De verhalen in Het water vangen zijn speels en zwierig, tegelijk licht en zwaar, en de personages passen altijd net niet in de wereld die ze bewonen. Een jonge vrouw is ervan overtuigd dat ze zwanger is van een dolfijn. Adorabelle hoort de tweede oerknal, die in haar oor verder echoot. Er is een meisje dat per ongeluk haar kip vermoordt, en de jonge asielzoeker met zijn buigzame hoop.

Het water vangen is een verpletterend debuut over de hunkering naar verbinding, over pijn die je het liefst m...

Niets ontglipt aan de secure en trefzekere taal van Hedda Martens in Bij wijze van leven, haar nieuwe bundel met korte, soms zeer korte verhalen.

Man, vrouw, jong, oud – alle personages komen in situaties terecht waarin ze zichzelf niet kunnen ontlopen. Irritatie, loyaliteit, trouw, gemis… geen van hen heeft het gemakkelijk met zichzelf, of met anderen, en men komt er ook niet altijd even goed uit. Maar elk van deze manieren van leven laat in heldere beelden zien hoe iedereen zijn eigen g...

Na het succes van Vallen is als vliegen wijdt Manon Uphoff haar weergaloze schrijftalent aan het genre waarin ze als vanouds uitblinkt: het verhaal. Niet voor niets werd Begeerte, haar debuutbundel, genomineerd voor de AKO Literatuurprijs, de Anton Wachterprijs en de ECI-prijs.

Of we nu lezen over de academica die op zoek gaat naar het geheim achter een prent en in een verlepte vissersplaats in contact komt met een octopus, over een meisje en haar twee broers in het barre Londen ten tijde van...

Lopend naar de verte stuiten de eekhoorn en de mier op een muur, waarachter niets blijkt te zijn. Niets? Dat kan niet, er moet toch iets zijn. Voor ze het weten raken ze verstrikt in een gesprek over iets en niets, over oneindigheid en over dat je alles kunt denken wat je maar denken wilt. ‘Alleen elkaar wegdenken kunnen we niet. Alles kan, maar dat niet.’De dieren bespreken het verstrijken van de tijd, de rol van het toeval en de geest krijgen. De alleswetende mier deelt hen in twee soor...

Roos van Rijswijk debuteerde met de veelgeprezen en bekroonde roman Onheilig, maar ze schrijft ook verhalen. Die in De dwaler zijn sprankelend, prikkelend, poëtisch en altijd ongewoon. Ze laten een wereld zien die op de onze lijkt, maar net niet is. Zo besluit een man midden in een chique woonwijk op straat te blijven liggen, en vraagt een vrouw uit medelijden een wildvreemde mee naar zee. Een buitenaardse verkenner onderzoekt of de mens meer is dan bladgroen en een schoolklas wordt voor een...

‘Als we samen nou eens in een boom klimmen, dacht de egel, toen de olifant voor de zoveelste keer uit de top van een boom was gevallen. Dan help ik hem, en daarna klimmen we heel voorzichtig weer naar beneden. En als we beneden aankomen, zullen de dieren van alle kanten toestromen en hem toejuichen.’

Als we straks weer samen mogen dansen, als we weer samen ergens mogen gaan eten, als we weer samen mogen feesten, dan komt alles helemaal goed.

Vanwege het grote succes van de cadeauboekjes h...

Op de ochtend van de eendagsvlieg is alles om hem heen nieuw en lijkt pas net te beginnen. ‘Maar hij wist wel dat hij maar één dag had, en dat één dag lang kon lijken, maar in werkelijkheid maar heel kort was, en voorbij voor hij goed en wel begonnen was.’De olifant ziet zijn val nooit als het einde, maar als opmaat tot een nieuw begin: vol goede moed klimt hij weer in de boom om bovenin een dansje te maken. En de kikker, die van de anderen minder luid en vooral minder vaak mag kwaken...

De wereld van Wim Hofman is een wereld vol verwondering, speels bekeken en met humor beschreven. Niets ontsnapt aan zijn aandacht – of dat nu het kleinste diertje op het strand of de vogel hoog in de lucht betreft, het kind dat die vogel tekent of de mens die de vissen eet. Hij sleept ons mee in wetenswaardigheden, zoals het aantal vleugelslagen dat een vlieg per seconde maakt en de pissebed die het liefst een harig vloerkleed mijdt. Maar het gedrag van de mens slaat misschien wel alles, ge...

Alle vaders zien af, maar sommige net iets meer dan andere. Ze schieten tekort, missen hun kinderen of hinken hun eigen vaders achterna. In Vaders die rouwen krijgen de personages te maken met ziekte, stalking, foltering en klein, alledaags verdriet. Terwijl de vaders zich in bochten wringen, worden ze geobserveerd door hun dochters, partners, reisgezellen en honden. Bowie vraagt zich af waarom Hannibal steeds opnieuw in precaire situaties terechtkomt. Meneer Huh, een van de meest tragische f...