Deze kroniek is een weerslag van de zoektocht van de schrijver naar wat is gebleven, veranderd en verdwenen na zijn CVA; een gebeurtenis die zijn leven op slag totaal veranderde.

Kroniek doet vermoeden dat er chronologie is, doch dat is maar in beperkte mate zo: op zoek naar een 0-meting om verandering te duiden, graaft de auteur in zijn verleden en gaat daarbij associatief te werk, gedachten warrelen door elkaar als een zwerm vogels – 'alles is vloeibaar geworden', merkt hij op. Zijn humor...

De 20-jarige Willem M. Roggeman maakt in januari 1956 persoonlijk kennis met de 32-jarige kunstschilder Maurice Wyckaert in het avant-garde kunstcentrum Taptoe in Brussel. Zij worden vrienden voor het leven. Dat jaar organiseert de Antwerpse artistieke vereniging De Nevelvlek een nationale literaire wedstrijd. Willem M. Roggeman stuurt een cyclus gedichten op die in november 1956 wordt bekroond met de eerste prijs voor poëzie. In de jury zitten Gaston Burssens, Louis Paul Boon, Ben Cami en ...

Bijeengehouden door een kamerjas is de titel van de vierde bundel Zeer korte verhalen van Theo Raats, aangevuld met twintig gedichten.

’Zijn allermooiste gedicht,’ zegt Mario Molegraaf in de rubriek Zeeuwse schrijvers van de PZC, ‘vind ik het geheimzinnige Scheldevogel.' Het verdient een Zeeuwse klassieker te worden. Een vogel die je in geen gids zult vinden, maar die zich voortdurend roert.’

Theo groeide op in ’s-Heerenhoek en aan die plaats plus de omgeving haalt hij graag herin...

De mensen die rondwandelen in de cursiefjes en kortverhalen in voorliggende bundel zijn wel degelijk van vlees en bloed, en worstelen dagelijks met de menselijke conditie, de breekbaarheid van het leven, de ongenade van de werkelijkheid en de genade van het geloof in de hoop.

Mark Eyskens

Vijfendertig jaar al houden Jan Verschoore

(Art Report Post) en Johan Everaers (Ever Arts) contact met elkaar in het mailartnetwerk. Enkele jaren geleden leidde het sturen door Verschoore van een artstamp van een vogel aan Everaers tot diens reactie in de vorm van een tekst bij die vogelafbeelding. Een mailartproject was geboren en enkele keren per maand vloog vervolgens per post een vogel naar Noordgouwe en een tekst naar Oostburg. Tussentijds werden de resultaten vastgelegd in fotoboekjes...

Rien Vroegindeweij (1944), drager van de Erasmusspeld, ontvanger van de Gedichtendagprijs en van de Anna Blaman Prijs, Dichter van Dienst bij de Eenzame Uitvaart Rotterdam, publiceerde proza en poëzie. In 1973 verscheen zijn eerst dichtbundel Een vliegtuig van beton, in 2009 Later wordt alles echter – een keuze uit de gedichten 1973-2009.

De literaire pers over de poëzie van Rien Vroegindeweij:

“Je kunt dus niet anders dan constateren dat deze onnadrukkelijke lyriek een krachtig karakte...

"We zitten in de nachtbus" is de zesde dichtbundel van Fred Papenhove. Wat de gedichten met elkaar verbindt is dat er veel wordt aangekaart met betrekking tot onze moderne wereld en ons wedervaren daarop maar dat er ondanks zwaarte ook een soort van lichtheid kan zijn die ons bestaan even uittilt boven de blues van alledag.

Gedichten uit deze bundel zijn onder andere geplaatst in

Hollands Maandblad, Het Liegend Konijn, Ballustrada en de Groene

Amsterdammer.

Voor "De hemel is vol zwaluwen" on...

Dit is een wereld – denk je – waar je niet boven of onder kunt staan. Hier

is het stil. Wat opvalt zinkt voor het zich heeft geopenbaard en wordt dan

naar een goed heenkomen gezonden.

'Melancholie, dat besef van tijdelijkheid en ijle droom dat het leven juist zo draaglijk maakt.' Gerrit Komrij

In Vermorst geluk houdt Frits Criens vanuit een melancholische gemoedsstemming, met mildtreurige zelfspot, zichzelf een spiegel voor. Daarin komen ambities en verlangens die geen werkelijkheid werden, als terugkerende thema's naar voren, net als taal en dichterschap, ouder worden, liefde en dood. Het niet uitgesproken, maar alom aanwezige levensmotto van de dichter 'Tegenslag leidt t...

In twee reeksen korte verhalen kijkt Dick Gebuys na zijn zestigste verjaardag terug op momenten en mensen uit zijn leven, zijn wijk, zijn stad, de wereld.

Hij doet dit met als verschillend uitgangspunt de plaatsen waar hij het langst gewoond heeft: Welten, een wijk van Heerlen waar hij meer dan veertig jaar als leraar werkte op een middelbare school en Charlois, een wijk in Rotterdam, waar hij opgroeide voor hij in Amsterdam ging studeren. Dit verschil in uitgangspunt beïnvloedt uiteraard d...