Tekst van een lezing gehouden in Dordrecht op 6 maart 2005.

GUIDO GEZELLE schreef enkele van

de mooiste natuurgedichten uit

de Nederlandse literatuur. De taal

in zijn gedichten is meesterlijk, de

vorm afwisselend en virtuoos. Toch

leefde hij in de 19e-eeuwse stad, plek

van industrialisering en grauwe

verstedelijking. Op vraag van het

Gezellearchief en Poëziecentrum

verkennen inleider GEERT BUELENS

en multitalent LIES VAN GASSE wat

Gezelles natuurlyriek verbindt met

onze leefwereld. Zo blijkt hij ons

ook in de 21e eeuw nog heel wat te

vertellen te heb...

De tot Fransman genaturaliseerde Belgische dichter Henri Michaux (Namen, 1899 - Parijs, 1984) behoort tot het kruim van de hedendaagse poëzie. Michaux' radicale omgang met het 'ik' en de verwoordingen blijft nog steeds grote invloed uitoefenen. Poëziecentrum brengt een ruime selectie uit Michaux' poëzie en poëtisch proza. De teksten zijn gekozen, vertaald, van aantekeningen en een uitvoerig essay voorzien door dichter en poëzievertaler Bart Vonck.

De geschriften van Michaux getuigen van...

De hervatting van het spel opent met een reeks gedichten waarin Gary Geddes zich verplaatst in het leven en het lot van zijn personage. Via empathie en verbeelding schetst hij de ervaringen van een Indiaans kostschoolkind dat ontvoerd is door overheidsbeamten en onder dwang in een religieus (lees: katholiek) instituut is geplaatst, waar het zijn moedertaal niet meer mag spreken. Het betreft hier het beruchte kostschooldrama van Indiaanse en Inuit kinderen in Canada dat een eeuw lang speelde.

...

Sinds 2016 zijn Poëziecentrum en deAuteurs tijdens Theater aan Zee te gast in Kaap met het wervelende poëzieprogramma Apéro Poëzie. Daarin vertelt een bekende poëzieliefhebber over zijn favoriete gedichten en mag die een lievelingsdichter uitnodigen. Daarnaast wordt er ook altijd een debutant voorgesteld aan het publiek. In Apéro Poëzie wordt niet alleen gepraat over poëzie, maar worden de gedichten ook live getekend door een illustrator.

Naar aanleiding van de vijfde editie dit jaar...

In 1990 fietste Paul Demets met

zijn broer naar zee. In Diksmuide

knepen ze de remmen dicht en

bezochten ze een tentoonstelling

van de Oostendse kunstenaar LEON

SPILLIAERT (1881–1946). Voor het

eerst zag Demets andere facetten van

Spilliaerts werk dan zijn marines en

taferelen op de desolate zeedijk.

Later werd Demets vooral getroffen

door de zelfportretten. Spilliaert

probeerde er zijn angsten door te

bezweren. Dat was wat Demets ook

deed, maar dan in taal, toen de gezondheidssituatie

van ...