Je bekijkt nu de achterflap van een bundel verhalen die in de bibliotheek zijn ontstaan.

Schrijversvertalingen die als Loco Motief het spoor naar de LocHal volgen.

Spannend, fantasierijk, caleidoscopisch, recht voor zijn raap-meningen en feeërieke rococo-vertellingen.

Vele facetten komen over het voetlicht.

Het zijn weergaven uit de omgeving die in het hoofd van de schrijvers zijn gegist en gegroeid, indrukken die uit verre landen en verre verledens zijn meegenomen en omgezet tot leesmomenten.

Doordat schrijvers van divers pluimage de pen hanteren zijn de scènes uiteenlopend, de onderwerpen divers en de personages kleurri...

Oostendse Totjes

Vehaaltjes voor bij het totjes en Schotse schullen eten op een terrasje.

Twaalf geschreven verhalen met een verborgen verbinding. Nee, het is niet Oostende waar de verhalen zich afspelen. Of toch wel? Wat hebben Het Paard en De Zeeleeuw met elkaar gemeen. Wordt dit verhaal ook gefluisterd in Het Luisterhuis? Of ontdekken we dat in Het meisje dat trema’s verzamelde?

Twaalf illustraties die op geheel eigen wijze een beeld geven aan de geschreven woorden, emoties tot leven br...

Jan Geerts beschrijft in korte verhalen zijn ervaringen in het onderwijs als directeur van basisscholen. Hij is begonnen in Den Haag als leerkracht en adjunct-directeur. Hij is vervolgens met zijn gezin neergestreken in Genemuiden, Diepenheim en Dalen. Ook heeft hij op meerdere scholen interimwerk gedaan. Hij beschrijft zijn belevenissen met zelfspot en relativering. Vreugde, verdriet, successen en teleurstellingen, alles komt langs. Hij heeft bijdragen opgenomen van oud-leerlingen, oud-colle...

Een heerlijke vakantie en een spannend cadeautje gaf Marion na de verrukking plotseling natte voeten. Net zoals het eten van een muffin of bovenop een toren uitwaaien kunnen leiden naar verschrikkelijke en spannende situaties. Drie verschillende verhalen die wel allemaal gaan over thrillerachtige bochten en uitkomsten in het leven.

Je bent toch uitgeprikt?; KantoorVerhalen:

“Ik laat u met enige schroom onderstaande mail lezen, die ik na bewuste virtuele vergadering in schreeuwende emotie de ochtend nadien naar m’n Opperhoofd stuurde.”

“En zo komt het dat dit nu beroemde symbool, deze Tumidus Bolus, in welhaast elk kantoor van elke zichzelf respecterende manager aan de muur prijkt, ter eer en meerdere glorie van het mooiste beroep op aarde.”

“Kijk wat daar in die prullenmand ligt, een kapotte ton...

Ik ging naar buiten om eens poolshoogte te nemen. Overal hetzelfde mensenbeeld. De kaken stijf op elkaar geklemd en de blik gericht alsof ze wilden zeggen: Geen woord in godsnaam.

In de verhalen van Belcampo sluit een excentrieke multimiljonair een overeenkomst om zichzelf te laten vermoorden, worden mensen gegijzeld door hun plotseling tot leven gekomen meubilair, en nadert het einde der tijden in het Overijsselse stadje Rijssen, waar iedereen blijft doen alsof er niets aan de hand is.Het is ...

Vanaf 2011 ben ik begonnen met publiceren. Na een moeilijke periode in mijn leven kwam ik tot de conclusie dat gelukkig zijn niet een kwestie is van opvoeding en aanname, maar vooral van bewustwording. Tegelijkertijd hield ik me bezig met lezen en schrijven van haiku's. Daarna volgde het verhaal van mijn vader, dat hij schreef tijdens de oorlogsjaren. Ik maakte er een boekje van dat ik uitgaf ik eigen beheer. Dit boekje is een kort horrorverhaal gecombineerd met korte gedichtjes.

Kleine belevenissen, heftig of zacht, zorgen dat je bij elk verhaal geboeid blijft en nieuwsgierig raakt hoe het afloopt.