De menselijke obsessie met het overheersen van de natuur zal leiden tot verwoesting van onze planeet

‘Onderwerp de aarde.’ Ongeveer drieduizend jaar geleden legde de auteur van het bijbelboek

Genesis deze woorden in de mond van de schepper. Zo werd het idee geboren

dat de menselijke soort een bijzondere plaats op aarde inneemt en daarmee het recht

heeft om de planeet genadeloos te exploiteren. Een idee dat zich de eeuwen erna ontwikkelde

en verspreidde over de wereld. Wie zich ertegen ver...

Ondanks de welvaart op alle vlakken heerst er een groot onbehagen in onze maatschappij.

Dit gevoel is van alle tijden en maakt deel uit van ons mens-zijn. Paul Verhaeghe

laat in dit boek zien dat iedere tijd een eigen gevoel van onbehagen heeft, met de

daarbij horende typische problemen – zoals in onze tijd burn-out, narcisme of de

angst om uitgesloten te worden.

Hoe kunnen wij onze samenleving typeren, op welke manieren bepaalt die ons als

individu, en welk onbehagen sluit daarbij aan? In ...

In 1899 schreef de burgemeester van Jeruzalem, gealarmeerd door de oproep om

een Joodse staat in Palestina te vestigen, een bezorgde brief aan Theodor Herzl.

De brief eindigde met de woorden: ‘In naam van God, moge Palestina met rust gelaten

worden.’ Zo begint Rashid Khalidi, de achter-achterneef van deze burgemeester,

De honderdjarige oorlog om Palestina.

Op basis van niet eerder gebruikt archiefmateriaal en verslagen van generaties familieleden,

zet Khalidi gangbare interpretaties van h...

De wereld staat op z’n kop. De coronacrisis raakt iedereen en

niemand kan eromheen, we moeten ons allemaal aanpassen

aan een samenleving die we nog niet kenden. Dit brengt een

onvermijdelijk besef met zich mee: de ongebreidelde groei waar

we eeuwenlang naar streefden is niet langer verdedigbaar.

Paul Verhaeghe betoogt dat we deze crisis moeten aangrijpen

om ingrijpend andere keuzes te gaan maken. Welke kant willen

we op met onze economie? Hoe moeten we ons verhouden tot

elkaar, tot dieren, ...

Voor het leven is er geen generale repetitie. Je hebt slechts één

kans. Gelukkig zijn grote denkers je voorgegaan en kun je bij

hen terecht voor wijze raad. Zo helpt Diogenes je om je authentieke

zelf te zijn, Epicurus om niet te veel geld uit te geven tijdens

de uitverkoop en Kant om op tijd te remmen voor een zebrapad.

Maar ook minder gearriveerde denkers helpen je een handje:

André Hazes daagt je uit om vrijer te worden en De Jeugd van

Tegenwoordig steunt je in je verdriet.

In Filosofie...

Wat gebeurt er met ons als we iemand verliezen? Hoe gaan we om met de leegte die er

dan ontstaat? Hoe pakken we de draad weer op? En wat kunnen we doen als dit een

onmogelijke opgave lijkt?

De dood en verlies zijn onlosmakelijk verbonden met het leven: door overlijden van

een dierbare, maar ook door het verlies van idealen, relaties, of huis en haard. Psychoanalyticus

Massimo Recalcati gidst ons langs de complexe gevoelens die bij het trauma

van verlies kunnen horen. Door psychologie en filosofie s...

Heer Bommel en Tom Poes beleven hun avonturen in de sfeervolle, bijna magische wereld van Rommeldam. Glooiende heuvels, dikke bomen met spiralende stammen en knoestige takken, lieflijke wandelpaadjes en het gezellig-kneuterige stadje zijn met veel aandacht voor detail in beeld gebracht; iedere boomtak, ieder grassprietje is met liefde getekend, met de ‘levende lijn’ die van dik naar dun verloopt. Door Marten Toonders geraffineerde tekenstijl ontstaan diepte en de illusie van licht.

Deze we...

Theo van Doesburg was behalve beeldend kunstenaar ook criticus,

tijdschriftredacteur, architect, dichter en wat al niet. Alles

in zijn leven deed hij met een enorme gedrevenheid en doorzettingsvermogen.

Steeds verkondigde hij luidruchtig zijn visie, en

hij was niet gediend van tegenspraak. Voortdurend was hij bezig

zijn leven en dat van anderen richting te geven. Als redacteur

van De Stijl, het tijdschrift dat hij in 1917 met Piet Mondriaan en

andere geestverwanten had opgericht, kwam hij in ...

De feministische klassieker na jaren eindelijk weer leverbaar, met een nieuw voorwoord van de auteur.

‘Ik zie, als onder scherpe schijnwerpers, tienvoudig vergroot, de details van mijn onderdrukking, de details van andervrouws pijn. Ik heb er geen verweer meer tegen, geen oogkleppen. Ik zit er middenin als een weekdier zonder schelp. Zelfbeklag? Zeker, ik kan zwemmen in zelfmedelijden. Rancuneus? Ook dat. Maar geen schaamte. De schaamte is voorbij.’

Al een halve eeuw houdt Anja Meulenbelt zich bezig met onrechtvaardige ongelijkheid. Natuurlijk ook met het feminisme – en met de vraag wat dat heeft opgeleverd, en vooral wat niet. Maar daar houdt het voor haar niet op.

Hoe gaat het met de mannen tegenwoordig? Hoe kan het dat racisme nu vooral migranten en moslims raakt? Hoe bestaat het dat er in ons rijke land nog steeds sprake is van armoede? Hoe valt het geweld tegen vrouwen te begrijpen? Is wit ook een kleur?

Terugkijkend op een halve...