Muziek kan ons van de hoogten naar de diepten van emotie bewegen. Het kan ons overtuigen om iets te kopen, of ons herinneren aan onze eerste

date. Het kan ons bevrijden uit een depressie als niets anders werkt. Het kan ons laten dansen.

Aan de hand van bijzondere ziektegeschiedenissen laat Oliver Sacks zien welke invloed muziek op het brein heeft.

Winnaar M.J. Brusseprijs 2014

Geen ander deel van de Nederlandse geschiedenis heeft zo veel impact gehad op het beeld van de westerse wereld als de slavenhandel in West-Afrika. Bijna drie eeuwen lang, van 1612 tot 1872, bezat Nederland een tiental forten aan de toenmalige Goudkust (het huidige Ghana). Het belangrijkste was het kasteel van Elmina. Hiervandaan werden Afrikaanse mannen, vrouwen en kinderen op onmenselijke wijze naar Noord- en Zuid-Amerika en het Caribisch gebied verscheept.

Het ...

In de publicaties uit Mandarijnen op zwavelzuur bestudeerde Hermans naar eigen zeggen 'mislukkelingen' die 'met elkaar de mislukking van de Nederlandse literatuur uitmaken'. Hij zette daarmee de 'mandarijnen', schrijvers die ook critici, juryleden en redacteuren van literaire tijdschriften waren, op zuur. De stukken veroorzaakten heftige reacties. 'Heeft een schrijver het recht een gruwelkamer in te richten voor zijn medemensen?'

vroeg een recensent zich af. Hermans zelf vond het wel meevalle...

‘Dat bevalt mij eigenlijk aan deze fantastische oorlog, dat die helemaal geen “zin” lijkt te hebben,’ schreef Hermann Hesse op 26 december 1914, vijf maanden nadat de Eerste Wereldoorlog was uitgebroken. En hij stond niet alleen in zijn geestdrift: duizenden van Europa’s meest vooraanstaande kunstenaars, schrijvers en wetenschappers waren euforisch toen de oorlog uitbrak. Hun uitspraken zijn vaak genoeg aangehaald, maar niet eerder verscheen er een boek dat het oorlogsenthousiasme v...

Helen Macdonald, een ervaren valkenier, had nooit de behoefte een van de allerfelste roofvogels af te richten: de havik. Maar dan sterft plotseling haar vader, de bekende fotograaf en valkenier Alisdair Macdonald, in Londen, midden op straat. Overweldigd door rouw en verdriet besluit Helen een havik te nemen om haar verlies te verwerken. Door het vurige dier te temmen verkent ze haar grenzen en verandert haar leven voorgoed.

In De H is van havik beschrijft Helen Macdonald hoe ze haar havik, ...

Bemande essays is een bloemlezing uit het essayistische oeuvre van P.C. Hooftprijswinnaar H.J.A. Hofland. De selectie is gebaseerd op de boeken en bundelingen van Hoflands werk, de leggers van de kranten en tijdschriften waar hij aan meewerkte en ook op ongepubliceerde stukken uit zijn privéarchief. Het gaat in deze selectie meer om Hoflands opvattingen over kunst en journalistiek dan over zijn politieke denkbeelden. Hoe heeft Hofland zich staande weten te houden in de kakofonie van meninkje...

Heer Bommel en Tom Poes beleven hun avonturen in de sfeervolle, bijna magische wereld van Rommeldam. Glooiende heuvels, dikke bomen met spiralende stammen en knoestige takken, lieflijke wandelpaadjes en het gezellig-kneuterige stadje zijn met veel aandacht voor detail in beeld gebracht; iedere boomtak, ieder grassprietje is met liefde getekend, met de ‘levende lijn’ die van dik naar dun verloopt. Door Marten Toonders geraffineerde tekenstijl ontstaan diepte en de illusie van licht.

Deze we...

Blaudzun (pseudoniem van Johannes Sigmond) is qua uiterlijk en oeuvre een eerste opvallende verschijning in het Nederlandse muzieklandschap. Op uitnodiging van schrijver Ronald Giphart liet hij zich een jaar lang volgen tijdens optredens, festivals, theatervoorstellingen, studio-opnames en buitenlandse tournees.

Tussendoor voerden Blaudzun en Giphart vele gesprekken over Blaudzuns opvoeding in de Pinkstergemeenschap, over zijn transformatie van christenrocker tot internationaal gerenommeerde i...

De feministische klassieker na jaren eindelijk weer leverbaar, met een nieuw voorwoord van de auteur.

‘Ik zie, als onder scherpe schijnwerpers, tienvoudig vergroot, de details van mijn onderdrukking, de details van andervrouws pijn. Ik heb er geen verweer meer tegen, geen oogkleppen. Ik zit er middenin als een weekdier zonder schelp. Zelfbeklag? Zeker, ik kan zwemmen in zelfmedelijden. Rancuneus? Ook dat. Maar geen schaamte. De schaamte is voorbij.’