In Het spook van de vrijheid gidst Erik Bindervoet de lezer door bloei en verval. Inspiratie vond hij onder andere bij de Spaans-Mexicaanse filmregisseurLuís Buñuel.Deze bundel bevat drie cycli, Pessoa in het Vondelpark, Toonladder naar de maan en Scènes uit een vorig leven, waarin Bindervoet op grillige, maarprecieze wijze tegenstellingen toont en daarbij tot mooie ‘ugly’ poëzie komt.

Les Murray bezingt de rijkdom van het leven in verhalende gedichten, aforistische fragmenten, portretten van mensen en dieren en de Australische outback, nu eens vol zelfspot en humoristisch provocerend, dan weer innig en gemoedelijk.

Droogbloemen, een vaatdoekje, de lakens, een tak. Het lichaam, de liefde, oorlog en vriendschap. Er is geen onderwerp dat Judith Herzberg in haar dichtersleven niet heeft aangeraakt met haar poëzie. Ruim vijftig jaar geleden was het de vlieg.

In Vliegen observeerde Herzberg in dertig korte versjes het insect dat niet bij iedereen meteen gevoelens van genegenheid oproept. Maar als je meekijkt met de dichteres, kijk je voor altijd anders naar de vlieg. Het zou bovendien de eerste en enige keer...

Bijna tien jaar geleden introduceerde Judith Herzberg de hopla in Nederland: een ultrakort gedichtje van vier of vijf regels, al dan niet op rijm. Nauwkeurig en raak geformuleerd, op luchtige toon, zoals alleen Judith Herzberg dat kan. In het woord ‘hopla’ ligt het speelse en spontane van de gedichten besloten, door Literair Nederland ‘mozaïekjes van melodieuze spreektaal’ genoemd. Bijna 90 Hopla’s is het derde deel in deze opvallend vormgegeven reeks.

De jaren tussen het verschijnen van En/of en deze bundel leverden een rijke oogst op aan poëzie. Een selectie van deze gedichten staat in Zoals.

De nieuwe poëziebundel van Elma van Haren, Flitsleemte, bevat gedichten vol beweging. Ze gaan over plaatsen verkennen, van plaats veranderen of je ineens op een plaats bevinden waar je door verrast bent. De poëzie van Van Haren wordt gekenmerkt door dwarse symbooltaal, en doet mystiek en magisch aan. Ik heb liggen nadenken over de 16.000vragen en kan nu de antwoorden geven. Namen noem ik niet, maar van 1 t/m 7.365: nooit van 7.366 t/m 12.214: niet waar van 12.215 t/m 16.000: nee

In haar nieuwe bundel De aarde, de aarde keert Elly de Waard terug naar een aarde 'in het halogeen': klimaatverandering, beursmanipulatie, overstromingen en zelfs de ondergang van onze beschaving komen aan bod, evenals de troost van bomen en, als vanouds, de perikelen van de liefde.

Het jaagpad op en af is een bastaardbundel, een hybride waarin situatie, pathovocalisatie, profetie, pseudomorfose, plan B, bemanning van het laatste woord, antitaling en protestsong besloten zitten.Dat alles met maar één doel: de viering van het perspectief; een bundel als een uitkijkpunt.'wij overleden in kirkukof eigenlijk: we zijn er klaar voorwij overleden wel vaker in kirkukvrij vaak eigenlijkaan de lopende band overleden wij daarwij waren gemaakt om te sterven'

Passieboek, hartekreet, egozang, actualiteitsmythe, allegorie van de samenleving: dit megagedicht passeert alle grenzen. Iemand vertrekt om ergens anders afscheid te nemen. Zijn traject per trein voert van Amsterdam naar Zaltbommel, maar in feite doorkruist hij zichzelf, ten prooi aan een innerlijk dat van meet af aan op scherp staat. In een bewustzijnsstroom van 26 hoofdstukken voltrekt zich een dramatische denktocht. Monumentaal van structuur en eigenmachtig van taal verspreidt deze poëzie...