'Il Libro dell'Arte' wordt binnen de kunst- en restauratiewereld beschouwd als het absolute standaardwerk op het gebied van de oude schildertechnieken. Het is het best bewaarde middeleeuwse traktaat over kunst en wordt vermeld in zowat alle studies over schilder- en restauratietechniek. Van 'Il Libro' zijn dire manuscripten overgeleverd. Deze Nederlandse vertaling berust op de oudste en meest originele versie; een afschrift uit 1437 dat gekopieerd werd door een gevangene in de Florentijnse Ca...

Tegelijk met Diepe eb verschijnt van Willem Jan Otten een essayistische poëziebelijdenis. Want Otten is niet slechts een begenadigd dichter, maar eveneens een groot bewonderaar en duider. ‘Wil je mij poëzie leren?’ vroeg het meisje Fanny Brawne aan haar buurman John Keats, in 1818. Willem Jan Otten stelt die vraag aan iedere dichter die hem bezighoudt. In het boek zijn dat onder anderen: Les Murray, Ida Gerhardt, Chr.J. van Geel, Judith Herzberg, Elisabeth Eybers, Tomas Tranströmer, Jo...

'Vanaf jonge leeftijd zoeken mensen aansluiting bij een collectief - een gezin, (sub)cultuur of gemeenschap - en willen erin opgenomen worden, ook als dat betekent: zwijgend toekijken of actief bijdragen aan uitsluiting en wanpraktijken.'

In haar ijzersterke essay De genocidefax laat Roxane van Iperen zien dat we altijd op zoek zijn naar bevestiging en aansluiting bij een groep, ook als dat betekent: liegen, zwijgen of wegkijken. In helder proza laat ze de voorgeschiedenis van de Rwandese geno...

Bestaat er literatuur die knettert en vonkt op het podium én op het papier? En die verbale muziek verzoent met gelaagde taalkunstwerken? En hoe gaat het eraan toe in de spannende wereld van de podcasts?

Kortom, hoe schrijven we conceptueel uitdagende literatuur, vernieuwend qua stijl en toon, maar toch ontegensprekelijk een lust voor het oor?

Of hoe brengen we luidop een tekst waar ook op doorgedacht kan worden, nog lang na het horen?

In de focus HOREN EN GEHOORD WORDEN. LUISTERLITERATUUR IN...

In Eh zoekt Onno Schilstra antwoorden op de vraag wat kunst vermag. Een tentoonstelling van Bijbelse zandsculpturen in Elburg is het vertrekpunt voor een dwaaltocht door zijn geheugen die voert van een volksopera in Ransdorp naar de Biënnale van Venetië, van Bunschoten-Spakenburg naar het geboortehuis van Elvis Presley, van patjepejerstijl naar katholieke kunstgeschiedschrijving en van protestantisme in Staphorst naar de protestsongs van Bob Dylan. Wat heeft de kunst nog te bieden in een we...

Je ziet ze soms nog liggen in de supermarkt: de Bouquetreeks-boekjes, damesromannetjes, pulpboekjes, of hoe je ze wilt noemen. Met mooie, jonge mannen en vrouwen op het omslag. En titels als Gekust door de dokter, Haar liefste wens en Nog altijd de zijne. Kees ’t Hart leest ze nog steeds en voelt zich solidair met de schrijvers; ze zijn collega’s. Sommigen schreven meer dan vijfhonderd romans en verkochten er miljoenen. Wat bezielt ze om maar door te schrijven? Hoe houden ze hun schrijfve...

Kun je na dertig jaar als lerarenopleider nog steeds positief zijn over het vak literatuur? Coen Peppelenbos is het levende bewijs dat het mogelijk is. Ondanks de zwartgallige berichten over het leesgedrag van jongeren, ondanks de alarmerende stukken in de krant.

In Moeten we dit weten voor de toets? relativeert Peppelenbos de leescrisis, laat hij zien waar het ministerie en de instituties tekortschieten en draagt hij genoeg ideeën aan om als docent gemotiveerd te blijven. Dit 15e deel in de...

Voor criticus en essayist Carel Peeters ontstaat de meest inspirerende werkelijkheid door het combineren van ideeën. Bijvoorbeeld als twee culturen bij elkaar komen, of tegenstrijdige eigenschappen in één persoon, eenvoud en complexiteit die samengaan, traditie en vernieuwing die gecombineerd worden.

In Lof van de combinatie toont Peeters de gelukkige (en soms ook ongelukkige) combinaties in het werk van essayisten, dichters en denkers als Rudy Kousbroek, Heraclitus, David Brooks, Thierry ...

De essays in Razende stiltes vormen een waaier van uiteenlopende culturele, sociale en politieke kwesties, nu eens opschuivend van stil naar roerig, dan weer in een toon die onder de hoofdtoon meeklinkt. De elf opgenomen essays zijn ondergebracht in drie afdelingen: Taal van de stilte, Transities en De stiltes van geweld. Beginnend bij kunst en architectuur, zoals beleefd in Japan maar niet alleen daar, beweegt het schouwspel dat ons geboden wordt zich naar groepen vluchtelingen die zich tuss...