Niet enkel ik, ook jullie vechten dagelijks. Misschien hebben jullie een gebroken hart, of gaan de zaken niet goed, of een ongelukkige jeugd, of zijn jullie niet zeker van jezelf. Dat gevecht is niet slecht. Hoe groter de strijd, hoe groter de triomf.'

Nick Vujicic is een waar fenomeen. Hij brak door op YouTube en spreekt regelmatig voor grote massa's mensen all over the World. Van schoolkinderen tot zakenlui. Veel mensen voelen zich door zijn boodschap geïnspireerd. Nick is een man die zond...

Kampherinneringen, het leven in de jappenkampen Tangerang en Adek is in 1969 geschreven en getekend door Miep Bakker-Esselman. Zij zat tijdens de Tweede Wereldoorlog in Indië in twee Japanse strafkampen opgesloten. Miep zat in deze kampen samen met haar moeder, Truus Esselman-Klooster, haar twee jaar jongere zusje Alie en haar achttien jaar jongere zusje Josje. Haar vader, Piet Esselman, was geïnterneerd in een werkkamp in Japan, terwijl haar verloofde Azing Bakker tijdens de oorlog als wer...

'Gaan ze mijn hoofd er dan helemaal afzagen?', vraagt Pepijn me in de auto. 'Nee schat, ze halen je hoofd er niet af,' antwoord ik lachend. 'Ze maken er denk ik een gaatje in. Hier boven je oor.' Ik schuif het witte plukje haar opzij. Het pigmentloze plukje dat mij iedere keer weer ontroert. Pepijn kijkt me met grote ogen aan. 'En dan flikkeren ze mijn hersenen eruit en dan krijg ik nieuwe?' Ik weet niet of ik moet huilen of lachen. Lachen om zijn beeldspraak of huilen om zijn taalgebruik.

A...

An unthinkable nightmare: an innocent man in prison.

This is the true story of Joseph Oubelkas, who in late 2004, at the age of 24, embarked on a business trip to Morocco. There, without evidence or investigation, he was sentenced to ten years in prison for a crime he didn't commit.

Despite obvious errors in the verdict, and the conclusion of the Dutch Ministry of Foreign Affairs that no evidence pointed to his involvement; Joseph was still sentenced to prison.

Enduring a harsh and unjust life ...

Joseph Oubelkas (Raamsdonksveer, 1980) is een succesvol IT-ingenieur totdat zijn leven op 24-jarige leeftijd een bizarre wending neemt en jaren van onterechte gevangenschap in Marokko het gevolg zijn. Dit verhaal deelt hij in het boek '400 brieven van mijn moeder'. Sinds de verschijning van het boek in 2011 geeft Joseph Oubelkas lezingen en presentaties voor overheidsinstanties, scholen, universiteiten en het bedrijfsleven in binnen- en buitenland. Hierdoor heeft hij al tienduizenden mensen m...

Leny Kruis verloor al veel dierbaren aan kanker als zij zelf ook met de ziekte te maken krijgt in de vorm van borstkanker. We lezen hoe zij de strijd aangaat met de kankercellen in haar lijf (borstkanker). Daarnaast heeft ze ook nog vele andere ongemakken, waarmee ze samen met haar vrouw dagelijks mee om moet weten te gaan. Ze geeft de moed niet op. En ondanks de vele tegenslagen - terugkerende kanker - is ze van plan het gevecht te winnen. Ziekte maakt zwak, maar ze brult nog steeds als een ...

Chantal van den Brink (1964) debuteerde in 2012 met het eerste deel van de trilogie Brieven van mijn Ziel waarin ze openhartig verslag doet van de radicale ommezwaai die in 1994 begon: ze verliet haar werk in de ICT om healing te studeren en te zoeken naar genezing van de chronische vermoeidheid waar ze al sinds haar achttiende mee kampt.

Dit tweede deel begint na het behalen van haar diploma aan de vermaarde Barbara Brennan School of Healing. Chantal en haar man verhuizen naar buitenplaats De...

In Geboren in de jaren '30 neemt Arthur Kimpen de lezer mee naar zijn geboortedorp Tervant in Limburg. Hoe was het om in de eerste helft van de vorige eeuw los te komen uit het eigen, enge milieu?

Het was een tijd waarin moeders streng maar rechtvaardig waren. Waarin vaders, die konden lezen noch schrijven, zich afbeulden in de mijnen en hun kinderen voorzichtig droomden van een ander leven, weg van het kleine dorp.

De realiteit was echter dat de oudste dochters waren voorbestemd voor een l...

Op 1 mei 2011 keerde ik van Ecuador terug naar mijn geboorteland om afscheid te nemen van mijn zieke vader. Er volgden twee intensieve weken waarin de dood zich constant om de hoek bevond, maar waarin het leven nog altijd centraal stond - z

Het is niet iedereen gegeven: bijna honderd werkmaatschappijen bezitten, vijf miljard euro omzet draaien en toch gewoon door al je 16.000 medewerkers met de voornaam worden aangesproken. Wim van der Leegte is dan ook een man die meer op zijn eigen mensen vertrouwt dan op ingehuurde consulenten.

Hij bouwde het slecht lopende bedrijf van zijn vader uit tot de florerende VDL Groep. Anders dan de meesten geloofde hij zelfs in de jaren zeventig en tachtig in een toekomst voor de Nederlandse maa...