Ongekend ontroerend, dat is De dieren in mij, de eerste dichtbundel van Delphine

Lecompte. Ze kreeg er de C. Buddingh’-prijs voor. Hier toonde iemand zich even

strijdbaar als kwetsbaar met gedichten die een diepe indruk achterlaten. Zo anders

van toon dan haar gevierde, exuberante recente werk. De dieren in mij is een bundel die

een plaats afdwingt in de kast en het hart van iedere poëzieliefhebber. Het is Lecompte

zonder opsmuk. Ook dan is haar werk beeldschoon.

Voor Cees Nooteboom, auteur van een imposant internationaal oeuvre, komen zijn gedichten op de eerste plaats. Zijn poëzie gaat over waarnemen en zien, en al bijna zeventig jaar is het voor hem een vorm van ascese, van mediteren; een manier van denken. In zijn gedichten stelt hij zich vragen over het wezen van de tijd, de zielsverhuizingen van een mens tijdens zijn leven of de ontvankelijkheid voor poëzie bij hemzelf of collega-dichters. Lang heeft Cees Nooteboom gewacht om al zijn gedichten...