Wat verbaast aan de geschiedenis van Australië is dat het zo

vlug is gegaan.’

De geboren reiziger Cees Nooteboom is gezegend met een

niet-aflatend vermogen tot verwondering. Die eigenschap staat

hem ook ten dienste bij zijn reizen naar Australië, het onmetelijke

land aan de andere kant van de wereld. En hij heeft het

vermogen om door te tijd te reizen. In elegante zinnen opent hij

ook dat vergezicht: ‘Waar wonen de bewoners die niet wonen

maar over het oneindige land trekken, bewegende ...

‘Een is er, die mij echt ziet die middag, een jonge aalscholver. Ik heb hem uit de verte waargenomen als vlek in de rotswand en ben naar hem toe gezwommen, de laatste meters steeds voorzichtiger, omdat ik er zeker van was dat hij zou opvliegen als ik te dichtbij kwam. Ziet hij me niet, is hij niet bang voor me, wacht hij op zijn ouders, kan hij niet vliegen? Ik weet het niet, maar hij laat mij tot vlak bij zich komen. Wel draait hij zijn kop een onmenselijk aantal graden, zodat hij de hele ...

Cees Nooteboom is al decennialang eilandbewoner. Op zijn Menorca is het klimaat zacht, de flora tropisch en bestaat de bodem uit kalksteen en vulkanisch sediment - het is een heel andere omgeving dan het Schiermonnikoog waar hij aan 'Monniksoog' begon. Maar toch ademt de poëzie die hij op het Waddeneiland schreef iets mediterraans, iets klassieks uit.

In 'Monniksoog' zien we een schrijver op het toppunt van zijn kunnen, een schrijver die van zijn persoonlijke fascinaties (eilanden, schelpen...

Voor Cees Nooteboom, auteur van een imposant internationaal oeuvre, komen zijn gedichten op de eerste plaats. Zijn poëzie gaat over waarnemen en zien, en al bijna zeventig jaar is het voor hem een vorm van ascese, van mediteren; een manier van denken. In zijn gedichten stelt hij zich vragen over het wezen van de tijd, de zielsverhuizingen van een mens tijdens zijn leven of de ontvankelijkheid voor poëzie bij hemzelf of collega-dichters. Lang heeft Cees Nooteboom gewacht om al zijn gedichten...