Laat de kinderen met hun knuffels vol lijken en met messen in de tong –

die poppen waar je zo op lijken wou, laat ze als de wassen beelden

van hun ouders, in hun veel te grote rol. Kijk naar wat je achterlaat:

de koektrommelhuizen, de zon op straat. Laat achter

de slijkgang van de regelmaat. Doe net als de mens die koppig

zijn dag verlaat en naar zijn werk gaat. Maar doe het omgedraaid.

Genadeloos zoekt J.V. Neylen in haar gedichten naar een compromisloos bestaan. Kwetsbaar, scherp en...

In Vesper breekt de dichter los uit een omgeving van baksteen. Niet met een wandeling door het park, maar door een duik in het diepe, in de hoop een oud geheim te betrappen. Via onderaardse gangen, regens die grenzen doen vervagen en oerwouden die zich openen als kathedralen, wordt de relatie met de levende wereld om haar heen onderzocht. Het resultaat is meerstemmige lyriek waarin boven- en onderwereld, mystiek en wetenschap, zelfspot en ernst met elkaar strijden en versmelten.

Vesper is ee...

Zoals Fantoommerrie geen vervolg was op maar eerder een verdieping ná Kalfsvlies, zo zet Marieke Lucas Rijneveld met Komijnsplitsers opnieuw een grote stap in haar dichterschap. In acht afdelingen onderzoekt Rijneveld wat het betekent om te wonen: in een huis, in jezelf en in verhoudingen tot anderen. Wie of wat heb je nodig om een compleet mens te zijn? In een van de gedichten wordt verhaald over het verlangen één ruimte te zijn, iemand zoekt een brandtrap uit deze dag, trekt in plaats va...

Is het in deze tijd van klimaatverandering, oorlog en coronapandemie nog mogelijk een luchtig gedicht te schrijven? In zijn nieuwe bundel gaat Wouter Godijn op zoek naar een antwoord op deze vraag. Gruwelijke en wonderbaarlijke visioenen zijn het resultaat, in gedichten die eenvoudig en helder lijken maar de verbeelding van de lezer tarten. Wie zich open durft te stellen gaat een literair avontuur tegemoet zoals hij maar zelden heeft meegemaakt. Poëzie die al lezende in beweging blijft, een ...

In De koers van de eeuw voert de poëzie van de binnenwereld naar de buitenwereld en van de buitenwereld weer naar de binnenwereld. De lezer wordt in nu eens dreigende, dan weer ontroerende gedichten getroffen door een aantal van zijn onuitputtelijke thema’s: de kindertijd – het kind dat niet gezien wordt of verdwijnt – het gevecht met de vader, de liefde voor de ene. De lezer maakt een sterk muzikaal gecomponeerde reis van de wieg naar het graf, en in het licht van de dood wordt de bal...

Mens is een menigte, ik is iks en wie ben jij? Zo opent de nieuwe bundel van Frans Kuipers, die in wat een recensent schreef ‘de nadagen van zijn bestaan hoogtepunt na hoogtepunt in zijn oeuvre aaneensmeedt’. In zijn nieuwe bundel De lach van de sfinx gaat Kuipers op zoek naar een antwoord op bovengenoemde openingsvraag. Nu doet een beetje dichter op de eerste plaats natuurlijk het vraagteken alle eer aan, en is een belangrijk onderwerp de taal zelf. Niet voor niets gaat het in deze bunde...

omdat ze mensen heeft gekend die geen stofwolk

veroorzaken maar eruit bestaan

Lucas Rijneveld zoekt in zijn gedichten de ruimte van een weiland of de zee - maar ook die van een flat of dodemanshoek. Alles krijgt de breedte van haar dichterlijke blikveld, en zo krijgen de gewoonste dingen de ongewoonste proporties. De grote thema's zijn aanwezig in de kleine woorden, en de beeldenrijkdom waarmee fantasie en werkelijkheid elkaar raken zorgt dat zijn gedichten niet zijn te vangen. Wat grappig is...

Dimitri Verhulst schrijft romans, verhalen, toneel, libretto's en songteksten, en hij wijdt zich ook - zij het op zeer gezette tijden - aan de poëzie. In 2001 verscheen Liefde, tenzij anders vermeld, destijds gebloemleesd door Gerrit Komrij en onlangs nog door Ilja Leonard Pfeijffer in zijn monumentale inventarisatie van de moderne poëzie.

Sindsdien werkte hij gestaag voort aan een dossier teksten die een amalgaam vormen van gedichten, liedteksten (o.a. voor Wende Snijders) en de veelgeroemd...

Emma van Hooff trekt je mee in een bundel over leven en niet leven, over angst om dood te gaan en tegelijkertijd het verlangen ernaar. Aan het woord is een zintuiglijk, gevoelig lyrisch ik, met veel lef en humor. Er worden dreigbrieven geschreven aan Pandora, er is een hiernamaals dat op instorten staat, een woeste transpiratiezee, er zijn oesters met parels en er is een onderzoek naar de rekking van een leven; hoe lang het duurt tot een gezicht uiteen knapt. De gedichten in deze wonderschone...

Is dit een vrolijke tijd? Wel voor wie de poëzie van Ivo van Strijtem leest, want die komt terecht in een universum waarin de onschuld nog een kans heeft. De vrolijke tijd heet zijn nieuwste bundel, waarin een poëtische omgeving vol liefde en seks wordt gecreëerd – die daarmee nog niet vrij is van droefheid en dood. Die horen bij het leven, zo vanzelfsprekend, als de poëzie van Van Strijtem, die toegankelijk is dankzij een heldere taal waarin de verwondering op achteloze wijze wordt vor...