrond bepaalde eeuwenlang de verhouding tussen Wallonië, Vlaanderen en Brussel. In de negentiende eeuw was Wallonië dankzij haar natuurlijke rijkdom een van de rijkste en meest vooruitstrevende regio's op de planeet. In Vlaanderen controleerden veldwachters de huizen om te zien of de inwoners nog leefden. Waren de Vlamingen van honderd-en-zoveel-jaar geleden ...