Zwarte doos is de briljante roman waarmee Amos Oz eind jaren tachtig als schrijver zijn naam vestigde. Zoals aan de hand van de vluchtgegevens in het onverwoestbare kistje de oorzaak van een vliegtuigongeval wordt gereconstrueerd, zo kan de lezer uit de brieven waaruit deze roman bestaat opmaken wat is misgegaan in de levens van de vier hoofdpersonen. Het boek opent met een brief van Ilana Sommo-Brandstetter aan haar voormalige echtgenoot, Alexander Gid’on, met wie zij zeven jaar geen conta...

‘Een is er, die mij echt ziet die middag, een jonge aalscholver. Ik heb hem uit de verte waargenomen als vlek in de rotswand en ben naar hem toe gezwommen, de laatste meters steeds voorzichtiger, omdat ik er zeker van was dat hij zou opvliegen als ik te dichtbij kwam. Ziet hij me niet, is hij niet bang voor me, wacht hij op zijn ouders, kan hij niet vliegen? Ik weet het niet, maar hij laat mij tot vlak bij zich komen. Wel draait hij zijn kop een onmenselijk aantal graden, zodat hij de hele ...

‘Soms wordt het mij te bar’

‘Ook een huisbediende kent zijn grenzen, al is hij maar een eenvoudig iemand. Het kan gebeuren dat zijn werkgever het te bont maakt, als ik mij zo mag uitdrukken. En dan wordt het personeel met de nek aangekeken zodat een ontslag op zijn plaats is. Het past me niet om namen te noemen, maar heer Olivier heeft mij enkele malen genoopt om mijn biezen te pakken.

Altijd keerde ik dan op mijn schreden terug. Want hij leidt een veelbewogen bestaan waar men zelfs boeke...

Het verleden staat voortdurend in het middelpunt van onze belangstelling – en de aandacht ervoor lijkt almaar toe te nemen. Toch weten we weinig van vroeger. Er zijn zelfs historici die beweren dat je van de geschiedenis niet eens kunt leren. Maar tegelijkertijd spannen politici, columnisten en andere profeten het verleden steeds weer voor hun karretje.

De jonge historicus Rutger Bregman bindt de strijd aan met de moderne geschiedvervalsers. Hij laat juist zien dat het verleden v...

Een doornenkroon van smartelijke, stekelige monologen van een stokoude, blinde vrouw met bewustzijnsvernauwing. De vrouw is non, al zestig jaar ongeveer, na een weerbarstig huwelijk en een miskraam die zij toeschrijft aan de ijverzuchtige bruidegom.

Het is beklemmend, hoe Hugo Claus deze magische inkapseling geloofwaardig en zelfs respectabel maakt. De Verzoeking is een der indrukwekkendste kleine prozawerken van Hugo Claus.

- Wim Zaal, Elsevier's Magazine

De komst van de rustverstoorder overziet het leven van de schrijver Olivier, die zich met zijn vrouw in Ierland heeft gevestigd. Zij behoren tot het ras van de idealistische gelukzoekers. Hun zorgeloze leven zal totaal ontworteld worden door de komst van de zoon die bij de geboorte doof blijkt te zijn. De problemen bij het grootbrengen van het vreemde eigenzinnige kind drijven hen uiteindelijk volledig uit elkaar.

Remco Campert heeft zijn vader nauwelijks gekend; de journalist en dichter Jan Campert stierf toen de zoon dertien jaar was. Een groot deel van zijn leven werd Campert achtervolgd door mensen die hem in verband brachen met zijn vader, en die hem vragen stelden die hij niet kon beantwoorden. 'ik kreeg een hekel aan de schim die mijn vader was. Waar haalde hij het recht vandaan om in mijn leven te blijven rondspoken? Hij had zichzelf uit mijn leven verwijderd, waarom lukte het me niet om hetzel...

‘De geschiedenis der aarde

is maar een scheet

uit Z’n al of niet bebaarde

gigantische reet.’