Dolfje en Noura rennen door het Weerwolvenbos. Het bos is wit. Dan vliegen er grote hopen sneeuw door de lucht. Dolfje en Noura vluchten weg. Net op tijd bereiken ze het huisje van opa weerwolf. Daar wachten ze tot de sneeuw ophoudt. Om de tijd te doden vertellen ze elkaar spannende verhalen. Over het nachtmerrieneefje. En over Knuppel, de weerwolfjager. Maar wie gooit toch die geheimzinnige hopen sneeuw? En wat ritselt daar in de schoorsteen…

Papa vindt het tijd dat Olifantje meer van de wereld ziet.

Er is zoveel moois om te ontdekken! De zee, de bergen, de steppe, de woestijn, ze zijn groots.

Maar Olifantje kijkt naar de kleine dingen, een krabbetje dat zijn moeder zoekt, een slakje…

Hij tekent een boom voor de woestijn en vraagt in het museum waar een dino naar smaakt.

Uiteindelijk vindt hij ‘thuis’ het beste hotel!

De stoel, de tafel, alles krijgt een kusje.

‘Papa, waar gaan we volgende keer naartoe?’

Op een dag wordt Bob opgehaald door zijn nieuwe baasjes. Hij krijgt een eigen mand in zijn nieuwe huis. Het huis staat vol dingen waar je geweldig mee kunt spelen en er is een grote tuin. Bob kan er geen genoeg van krijgen. Het leukst vindt hij kuilen graven en daar iets in verstoppen. Maar dat vinden zijn baasjes weer niet zo leuk. Bob moet op hondentraining. Daar maakt hij vriendjes voor het leven. Als Bob iets terugvindt (zelf verstopt!) waar zijn baasjes heel blij mee zijn, roepen Doortje...