Inge Boulonois is van origine schilder. Sinds 2000 dicht ze en laat zich regelmatig door kunst inspireren;.de beste dertig gedichten daarvan zijn in 'Voor waar genomen' bijeengebracht. Een deel daarvan werd bekroond in Nederland en Vlaanderen of eerder gepubliceerd in literaire tijdschriften.

In deze bundel verkent Inge Boulonois het fascinerende raakvlak tussen beeldende kunst en poëzie. De invalshoeken zijn zeer gevarieerd. Of Inge Boulonois nu schrijft over de kunstenaar, het model, een ...

Dit is de tweede bundel van Ivo Goedhart (1992). Deze bundel is voor de glimlach, de bewondering, de levensles en de metafoor!

Dichtbundel blad is een ontdekkingsreis naar het begrip "blad".

Van de knop die de belofte van blad inhoudt tot het poeder waartoe de afgevallen blaadjes na afloop transformeren, het bladgoud dat langzaam wegslijt, het dienblad met de glazen, het blad dat je leest en andere verschijningsvormen van het woord blad.

Marthe Fuld maakte bij elk gedicht in de bundel een kleurige illustratie.

Het schrijven versterkt het kijken, het kijken beschouwt het zien waarmee het beeld ontstaat dat de lezer...

Hoe raak je door poëzie geraakt? Waarom en waardoor ga je zelf gedichten schrijven, gedichten en kleine versjes die jarenlang in een schoenendoos op lezers wachten? Het begon bij twee inspirerende leraren. Mijn leraar Nederlands die de liefde voor de poëzie aanreikte zei: ‘als je poëzie echt wil begrijpen moet jij zelf gedichten gaan schrijven’ en mijn tekenleraar zei: ‘jij moet naar buiten met een flesje Oost-Indische inkt en een rietpen.’

Het is lang geleden, nog altijd teken ik...

In haar dichtbundel ‘Door het vanggat’ en de novelle ‘De vloeivelden in’ ging Aly Freije op zoek naar de impact van ontheemd raken en cirkelde ze rond de betekenissen van leven met verlies. In deze nieuwe gedichten in Een engel aan de deur dringt ze daar dieper in door. In de spanning tussen spreken en zwijgen stuit ze op de draagwijdte van gemis en rouw. In flarden van stiltes duiken stemmen op. Tussen de polen van verwondering en wanhoop dwaalt ze door aangetaste landschappen, stuit...

In de bundel Glasland roept de Bas van den Berg de wereld van grasland en tuinbouw op waarin hij opgroeide. In de jaren ’60 en ’70 van de vorige eeuw veranderde dit laagveenlandschap onder de rook van Rotterdam in een ‘land van glas’.

De dichter is enerzijds vervreemd van zijn land van oorsprong en anderzijds er met alle vezels mee verbonden. In 17 gedichten laat hij de binnenkant zien van een tuindersjongen die de wereld ontdekt, samen met zijn boezemvriend Jan Puik. De wereld van h...

Wiebelende nachtkastjes, prinsessen in torenkamers en dode moeders wonen gezusterlijk samen in de gedichten van Marie Brummelhuis. Haar wereld is sprookjesachtig en tegelijkertijd boordevol gevaar. Met vrolijke zelfspot schrijft ze over verlangen naar geborgenheid en verdriet dat ruikt naar natgeregende puberklas.

Marie Brummelhuis studeerde Nederlandse taal-en letterkunde en werkt(e) als schrijfcoach en -docent. Nee, niet weer over vlinders is haar poëziedebuut.

We zijn zo vaak geneigd onszelf te verstoppen achter muren en maskers. We beschermen onszelf tegen minder fijne gevoelens en tegen het soms harde oordeel van de wereld. Muren lijken veilig. Maskers geven een houding. We beschermen ons hart en intussen leven we maar half. Want wie ben je echt? Waar kom je vandaan en waar wil je naartoe? Wat heb je nodig?

Het is eng om je meest pure, kwetsbare zelf te laten zien. Tegelijk krijgt het leven vaak zoveel meer kleur als je jezelf écht durft te geve...

Tot de winter er op volgt is wel een heel toepasselijke titel voor de schrijver en dichter die in november 80 jaar hoopt te worden. ‘En als vanouds is de poëzie van Tellegen hartverwarmend en troostrijk’ (NRC Handelsblad).

Uit deze nieuwe bundel koos het VPRO-tv-programma Brommer op Zee in juni 2021 het gedicht ‘Het gelijk aan mijn zijde’ en maakte daar een bijzondere animatie van.

Gaia dringt zich op als muze. Wat is wijs. In tijden van lockdown de crisis louterend aanwenden. Regenwormen gaan in diapauze. Beren wagen zich in de stad en halen de kliko’s leeg. De honger naar publiek knalt tegen de spatschermen op. Een kathedraal is een plaats om in te verzuipen. Nieuwe routines. Gaia toont ons de wijsheid in aardlagen opgeslagen. Wij hebben het woord herstelnatuur op dit fenomeen geplakt. In tijd van verpoppen, met de bloedmobieltjes in vliegtuigmodus, verheft Gaia de ...